Ο οίκος Γκοβόστη έχει να επιδείξει μακρά και πρωτοπόρα - από τα χρόνια του μεσοπολέμου και για αρκετές δεκαετίες αργότερα - εκδοτική προσφορά σε όλα τα είδη της αληθινά μεγάλης και προοδευτικής παγκόσμιας και ελληνικής λογοτεχνίας. Υπήρξε «φωλιά» όχι μόνο σπουδαίων δημιουργών, αλλά και των σπουδαιότερων και προοδευτικότερων Ελλήνων μελετητών, μεταφραστών και επιμελητών της λογοτεχνίας (θυμίζουμε ότι στου Γκοβόστη δούλευε στη δεκαετία του '30 ο Ρίτσος). Συνέχεια αυτής της προσφοράς στη λογοτεχνία είναι το τετράμηνο περιοδικό «Θέματα Λογοτεχνίας», του οποίου το τεύχος 18ο - 21ο παρουσιάζουμε, θεωρώντας ότι και μόνο με την ποιότητα και έκταση του αφιερώματός του στους ποιητές Αγγελο Σικελιανό και Κωνσταντίνο Καβάφη επέχει το χαρακτήρα σοβαρού δοκιμιακού βιβλίου.

Εκτενέστερο των δύο, το αφιέρωμα στον Σικελιανό, με έξι μελετήματα (των Χ. Δ. Γουνελά,, Στ. Ροζάνη, Χρ. Φράγκου, Μ. Τσούτσουρα, Μ. Γ. Μερακλή, Στ. Μπεκατώρου). Μελετήματα, τα οποία εμπλουτίζουν τη φιλολογική γνώση για το σικελιανικό έργο, καθώς εντοπίζουν νέες πτυχές του ποιητικού «κόσμου» του Σικελιανού ή εξετάζουν με διαφορετική «ματιά» λεπτομέρειες μελετημένων από άλλους ειδικούς πτυχών του έργου του. Ο χώρος «απαγορεύει» ακόμη και συνοπτική αναφορά των μελετημάτων. Αναφερόμαστε, όμως, στο κείμενο του Μ. Μερακλή, το οποίο υπογραμμίζει τη «συνείδηση της ιστορίας», που είχε ο άνθρωπος και ποιητής Σικελιανός και στο κείμενο του Χρ. Φράγκου για το «Χριστός στη Ρώμη», το οποίο ο Σικελιανός έγραψε στα χρόνια της ιταλογερμανικής κατοχής και εξέδωσε το 1946, αλληγορώντας για τα πάθη, τον απελευθερωτικό αγώνα και τα οράματα του λαού.

Με το αφιέρωμα στον Καβάφη πληροφορούμαστε ένα αξιοσημείωτο γεγονός. Χάρη στη Ρωσίδα ελληνίστρια, μελετήτρια και του Καβάφη, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Σόνια Ιλίνσκαγια, οι νεαρότατες μοσχοβίτικες «Ενωμένες Ουμανιστικές Εκδόσεις», σε συνεργασία με το Τμήμα Νεοελληνικής και Βυζαντινής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ, το 2000 κυκλοφόρησαν τη μνημειώδη έκδοση (656 σελ.) «Ρώσικη Καβαφειάδα. Καβάφης: Ποιήματα. Βιογραφία. Δοκίμια». Επικεφαλής και επιμελήτρια της έκδοσης αυτής (για το σύνολο του καβαφικού έργου) ήταν η Σ. Ιλίνσκαγια, «πρωταγωνίστρια στη διάδοση και μελέτη της καβαφικής ποίησης στην πρώην ΕΣΣΔ, τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια». Η έκδοση, που χαρακτηρίστηκε το μεγαλύτερο λογοτεχνικό γεγονός του 2000, είχε τεράστια απήχηση στο λογοτεχνικό κόσμο της Ρωσίας και υμνήθηκε από επιφανείς Ρώσους μελετητές της λογοτεχνίας, οι οποίοι προεξόφλησαν ότι η «Καβαφειάδα» θα επηρεάσει τη σημερινή ρώσικη λογοτεχνία.