Ανήμερα του Σταυρού γεννήθηκε ο Κωνσταντής. Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου του Γιάννη Πριόβολου «Οσο βαστούσαν τα μελτέμια» («Σύγχρονη Εποχή»). Στον Βροντάδο της Χίου, γεννήθηκε, το 1921. Στο Ναυτοχώρι γνωρίστηκαν οι γονιοί του. Τρατάρης ο πατέρας του. Είχε γιο και από τον πρώτο του γάμο, τον Σιδερή. Με τη δεύτερη γυναίκα του, γέννησε τον Κωνσταντή κι άλλα τέσσερα παιδιά, μα πέθανε νωρίς. Η παραγγελιά του πριν πεθάνει, ήταν να μην ξεχωρίσει από τα άλλα παιδιά του τον Σιδερή, να ξεχρεώσει τον βερεσέ του για το σκοινί και το νήμα που είχε αγοράσει για την τράτα του, τα παιδιά του να γίνουν τίμια, αλλά όχι τρατάρηδες. Λαχταρούσε αυτά να ζήσουν καλύτερα. Η ορφάνια και η φτώχεια όμως έσπρωξε τον Κωνσταντή στην τράτα του πατέρα. Μετά την πούλησε και έγινε μικροπωλητής, ύστερα ψιλικατζής. Μικρός, μικρός γνώρισε και τον έρωτα. Κι ύστερα τον ξανακέρδισε η ξεμαυλίστρα θάλασσα, με μόνο αντάλλαγμα ένα μεροδούλι - μεροφάι. Πρώτο ταξίδι Χίος - Μυτιλήνη, Δεκέμβρη του '38. Μ' ένα ιστιοφόρο καΐκι, κατάφορτο λεμόνια. Μπουνάτσα κι έπειτα φουρτούνα, να βλέπεις το χάρο με τα μάτια σου και να τον πολεμάς μόνο με τα κουπιά! Πώς να μην αναζητήσει, ύστερα, στη στεριά λίγες από τις χαρές της ζωής, όπως ο έρωτας, έστω και ο αγοραίος. Υστερα πήγε μεροκαματιάρης σε άλλο καΐκι. Κι ύστερα μπαρκάρισε σε καράβι, το «Μαίανδρος», για μακρινότερα ταξίδια. Ελλήσποντος, Προποντίδα, Βόσπορος, Μαύρη Θάλασσα, Πόντος. Κι έπειτα κι άλλες θάλασσες. Αμβέρσα, Κάρντιφ, Αργεντινή κι άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Κι ο νεαρός Κωνσταντής, ναυτεργάτης για όλες τις βαριές δουλιές. Και θερμαστής στο στόκολο. Και παραπάνω βάρδιες, στο κινούμενο «κάτεργο». Και χωρίς πληρωμή και με τροφή της κακιάς ώρας. Πώς να μην ξυπνήσει η οργή για τη ναυτοφάγα πλοιοκτησία και η ταξική συνείδηση;

Ο πόλεμος φούντωνε. Ο ναζισμός άπλωνε τα πλοκάμια του σ' όλη την Ευρώπη και στις θάλασσές της. Τορπίλιζε και πλοία. Και ελληνικά. Χάνονταν οι ναυτικοί, πλούτιζαν οι πλοιοκτήτες πλοίων. Μόλις που σώθηκε ο Κωνσταντής πριν τορπιλιστεί το «Μαίανδρος». Αρχές του '43 στην Αλεξάνδρεια, στο «Μιαούλης», ο Κωνσταντής εντάχθηκε στο ΕΑΜ στη Μέση Ανατολή και στη Μεσόγειο. Υστερα ξέσπασε ο Εμφύλιος και πέρασαν κι άλλα χρόνια μέχρι να γυρίσει στη στεριά και στο χωριό του και να αναθυμάται την «Ιθάκη» του.