Με μια πρώτη ματιά, ως προς το περιεχόμενο του εγχειριδίου και των άλλων των βιβλίων, θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει ως καλογραμμένες και καλοσερβιρισμένες απλοϊκότητες επιπέδου ενός περιοδικού ποικίλης ύλης, που καταπιάνεται με τη συμβουλευτική σε εκπαιδευτικά και εξειδικευμένα παιδαγωγικά ζητήματα. Η επιστημονική εγκυρότητα των βιβλίων θα δοκιμαστεί και θα αξιολογηθεί από την εκπαιδευτική κοινότητα στην πράξη και η ευθύνη για το αποτέλεσμα θα βαραίνει σε πρώτο επίπεδο την Επιτροπή Ελέγχου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, το υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση συνολικότερα.

Υπάρχει, όμως, και το επίπεδο της πολιτικής και ηθικής ευθύνης, που επωμίζονται τόσο η κυβέρνηση, όσο κι εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, που χρόνια τώρα, εθισμένες στη λογική του «Γιες μαν» ανέχονται τέτοιου είδους παρεμβάσεις στη διαδικασία της λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος κι όχι μόνο. Είναι προκλητικό και τραγικό ταυτόχρονα να αντιμετωπίζεται το σοβαρό και πάγιο αίτημα των εκπαιδευτικών για ουσιαστική επιμόρφωση, όπως ακριβώς στη διαφήμιση με τα σοκολατάκια του πρέσβη: «Μας κακομαθαίνετε κύριε πρέσβη»!!! Υπάρχουν όμως και άλλες διαστάσεις του θέματος, πολύ ευρύτερες, που δεν προκαλούν απλώς, αλλά πονούν βασανιστικά κάθε ανθρωπιστική συνείδηση.

Ο Κωστής Μοσκώφ είχε δώσει έναν πολύ πετυχημένο ορισμό της ουσίας του φασισμού, που είναι «να χτυπάς τον άλλο τη στιγμή που είναι αδύναμος». Ο απόλυτος και ανελέητος φασισμός κρύβεται πίσω από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του καιρού μας. Δε φτάνει που εξοντώνουν την υλική υποδομή μιας χώρας με στρατιωτικά ή πολιτικά μέσα, δε φτάνει που υποθηκεύουν οικονομικά το μέλλον ολόκληρων γενεών πατώντας επί πτωμάτων, απαιτούν να επιβληθούν πνευματικά και ηθικά, φιγουράροντας μπροστά στα ιλουστρασιόν φυλλάδια που πλασάρουν στους υποτελείς τους.