Χρόνια και χρόνια δουλεύοντας δίπλα στον Α. Τάσσο και άλλους σπουδαίους ζωγράφους και χαράκτες μας, αγάπησε αλλά και υπηρέτησε την «ταπεινή» κι «εφήμερη», κι όμως σπουδαία τέχνη της αφίσας και των μεθόδων καλλιτεχνικής εκτύπωσής της. Η αγάπη και η συναίσθηση της πολιτιστικής αξίας αλλά και της ιστορικής και κοινωνικής μνήμης που προσφέρει η τέχνη της αφίσας, τον έκανε και συλλέκτη και δίκαιο κριτή της. Αναφερόμαστε στον Σπύρο Καραχρήστο, και στο πολύτιμο, «θεμελιώδες» για τους μελλοντικούς μελετητές και κριτικούς της ελληνικής τέχνης στο είδος της αφίσας, λεύκωμά του «Ελληνικές Αφίσες», το οποίο παρουσίασε χτες ο «Κέδρος», με ομιλητές τον ίδιο, τον ιστορικό τέχνης Δημήτρη Παυλόπουλο, και - μέσω γράμματός του - το διακεκριμένο με δύο διεθνή βραβεία για αφίσες του ΕΟΤ που φιλοτέχνησε (1961,1962) Μιχάλη Κατζουράκη.

Ο Δ. Παυλόπουλος μίλησε για την πρώτη «ηρωική, γεμάτη με αυτοθυσία σπουδαίων εικαστικών καλλιτεχνών, που από σεμνότητα δεν έβαζαν την υπογραφή τους, αλλά και πολλών άλλων μαστόρων» εποχή της ελληνικής αφίσας, με την τέχνη της λιθογραφίας και χρωμολιθογραφίας αλλά και για τις νεότερες τεχνικές που απέδωσαν «νέο υψηλό αισθητικό αποτέλεσμα». Σημείωσε ότι «η ιστορία της ελληνικής αφίσας είναι η πορεία της ιστορικής μας μνήμης» και τόνισε ότι «η συλλογή του Σπύρου Καραχρήστου πρέπει να βρει μια θέση, ως η "μαγιά" μιας πλήρους συλλογής».

Το λεύκωμα περιλαμβάνει αφίσες: Του Ν. Γύζη. Ιστορικών εικόνων των χρόνων 1842-1901 και από τη μεταξική 4η Αυγούστου μέχρι το 1946. Εμπορικών προϊόντων. Θεάτρου, κινηματογράφου, τουρισμού, φεστιβάλ (Επιδαύρου, Αθηνών, κ.ά.), πολιτιστικών εκδηλώσεων και αγωνιστικών κινητοποιήσεων που οργάνωσαν κόμματα, νεολαιίστικες οργανώσεις και μαζικοί φορείς, από το 1964 μέχρι το 1994 (περιλαμβάνονται πολλές των ΕΕΔΥΕ, ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΠΕΑΕΑ, ΟΓΕ κ.ά.). Στην τελευταία κατηγορία, μεταξύ άλλων περιλαμβάνεται και η αφίσα για τη μαγιάτικη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, που ματαίωσε η χούντα.