Η ύπαρξη 33 - αδήλωτων φυσικά - αποθηκών με χιλιάδες αρχαιότητες κάθε είδους και προέλευσης - και ελληνικής - «σπαρμένες» στην Ελβετία, στο Λονδίνο, στη Γερμανία και τις ΗΠΑ, αποκαλύφθηκε στη διάρκεια μιας δίκης στο Λονδίνο, η οποία αφορούσε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς μιας από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές αρχαιολογικές συλλογές του κόσμου (!)

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», το δικαστήριο απέδωσε το 50% της συλλογής στην εφοπλιστική οικογένεια Μιχαηλίδη - Παπαδημητρίου, η οποία διεκδικούσε τις αρχαιότητες από τον «αμφιλεγόμενο» Βρετανό έμπορο αρχαιοτήτων, Ρόμπιν Σάιμς. Ο Σάιμς ήταν από τους μεγαλύτερους «ντίλερς» αρχαιοτήτων παγκοσμίως και βέβαια - ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις - τα αντικείμενα της «συλλογής» του ήταν «άγνωστης» ή «αόριστης» προέλευσης. Τα ευρήματα λαθρανασκαφών ή κλεπταποδοχής κατέληγαν σε μεγάλους οίκους («Σόθμπις», «Κρίστις» κλπ.) και μετά στις προθήκες άλλων «ευυπόληπτων» μεγάλων αμερικανικών και ιαπωνικών μουσείων, αλλά και ιδιωτών «συλλεκτών». Το 2000, η αξία της «επιχείρησης» του Σάιμς ξεπερνούσε τα 60 δισ.δρχ. και τα κέρδη αυτά επιτεύχθηκαν με τη βοήθεια της «ανεκτικής» βρετανικής και ελβετικής νομοθεσίας «που επιτρέπουν, αν δεν υποβοηθούν, τη διακίνηση αρχαιοτήτων που προέρχονται από λαθρανασκαφές».

Οι Ελληνες εφοπλιστές εμπλέκονται στην υπόθεση μέσω του Χρήστου Μιχαηλίδη, ο οποίος ήταν συνέταιρος του Σάιμς από το 1970 και «η ψυχή της επιχείρησης, το ταλαντούχο "μάτι" που εντόπιζε τις καλύτερες αγορές». Ο Χρ. Μιχαηλίδης βρέθηκε νεκρός το 1999 στο ιταλικό θέρετρο Τέρνι, από «ακούσια πτώση», κατά την ιταλική αστυνομία, αν και διάφορα στοιχεία αμφισβητούν αυτή την εκδοχή. Πάντως, ο ανιψιός του θανόντος ξεκίνησε δικαστικό αγώνα εναντίον του Σάιμς, που κατέληξε σε δέσμευση όλης της περιουσίας του τελευταίου, μεταξύ αυτής και των 17.000 (κατά την εφημερίδα, 5.000 κατά την οικογένεια) αρχαιοτήτων, κυρίως αιγυπτιακών, ελληνιστικών, ελληνικών και ρωμαϊκών.

Σε δήλωσή του μετά την αποκάλυψη, ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, χαρακτήρισε το θέμα «πρωτοφανές» και πρόσθεσε ότι έδωσε «εντολή στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, σε συνεργασία με την πρεσβεία μας στο Λονδίνο και σε συνεργασία με την UNESCO να κινήσει τις διαδικασίες ελέγχου των ευρημάτων, γιατί μπορεί να βρεθούμε ενώπιον ενός πολύ σημαντικού δικτύου κλεπταποδοχής αρχαιοτήτων από ελληνικά Μουσεία, είτε αρχαιοκαπηλίας από ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους. Είμαστε υποχρεωμένοι να τα ελέγξουμε αυτά και θα κάνουμε όλες τις νόμιμες ενέργειες σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και άλλες χώρες».