Μία καθαρά προεκλογικού τύπου επίσκεψη στα στούντιο της «Μοσφίλμ» - ενόψει των εκλογών για τη Δούμα - πραγματοποίησε πριν λίγες μέρες ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, αναδεικνύοντας όμως - προφανώς άθελά του - όχι μόνον τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο - και θρυλικό - στούντιο της Ρωσίας, αλλά και τις επικίνδυνες κυβερνητικές επιδιώξεις για το μέλλον του.

Η «Μοσφίλμ» μεγαλούργησε κατά τη σοβιετική περίοδο, ενώ μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ ακολούθησε τη «μοίρα» των σπουδαίων πολιτιστικών υποδομών του κράτους, δηλαδή, σχεδόν διαλύθηκε. Η παραγωγή των ταινιών έπεσε εντυπωσιακά με αποτέλεσμα να γίνουν πολλές απολύσεις, ενώ η κρατική χρηματοδότηση αποτέλεσε το ...πιο σύντομο ανέκδοτο. Ωστόσο, το μεράκι και το πάθος των κινηματογραφιστών που απέμειναν στο στούντιο είχαν αποτέλεσμα ορισμένες από τις παραγωγές του να διακριθούν στα διεθνή φεστιβάλ, αν και οι κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας είχαν κατακλυστεί από το Χόλιγουντ. Σε συνδυασμό με τη βιντεοπειρατεία που κυριαρχεί στην κινηματογραφική αγορά της Ρωσίας, το αποτέλεσμα ήταν η «Μοσφίλμ» να πέσει σε ένα μεγάλο «τούνελ» κρίσης, από το οποίο ακόμη δεν έχει βγει.

Το στοιχείο του εντυπωσιασμού ήταν έντονο κατά την προεδρική επίσκεψη, αλλά τα προβλήματα δεν μπόρεσαν να «κρυφτούν». Τα βασικότερα θέματα που έθεσαν στον Πούτιν οι κινηματογραφιστές ήταν η ανάγκη κρατικής οικονομικής ενίσχυσης, ο περιορισμός της εισαγόμενης κινηματογραφικής παραγωγής σε επίπεδο διανομής, έτσι ώστε οι ρωσικές ταινίες να μπορούν να βρίσκουν αίθουσες, και το χτύπημα της βιντεοπειρατείας. Επιπλέον, οι κινηματογραφιστές έθεσαν και το ζήτημα της προετοιμασίας του γιορτασμού της Αντιφασιστικής νίκης, από κινηματογραφικής σκοπιάς, σε δύο χρόνια, όταν θα συμπληρωθούν τα 60χρονα.

Σε ό,τι αφορά στην οικονομική ενίσχυση - και μέσω κρατικών παραγγελιών για ταινίες - ο Ρώσος Πρόεδρος ...«έστριψε διά του αρραβώνος». Δηλαδή, αντί να καταθέσει έναν μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για την κάλυψη των άμεσων αναγκών του στούντιο και την ανάπτυξή του, το μόνο που είπε ήταν ότι το σχέδιο για μετοχοποίηση - δηλαδή πλήρης ιδιωτικοποίηση - της «Μοσφίλμ» μπορεί προς το παρόν ...«να περιμένει». Οχι γιατί «ξαφνικά» η κυβέρνηση θέλησε να διατηρήσει το δημόσιο και λαϊκό χαρακτήρα του στούντιο, αλλά γιατί, όπως είπε ο υπουργός Πολιτισμού, Μ. Σβιντκόι - πιεζόμενος πάντως από τους κινηματογραφιστές - δεν υπάρχει επαρκής πείρα από τη μετοχοποίηση των άλλων μεγάλων στούντιο της Ρωσίας...

Για τη διανομή των ξένων ταινιών, ο Πούτιν «κρύφτηκε» πίσω από μια πραγματικότητα ...και ένα λογικό «άλμα». Είπε δηλαδή ότι ο ανταγωνισμός προϋποθέτει κατ' αρχάς μαζική παραγωγή. Κάτι που είναι γεγονός, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει χρήμα. Και το χρήμα η ρωσική κυβέρνηση το «περιμένει» μόνο μέσω του ιδιωτικού κεφαλαίου και των «μετοχοποιήσεων». Φαύλος κύκλος. Πολύ περισσότερο που, κατά μέσο όρο, το κράτος χρηματοδοτεί μια παραγωγή με 600.000 δολάρια - επίσημος υπολογισμός - και για τα υπόλοιπα τα στούντιο «τρέχουν και δε φτάνουν». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ρώσος Πρόεδρος «φρέναρε» τα οικονομικά αιτήματα των κινηματογραφιστών, υπογραμμίζοντας πως όποια κρατικά μέτρα παρθούν για τη στήριξη της εθνικής κινηματογραφίας, αυτά θα πρέπει να κινούνται - έτσι κι αλλιώς - στο πλαίσιο ...της «αγοράς».

Στο ίδιο πλαίσιο φαίνεται πως η ρωσική κυβέρνηση θέτει ακόμη και τη χρηματοδότηση των ταινιών που ετοιμάζονται ή πρέπει να ετοιμαστούν ως αφιερώματα στα 60χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης, έστω και αν ο Πούτιν είπε ότι «ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο ένα μέσο επικοινωνίας με το λαό, αλλά και ένα μέσο διατήρησης της πολιτιστικής μας ταυτότητας». Οι κινηματογραφιστές είπαν πως ο χρόνος είναι πολύ λίγος και ότι είναι αδύνατον με τον πενιχρό κρατικό προϋπολογισμό για το στούντιο να επιτευχθεί ένα άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, το οποίο αξίζει ο ρωσικός λαός. Προτάθηκε ακόμη και το να γυριστεί έστω μία ταινία, αλλά με σοβαρό προϋπολογισμό. Αυτή τη στιγμή η «Μοσφίλμ» γυρίζει 12 ταινίες και δύο τηλεοπτικές σειρές για τον πόλεμο και οι κινηματογραφιστές ζήτησαν το ελάχιστο τρία εκατομμύρια δολάρια για να συνεχιστούν οι παραγωγές και να υλοποιηθούν νέα σενάρια. Να σημειωθεί ότι το ποσό κάθε άλλο παρά τεράστιο είναι αν σκεφτεί κανείς τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που δίνονται για μια μόνο παραγωγή του Χόλιγουντ, και όχι μόνο: Η ταινία του Σ. Μιχαλκόφ - ο οποίος είναι και πρόεδρος της Ενωσης Κινηματογραφιστών της χώρας - «Κουρέας της Σιβηρίας» στοίχισε μεταξύ 30 και 40 εκατομμυρίων δολαρίων. Η απάντηση του Πούτιν ήταν ...«απευθυνθείτε στον υπουργό Πολιτισμού»(!) αν και παραδέχτηκε ότι για τέτοιου είδους ταινίες απαιτείται μεγαλύτερος προϋπολογισμός.