Γνωρίζοντας και προωθώντας εκ των προτέρων το «μακέλεμα» της κοινωνικής ασφάλισης και των ασφαλιστικών ταμείων (ενέργειες για τις οποίες έχουν δεσμευτεί ότι θα προωθήσουν τα κόμματα του δικομματισμού μετά τις εκλογές στις 9 του Απρίλη), οι βιομήχανοι της χώρας, αποθρασυμένοι, με μεθοδευμένες κινήσεις, σπεύδουν να «κεφαλαιοποιήσουν» την επερχόμενη κατεδάφιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Συγκεκριμένα, χτες, στα πλαίσια της καθιερωμένης συνέντευξης Τύπου, όταν ερωτήθηκαν για την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και τις «διαφορές» που έχουν με τη ΓΣΕΕ, επισήμαναν, σαφώς, το πρωτόγνωρο, που ευθέως δυναμιτίζει το ασφαλιστικό σύστημα: Εμείς μπορούμε να δώσουμε αυξήσεις περίπου στο 2,5%. Εάν οι εργαζόμενοι επιμένουν στο 5% που ζητούν, τότε να ζητήσουμε την παρέμβαση του κράτους, ώστε να μειώσει την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων κατά ένα ποσοστό, προκειμένου να προκύψει αύξηση των μισθών κατά 2%, ενώ το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων θα αυξηθεί κατά 10%!

Συνεπώς, γνωρίζοντας καλά οι βιομήχανοι τις υποχωρήσεις των «κοινωνικών εταίρων» - όπως αυτές διαμορφώνονται από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ - προωθούν τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, επιχειρώντας να πετύχουν - όπως λέει και ο λαός - «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Ετσι, από τη μια προσβλέπουν στο να δημιουργήσουν την επίπλαστη θετική εκτίμηση για όλους αυτούς που ευαγγελίζονται τον «κοινωνικό εταιρισμό» και τον «κοινωνικό διάλογο», που, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο επιχείρημα, κάποιοι θα προσπαθήσουν να το παρουσιάσουν ως επίτευγμα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ, ενώ την ίδια στιγμή τα ασφαλιστικά ταμεία θα βουλιάζουν στο «βούρκο» των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα, ο στόχος των βιομηχάνων επί της αρχής στηρίζεται σε δύο άξονες: α) Στο να επιτύχουν, με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, την αποδυνάμωση των ασφαλιστικών ταμείων. Ετσι, ΣΕΒ και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προσδοκούν να δώσουν το άλλοθι στην κυβέρνηση να κατεδαφίσει την υπάρχουσα μορφή της κοινωνικής ασφάλισης. β) «Κεφαλαιοποιώντας» την προαποφασισμένη πολιτική επιλογή για διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος οι βιομήχανοι, να εμφανιστούν ως... «φιλεργατικοί», διαλαλώντας ότι οι εργαζόμενοι, με τη σύμφωνη γνώμη τους, αύξησαν τους μισθούς τους κατά 4,5% περίπου!

Οι βιομήχανοι, στην περίπτωση που βρει πεδίο εφαρμογής αυτό το μοντέλο, είναι εύλογο ότι θα ζητήσουν τη μείωση και της δικής τους συμμετοχής στα ασφαλιστικά ταμεία, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την πλήρη διάλυσή τους. Στην περίπτωση δε που οι «κοινωνικοί εταίροι» αποδεχτούν την εν λόγω αξίωση, θα αποτελέσει το πρώτης τάξεως «άγος» της πλειοψηφίας του ανώτερου συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων της χώρας, αφού ουσιαστικά επιχειρείται η εκούσια συμμετοχή και συνενοχή του κάθε εργαζόμενου στη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος.

Πέρα από τις αξιώσεις τους για τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, οι βιομήχανοι απαιτούν και Νομοθετικό έργο. Συγκεκριμένα, απαιτούν τη συμμετοχή στην υπό σύσταση Επιτροπή ανταγωνιστικότητας, ώστε να έχουν λόγο στα υπό κατάρτιση νομοσχέδια για το αν δημιουργούν ή όχι προσκόμματα στον ανταγωνισμό.

Σε ό,τι αφορά στην κατάργηση του Προεδρικού Διατάγματος 84/84 που απαιτούν οι βιομήχανοι και που η κυβέρνηση ευπρόσδεκτα τροποποίησε, οι βιομήχανοι εμφανίζονται δυσαρεστημένοι, διότι η κυβέρνηση δεν προχώρησε στην κατάργησή του αντί της τροποποίησής του.