Σε προεκλογικούς «υψηλούς» τόνους κινήθηκε χτες ο υπουργός Παιδείας, Πέτρος Ευθυμίου, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, το μεσημέρι στο Μ. Μαξίμου, για το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής χρονιάς 2003-2004, που θα αποτελέσει και το θέμα του Υπουργικού Συμβουλίου μεθαύριο Πέμπτη 28 Αυγούστου.

Ο Π. Ευθυμίου διαφήμισε για άλλη μια φορά την επέκταση του «ολοήμερου σχολείου (σε 5.500 Δημοτικά και Νηπιαγωγεία όλης της χώρας)», την «επέκταση της ειδικής αγωγής για παιδιά με αναπηρίες», το πρόγραμμα της Ολυμπιακής Παιδείας και «τη διεύρυνση της Ανώτατης Εκπαίδευσης», δηλαδή τα 303 μεταπτυχιακά που θα λειτουργήσουν φέτος (εκ των οποίων τα 18 θα είναι κοινά προγράμματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ) και πιθανά κάποια νέα Τμήματα, όπως λένε οι πληροφορίες. Παραθέτοντας τα παραπάνω, εξήρε το «αποφασιστικό ενδιαφέρον» του πρωθυπουργού για τα θέματα Παιδείας και το βάρος που ρίχνει συνολικά η κυβέρνηση σε αυτά και μίλησε για «κοσμογονία θετική, παραγωγική, για τα παιδιά της Ελλάδας, για τη χώρα μας, για το μέλλον και την προοπτική μας μέσα στην ΕΕ».

Πίσω όμως από όλα αυτά, οι λαϊκές οικογένειες, που στενάζουν κάτω από το οικονομικό βάρος της δήθεν «δωρεάν» Παιδείας, ξέρουν να διακρίνουν την πραγματικότητα που συνίσταται: σε ένα «ολοήμερο» πρόγραμμα φύλαξης στο σχολείο, χωρίς υποδομές και διανθισμένο με δραστηριότητες που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στο αναλυτικό πρόγραμμα του σχολείου, στην απουσία ουσιαστικά της ειδικής αγωγής και τη συνεχή περικοπή των δαπανών για την πρόνοια, σε ένα πρόγραμμα διαφήμισης της Ολυμπιάδας των πολυεθνικών, που στήνεται ακόμα και πάνω στο αίμα των εργατών και, τέλος, σε αράδιασμα τμημάτων και σχολών σε χωριά και ραχούλες, που καμιά σχέση δεν έχουν με Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά προσφέρουν γνώσης επιπέδου κατάρτισης χωρίς αντίκρισμα (ή με πολύ πρόσκαιρο αντίκρισμα) στην αγορά εργασίας.

Καμιά «κοσμογονία», λοιπόν, δε διαφαίνεται από αυτά που ο υπουργός Παιδείας επέλεξε να παρουσιάσει ως «έργο» και η τοποθέτησή του γίνεται ακόμα πιο προκλητική, αν λάβουμε υπόψη ότι χτες ήταν η μέρα ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, η μέρα δηλαδή που λήγει η αγωνία για χιλιάδες μαθητές και τις οικογένειές τους, που αναγκάζονταν τα προηγούμενα χρόνια να ξοδεύουν τεράστια ποσά στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα, διεκδικώντας μια θέση σ' αυτά τα ιδρύματα. Ο Π. Ευθυμίου, λοιπόν, επιχειρώντας την πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, ισχυρίστηκε ότι έχει αποσυνδέσει τη μορφωτική λειτουργία του σχολείου (ρίχνοντας το βάρος σ' αυτή) από τις εξετάσεις!

Οσο κοντά κι αν είναι οι εκλογές κι αντίστοιχα όσο μεγάλη αν είναι η ανάγκη του υπουργείου Παιδείας να παρουσιάσει έργο, η διαρκώς υποβαθμιζόμενη, ακριβότερη και όλο περισσότερο προσαρμοζόμενη στις ανάγκες του κεφαλαίου εκπαίδευση είναι αυτό που γνωρίζουν και βιώνουν οι λαϊκές οικογένειες, που δεν μπορούν να εξαπατώνται διαρκώς.