Στο θέατρο «Βασιλάκου», η «Διαδρομή», με «Το παράξενο ζευγάρι» του σπουδαίου μάστορα της σύγχρονης αμερικανικής κωμωδίας, Νιλ Σάιμον, προσφέρει μια από τις πιο γελαστικές - αλλά ποιοτικά γελαστική - παραστάσεις. Εμψυχωτής της ποιοτικής, ευφρόσυνης, γοργόρυθμης παράστασης είναι ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ως σκηνοθέτης και ερμηνευτής του ενός «σκέλους» του αρσενικότατου «παράξενου ζευγαριού», με την εύφορη υποκριτική κατάθεση καλών ηθοποιών και τη δημιουργική συνεργία αξιότατων συντελεστών. Του Ερρίκου Μπελιέ, με την ευθύβολη, χυμώδη μετάφρασή του. Του Γιάννη Μετζικώφ, με το χαρακτηριστικά αμερικανικό ρεαλιστικό σκηνικό και τα χαρακτηριστικά του αμερικανικού ενδυματολογικού «γούστου» κοστούμια του. Του Νίκου Καβουκίδη, με τα δύο εναρμονισμένα επίπεδα των φωτισμών του, ένα εσωτερικό, με το άπλετα φωτισμένο σαλόνι ενός διαμερίσματος σε ουρανοξύστη, και ένα εξωτερικό, με τις νυχτερινές ανταύγειες της μεγαλούπολης. Της Ηλέκτρας Παπακώστα, με την κεφάτη μουσική επιλογή της.
Η κωμωδία, για τον Σάιμον, δεν είναι θέατρο έξω από την κοινωνική πραγματικότητα, έξω από τη ζωή, το χαρακτήρα, την ψυχοσύνθεση, τη συμπεριφορά, τις συνήθειες, τα προβλήματα του ανθρώπου. Βγαίνει από αυτά, μόνον που δε «βυθίζεται» σ' αυτά, επιπλέει ανάλαφρα και λοξοκοιτά την κωμικότητα που συχνότατα κρύβει ένα ανθρώπινο δράμα. Και, βέβαια, δράμα είναι ο χωρισμός - ίσως και χωρίς ουσιαστικό λόγο - από τη γυναίκα τους των δυο μεσηλίκων, οι οποίοι συμβιώνουν στο σπίτι του ενός, αλληλοανέχονται τα κουσούρια τους για να αντέξουν τη μοναξιά και τη διάλυση της οικογένειάς τους και χαρτοπαίζουν με φίλους για να σκοτώνουν τον άδειο χρόνο τους. Προβλήματα και αυτά τεραστίων διαστάσεων, που ως μολυσματική νόσος παγκοσμιοποιούνται.