Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τίμησε (16/10) τη μνήμη της Νίκης Κωνσταντινέα, παρουσία του γιου της και πολλών λογοτεχνών. Το χαιρετιστήριο άνοιγμα της εκδήλωσης έκαναν ο πρόεδρος της ΕΕΛ Π. Ναθαναήλ και η γενική γραμματέας, Ε. Τζαβάρα. Κείμενα της τιμώμενης διάβασαν οι Αλ. Βάκρου και Δ. Πετράτος.

Ο κύριος ομιλητής, ο Β. Ασημακόπουλος, στην αρχή, εύστοχα, τη χαρακτήρισε «εργάτισσα του πνεύματος και της παραδοσιακής πεζογραφίας μας. Πρωτοπόρα στους κοινωνικούς αγώνες. Εξαίρετο μέλος της ΕΕΛ» και τόνισε ότι «δε θα την ξεχάσουμε ποτέ». Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στο βιογραφικό της. Από τη χιτλεροφασιστική κατοχή, ως μέλος της ΕΠΟΝ, τη μεταπελευθερωτική κατάσταση, τον εμφύλιο, τη δικτατορία της χούντας και μετά. Υπήρξε δραστήρια αγωνίστρια. Ως το τέλος της ζωής της στάθηκε ορθή, ασυμβίβαστη, ανυποχώρητη στα ιδανικά της προόδου και της ειρήνης.

Η Νίκη Κωνσταντινέα, με πατρώνυμο Σταυροπούλου, γεννήθηκε το 1919 στην Πανηγυρίστρα Λακωνίας. Στα Γράμματα εμφανίζεται το 1947, με τα διηγήματα «Η γέννηση του ανθρώπου» και «Οι πεθαμένοι διηγούνται την ιστορία τους», που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα», που διηύθυνε ο αείμνηστος Δημήτρης Φωτιάδης. Το 1951 εκδίδει το πρώτο βιβλίο της, «Βασανισμένη γης», για το οποίο ο Ν. Βρεττάκος έγραψε: «Δε θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι τα διηγήματά της είναι γραμμένα από γυναίκα, αν δεν υπήρχε στη συλλογή το "Ζωή με πολύ φως", που παρουσιάζει μια ηρωίδα με χειραφετημένη αντίληψη, βαθύτερη αγνότητα κι απαλλαγμένη απ' την υποκρισία της σεμνοτυφίας».

Το 1965 ακολουθεί το μυθιστόρημα «Δυο χρόνια απ' τη ζωή τους», που έκανε τη μεγάλη μας Ελλη Αλεξίου να συστήσει: «Η Ν. Κ. πρέπει να προσεχτεί. Είναι συγγραφέας με συγγραφική συνείδηση και αρχές». Τότε έγινε μέλος της ΕΕΛ. Το 1977 κυκλοφορεί το «Μήνυμα» («Σύγχρονη Εποχή»). Ενα από τα καλύτερα βιβλία, με διηγήματα εμπνευσμένα από την Εθνική Αντίσταση και το ΔΣΕ.Το τελευταίο και μεγαλύτερο της συλλογής αυτής, με τίτλο «Συντροφική αλληλεγγύη» αναφέρεται σε απεργία εργατών και στην κοροϊδία των εργατοπατέρων, αλλά εκφράζει αισιοδοξία για τη νίκη της εργατικής τάξης, για το δίκιο και την ειρήνη. Το 1983 κυκλοφορεί το βιβλίο της «Συνυπεύθυνοι» («Σύγχρονη Εποχή»). Αυτό ήταν να εκδοθεί επί χούντας, αλλά το «έκοψε» η λογοκρισία των μαύρων συνταγματαρχών.

Η Νίκη υπήρξε σεμνή αγωνίστρια. Με αγάπη και ευαισθησία για τους απλούς ανθρώπους. Με προσωπικό ύφος στη γραφή της και στρωτή δημοτική. Οι ήρωές της αληθινοί. Τα κείμενά της με αδρές εικόνες, που συγκλονίζουν. Αλλά και με πλήθος λαογραφικών στοιχείων. Συνεργάστηκε σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Συμμετείχε σε γυναικείους και πολιτιστικούς συλλόγους.

Προσυπογράφοντας τα παραπάνω, θέλω να προσθέσω ότι η Ν. Κωνσταντινέα ήτανε κομμουνίστρια, μέλος της ΚΟΒ Λογοτεχνών του ΚΚΕ.