«Στους καιρούς των αποφάσεων και η Τέχνη πρέπει να αποφασίσει».

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Στη σημερινή εποχή, εποχή της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης» και της «νέας τάξης», όπου τα πάντα πωλούνται και αγοράζονται, γινόμαστε μάρτυρες μιας τραγικής πραγματικότητας. Εγκαθιδρύεται ο πολιτισμός μιας «μαζικής (υπο)κουλτούρας», που ωθεί τους ανθρώπους να παρακολουθούν με αγωνία τα ριάλιτι, τα καλλιστεία και άλλα παρόμοια.

Η νεολαία μας εξωθείται στον αλκοολισμό και τα ναρκωτικά, μην έχοντας πολιτιστικά πρότυπα και διέξοδα. Με τα ίδια μου τα μάτια είδα αφίσα να καλεί τους νέους σε πάρτι - σφηνάκι, με πολλά μάλιστα γούστα!!

Είναι φανερό ότι κάποιοι θέλουν να δημιουργήσουν άτομα που να είναι ένα σύνολο συναθροισμένο από μοναχικούς ανθρώπους, χωρίς αξίες και ιδανικά, χωρίς τη γνώση της δύναμής τους, να δημιουργήσουν ένα λαό με υποταγμένη συνείδηση στα συμφέροντά τους. Θέλουν τον άνθρωπο παθητικό, χωρίς άποψη και συμμετοχή στον πολιτισμό.

... Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, στο άρθρο 128 αναφέρει: «Η Κοινότητα σέβεται την Εθνική Περιφερειακή πολυμορφία των πολιτισμών των κρατών - μελών, ενώ ταυτόχρονα προβάλλει την κοινή πολιτιστική κληρονομιά». Στο άρθρο 93, παράγραφος ε', αναφέρει ότι στηρίζονται «.. οι ενισχύσεις για την προώθηση του πολιτισμού και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς,... εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους συναλλαγών και ανταγωνισμού στην Κοινότητα»!

Δηλαδή, προϋπόθεση, για να στηριχτεί και να ενισχυθεί η πολιτιστική δράση και κληρονομιά, είναι, ολόκληρο το πολιτιστικό στερέωμα να μετατραπεί σε εμπορεύσιμο είδος, κινούμενο στα πλαίσια της αγοράς με όρους «ελεύθερου» ανταγωνισμού...

Αλλά, πολιτισμός σημαίνει δημιουργία. Δημιουργία φωτισμένη που ψάχνει αδιάκοπα την αλήθεια, υπηρετεί το δίκιο, φέρνει στο προσκήνιο τις ανθρώπινες αξίες, φορτώνει με αγωνία την καρδιά του δημιουργού και πυρακτώνει τη συνείδηση του λαού.

Ετσι, οι τεχνίτες του πολιτισμού που σέβονται τον άνθρωπο, και την αποστολή τους, δεν κάνουν τέχνη για την τέχνη. Βάζουν την τέχνη τους στην κοινωνική μάχη για ένα καλύτερο αύριο για το λαό...

Πρέπει, λοιπόν, όλοι εμείς που έχουμε πνευματικές ανησυχίες και νοιαζόμαστε για την πολιτιστική αφύπνιση του λαού, να έρθουμε σε ρήξη, σε σύγκρουση με το όπιο της μαζικής (υπο)κουλτούρας που δηλητηριάζει την πλειοψηφία του λαού μας. Ο λαός με τη βοήθεια των ανθρώπων του πνεύματος και του πολιτισμού πρέπει να αντισταθεί!

«Πρέπει να δουλεύει κανείς και να διαμαρτύρεται. Γιατί η πρώτη κίνηση θα 'ταν να φωνάζει κάθε μέρα, ξυπνώντας σ΄ έναν κόσμο γεμάτο αδικίες και αθλιότητες κάθε είδους: Διαμαρτύρομαι! Διαμαρτύρομαι! Διαμαρτύρομαι!»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Και κλείνω με ένα ποίημά μου:

«Πέταξε τα βραβεία Ποιητή!

Παιδιά πεινούν ακόμη στον πλανήτη.

Ματωμένες φτερούγες του περιστεριού.

Γνώριμο το τοπίο. Ολη η γη φρενοκομείο.

Καίγονται τα δέντρα. Πώς θα γίνουν οι κορνίζες;

Στους τάφους αργεί το δέντρο να φυτρώσει.

Φονιάς ο Χρόνος. Εκ προμελέτης.

Ειρωνικά χαμόγελα τ' αγάλματα.

Νύχτα παγωμένη.

Σπάσε τον πάγο ποιητή.

Θα 'ρθουν αληθινά βραβεία!»

Βούλα Χομόνδοσλη, μέλος της Ενωσης Συγγραφέων Ν. Σερρών