Την αποκατάσταση και ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου της Βεργίνας ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Το μνημείο (δεύτερο μισό του 4ου π.Χ.) που αποκαλύφθηκε το 1982 στους πρόποδες ενός λόφου, κοντά στο Μουσείο των Βασιλικών Τάφων της Τούμπας, θεωρείται τμήμα του «οικοδομικού προγράμματος», καθώς νότια και σε άμεση γειτνίαση με αυτό ήταν το ανάκτορο.

Το κοίλο είναι στραμμένο βόρεια και χωρίζεται σε εννιά κερκίδες. Το ανατολικό τμήμα προσαρμόστηκε στην κλίση του πρανούς και το δυτικό κατασκευάστηκε με επιχώσεις. Το κοίλο είναι χωμάτινο, εκτός από την πρώτη σειρά λίθινων εδωλίων. Στο κέντρο της χωμάτινης ορχήστρας σώζεται η λίθινη βάση του βωμού του Διονύσου, ενώ από τη σκηνή σώζεται τμήμα των θεμελίων, σε μήκος 12,50 μέτρων, και τμήμα της πρώτης σειράς λίθων.

Η διάβρωση, η πτώση μελών, τα ευαίσθητα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν σε μέρος του μνημείου, οι ρηγματώσεις και οι αποκλίσεις τμημάτων είναι τα κύρια προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η μελέτη. Ετσι, στόχοι της ήταν η συντήρηση των αρχαίων λειψάνων, η προστασία του μνημείου και η «βελτίωση της αναγνωσιμότητάς» του από τον επισκέπτη.