Τη δέσμευσή του για την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητάς του σε ολόκληρη την γκάμα της παραγωγής και των κρατικών υποδομών, εξήγγειλε χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου μπροστά σε ακροατήριο επιχειρηματιών.

Το όραμα του ΠΑΣΟΚ, και του αρχηγού του, αποτελεί εφιάλτη για τα λαϊκά στρώματα της χώρας, που απειλούνται ανοιχτά με την καταβαράθρωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με την υποβάθμιση της Παιδείας και την παράδοσή της στο ιδιωτικό κεφάλαιο, στο όνομα πάντα της ανταγωνιστικότητας των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων.

Στην ομιλία του Γ. Παπανδρέου, που έγινε στο κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, υπήρξαν σαφείς αναφορές για την εξασφάλιση ευρύτερων συναινέσεων και με τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας, καθώς και με τους λεγόμενους «κοινωνικούς εταίρους» τους.

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεσμεύτηκε συγκεκριμένα στα παρακάτω:

Πρώτο: Για την αναζήτηση πόρων και νέων χρηματοδοτήσεων «μέσω ενός νέου θεσμικού πλαισίου συνεργασιών ανάμεσα στο δημόσιο, τον ιδιωτικό τομέα και την Ευρωπαϊκή Ενωση, στη βάση της εταιρικής σχέσης ιδιωτών - Δημοσίου, που συμπεριλαμβάνει και τις οργανώσεις Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Είναι φανερό ότι πρυτανεύει η αρχή της «ανταποδοτικότητας» στην κατεύθυνση της αναβάθμισης και ισχυροποίησης της παρουσίας των ιδιωτών στις παρεχόμενες κρατικές υπηρεσίες.

Δεύτερο: «Για το δραστικό εκσυγχρονισμό του επενδυτικού περιβάλλοντος». Πίσω από τις γραμμές αυτές κρύβονται σωρεία φορολογικών και άλλων μέτρων για την ενίσχυση των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων. Αναγόρευσε, μάλιστα, σε «στόχο της εξωτερικής πολιτικής» την «προσέλκυση ξένων επενδύσεων». Εν προκειμένω, δεσμεύτηκε να «εξειδικεύσει την πολιτική κινήτρων σε κλαδικό και περιφερειακό επίπεδο». Οι κλάδοι που ευνοούνται με λογής - λογής κίνητρα είναι οι νέες τεχνολογίες, οι επικοινωνίες, οι μεταφορές, η «ανάπτυξη» νέων υπηρεσιών στην εκπαίδευση, τον τουρισμό, τη βιολογική και ...«διατροφική» αγροτική παραγωγή. Είναι, λοιπόν, ευανάγνωστο το όραμα, που έχουν για την περαιτέρω εκχώρηση κρατικών δραστηριοτήτων σε ιδιώτες και μάλιστα με κρατική επιδότηση, που θα φορτώνεται στα λαϊκά στρώματα.

Τρίτο: Δεσμεύτηκε ότι αυτός και το κόμμα του θα απελευθερώσουν «την επιχειρηματικότητα από τα βαρίδια που την καθηλώνουν μέσω των φορολογικών συντελεστών και άλλων αιτιών...». Τα «βρήκε» φαίνεται και με την ηγεσία της ΝΔ και στο θέμα αυτό, προσθέτοντας ότι οι ...«σοβαρές επιχειρήσεις δεν καίγονται τόσο για το εάν πληρώνουν 25% ή 30%», αλλά για ένα κράτος που «να τις περιβάλλει με εμπιστοσύνη και να ανταμείβει την εντιμότητα». Ομολογεί για μια ακόμη φορά την προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου για ευρύτερες συναινέσεις (και με την ηγεσία της ΝΔ και συνεταιράκια τους). Στο πλαίσιο αυτό, έκανε ανοιχτή πρόταση για «μια πλατιά συμφωνία κοινωνικών εταίρων, αλλά και πολιτικών κομμάτων για 10ετή φορολογική νηνεμία» (!). Είναι φανερό ότι η νηνεμία για το μεγάλο κεφάλαιο είναι τρικυμία για τα λαϊκά στρώματα που θα πληρώσουν τα σπασμένα. Επιχειρώντας να εξωραΐσει την άγρια υπερφορολόγηση των ΕΒΕ, έταξε να σταματήσουν οι εξωλογιστικές προσεγγίσεις. Κατά τα λοιπά, υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη έχει στα λόγια καταργήσει τον εξωλογιστικό προσδιορισμό για τους ΕΒΕ.

Τέταρτο: Επανήλθε, για μια ακόμη φορά, στο αντιλαϊκό τροπάρι, που αφορά στη ...διάνοιξη νέων δρόμων «και με θεσμικό τρόπο για τη συνεργασία του ακαδημαϊκού τομέα με τις επιχειρήσεις και την Τοπική Αυτοδιοίκηση». Αποκαλυπτικά για την ουσία των οραμάτων της πλουτοκρατίας και όσων ευαγγελίζονται είναι και τα «ξύλινα» λόγια περί «ανάπτυξης ανθρώπινων πόρων». Το όραμά τους θα πάρει σάρκα και οστά με το να «λειτουργήσουν όλα τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας, με ευελιξία για ανάπτυξη προγραμμάτων, που θα συνδέονται με την τοπική περιφερειακή ανάπτυξη και την ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή γνώσεις που απαιτεί η νέα οικονομία και οι ανάγκες της» (!). Το πήγε και παραπέρα, αναφερόμενος στη λειτουργία και για τα «μη κρατικά τριτοβάθμια ιδρύματα, ιδιαίτερα για αναπτυξιακούς στόχους σε κλαδικό και περιφερειακό επίπεδο». Είναι φανερό, δηλαδή, ότι ένας επιχειρηματίας ή το κάθε λόμπι επιχειρηματικών συμφερόντων θα μπορεί να έχει και το ...«πανεπιστήμιό» του.

Στην ίδια με την παραπάνω ενότητα, ο Γ. Παπανδρέου περιέλαβε την τζάμπα εργασία των νέων και άλλων με το «δίκτυο κοινωνικής εργασίας», επίσης και για «δομές που θα βοηθήσουν στη μερική απασχόληση για δεκάδες χιλιάδες νέους» (!). Δεσμεύτηκε, ακόμη μια φορά, για προλήψεις νέων «χωρίς ασφαλιστικές εισφορές».

Στο επίπεδο του αφηρημένου, παραμένει η εισοδηματική πολιτική, που σκοπεύει να εφαρμόσει. Πάντα μέσω των λεγόμενων «κοινωνικών διαλόγων», «τα όποια ποσοστά αύξησης σε μισθούς και συντάξεις θα διανέμονται με τρόπο αντιστρόφως ανάλογο με την κλίμακα των μισθών και των συντάξεων»...