Οι αντιδραστικές ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που επέβαλε η κυβέρνηση, αλλά και εκείνες που έχουν δρομολογηθεί για μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα αν σ' αυτές κερδίσει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, αποτελούν, για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, έναν από τους πρωταρχικούς παράγοντες που όπως οι ίδιες κρίνουν θα τους διασφαλίσουν την αύξηση της κερδοφορίας τους για τα επόμενα χρόνια. Αυτό προκύπτει από την κλαδική μελέτη που πραγματοποίησε το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) με θέμα «Η αγορά της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα». Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στα συμπεράσματα της μελέτης, αν και οι προοπτικές του κλάδου «δε διαγράφονται ιδιαίτερα θετικές βραχυχρόνια», εντούτοις «παράγοντες όπως η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, η δημιουργία ισχυρών και αποτελεσματικών μηχανισμών εποπτείας, η παροχή φορολογικών κινήτρων από την πολιτεία φαίνεται να αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για τη βελτίωση της επίδοσης του κλάδου μακροχρόνια».

Το γεγονός ότι τα τρία ζητήματα που προβάλλουν με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια οι εκπρόσωποι των μεγάλων ασφαλιστικών εταιριών ως αιχμή του δόρατος των αξιώσεών τους (εισβολή τους στο ασφαλιστικό, μείωση της φορολόγησης των εταιριών ιδιωτικής ασφάλισης, ενίσχυση της λεγόμενης εποπτείας με στόχο τον περιορισμό του ανταγωνισμού, μέσα από τον μαζικό εκτοπισμό μικρότερων επιχειρήσεων) αποτελούν ζητήματα άρρηκτα δεμένα με τη διασφάλιση της ισχύος και των κερδών τους, επιβεβαιώνεται και από τη μελέτη του ΙΟΒΕ. Από αυτή προκύπτει ότι οι αξιώσεις των εταιριών συνιστούν διέξοδο σε μια φθίνουσα πορεία των τελευταίων χρόνων σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία. Συγκεκριμένα αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Η ανάλυση των οικονομικών μεγεθών του κλάδου δείχνει ότι αυτός χαρακτηρίζεται από ταχεία συρρίκνωση κατά τα πρώτα έτη της τρέχουσας δεκαετίας. Ο ρυθμός αύξησης του ενεργητικού των ασφαλιστικών επιχειρήσεων αυξάνεται μεν, αλλά με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς συγκριτικά με την προηγούμενη δεκαετία. Ταυτόχρονα, διαπιστώνονται πτωτικές τάσεις στα ίδια κεφάλαια, χαμηλός ρυθμός αύξησης των επενδύσεων, μείωση των κερδών χρήσης, του βαθμού διείσδυσης του κλάδου στο σύνολο της οικονομίας (ασφάλιστρα/ΑΕΠ), της δυναμικότητας και του βαθμού ωριμότητας (επενδύσεις/ΑΕΠ), της αποδοτικότητας των ιδίων και των συνολικών κεφαλαίων και του περιθωρίου κέρδους».

Η ίδια μελέτη, διαπιστώνοντας τις τάσεις συγκέντρωσης στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, εκτιμά ότι παρά ταύτα εξακολουθεί να δραστηριοποιείται ένας σημαντικός αριθμός εταιριών μικρού μεγέθους ιδιαίτερα στον κλάδο του αυτοκινήτου, για να διαπιστώσει ότι αυτές οι εταιρίες συντελούν σε «επιβάρυνση του συνόλου των επιχειρήσεων του κλάδου». Μάλιστα, σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι «ο δυνητικός ανταγωνισμός που προέρχεται από τον κίνδυνο εισόδου νέων επιχειρήσεων στον κλάδο αποτελεί σημαντικό προσδιοριστικό παράγοντα της δομής του κλάδου και του επιπέδου κερδοφορίας των ασφαλιστικών εταιριών». Γίνεται έτσι ακόμα πιο σαφές πού το πάνε τα μεγάλα ασφαλιστικά συγκροτήματα όταν κάνουν λόγο για «ενίσχυση της εποπτείας». Ουσιαστικά αυτό που επιδιώκουν είναι να περιοριστεί ο ανταγωνισμός μέσα από τον εκτοπισμό μικρότερων επιχειρήσεων.