Καθώς η κυβέρνηση περιμένει την ολοκλήρωση της «δημοσιονομικής απογραφής», για να αποκτήσει, όπως λέει, έγκυρη και πλήρη γνώση της οικονομικής κατάστασης του κράτους, κάποιες άλλες «απογραφές» αποκαλύπτουν την ανθηρότατη οικονομική κατάσταση πολλών μεγάλων εταιριών σε μια περίοδο «ισχνών αγελάδων» για το λαό. Ενδεικτικά, το 2003, τα κέρδη μόνο 37 επιχειρήσεων έφτασαν τα 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ξεπέρασαν και το 1 τρισεκατομμύριο σε δραχμές, σημειώνοντας μέσο ποσοστό αύξησης κερδών 41,6%. Βέβαια, τα μέσα ποσοστά αύξησης των κερδών, όπως κάθε μέσος όρος, δεν απεικονίζουν με ακρίβεια την κατάσταση που διαμορφώνεται στον τομέα των επιχειρηματικών κερδών. Ετσι, υπάρχουν επιχειρήσεις που παρουσιάζουν αυξημένα κέρδη με τρελά ποσοστά (στο σημερινό πίνακα 427%), άλλες με πολύ μικρότερα, ενώ υπάρχουν και εκείνες που πέρσι είχαν λιγότερα κέρδη από πρόπερσι. Σε πολλές περιπτώσεις, οι αριθμοί δε λένε όλη την αλήθεια, τα συγκεκριμένα όμως - όπως προκύπτουν από τη δημοσιοποίηση των οικονομικών αποτελεσμάτων των εταιριών για την περασμένη χρονιά - εμπεριέχουν πολλές αλήθειες. Καταδεικνύουν, για παράδειγμα, ότι η οικονομική ολιγαρχία καρπώθηκε τα όποια οφέλη προέκυψαν από τους πολυδιαφημισμένους «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης». Παράλληλα, δείχνουν και ποιος θα ωφεληθεί πάλι, από ένα νέο κύκλο λιτότητας και κοινωνικών περικοπών και θυσιών από τους εργαζόμενους.

Την ίδια στιγμή που οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες συνάδελφοί τους, οι τραπεζίτες και οι μεγαλέμποροι παρουσιάζουν με υπερηφάνεια τα υπερκέρδη τους, δηλώνοντας σε πολλές περιπτώσεις ότι ξεπέρασαν και προβλέψεις τους, ο Σύλλογος Ελληνικών Βιομηχανιών δε διστάζει να αξιώσει νέα προνόμια από την κυβέρνηση και οι εκπρόσωποί του δακρύζουν για το «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Αυτό το ...χρόνιο «έλλειμμα» που επέτρεψε παρ' όλα αυτά σε πολλές μεγάλες επιχειρήσεις να καταγράψουν διψήφια ακόμη και τριψήφια ποσοστά αύξησης κερδών το 2003. Οι βιομήχανοι ζητούν επιτάχυνση της «απελευθέρωσης» των αγορών, νέους νόμους που να ευνοούν την ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων, σκληρά μέτρα περιστολής ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση της φορολογίας τους, έως και... αναδιοργάνωση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης κατά το συμφέρον τους. Δεν ξεχνούν παρ' όλα αυτά να απαιτήσουν και τον «εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος», με την εισαγωγή σε αυτό στοιχείων ανταγωνιστικότητας!

Στην αντίθετη «όχθη» του ποταμού, οι εργαζόμενοι μετρούν απώλειες μέσω της πολύ μεγάλης ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Παιδείας, της ακρίβειας που «θερίζει» ασυγκράτητη, της περικοπής εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η πραγματικότητα ορίζεται από τα υπερκέρδη των κεφαλαιοκρατών, σε συνδυασμό με την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτή η δεδομένη γνώση δεν εμπόδισε τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνα, κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης της Τράπεζας για την ελληνική οικονομία, να δηλώσει ότι «δεν πρέπει να είμαστε αρνητικοί με τα επιχειρηματικά κέρδη, γιατί όταν οι επιχειρήσεις είναι κερδοφόρες κάνουν επενδύσεις και αυξάνουν την απασχόληση». Και παρότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, έκανε σαφές ότι οι όποιες αυξήσεις δε θα πρέπει να ξεπερνούν τον πληθωρισμό και την αύξηση της παραγωγικότητας της ...Ευρωπαϊκής Ενωσης, δε θα πρέπει δηλαδή να ξεπεράσουν το 4,5%, ένα ποσοστό περίπου δέκα φορές μικρότερο από αυτό της μέσης αύξησης των επιχειρηματικών κερδών το 2003!

Ριζικά διαφορετική είναι η στάση της κυβέρνησης και των διαφόρων οικονομικών οργανισμών απέναντι στις ανατιμήσεις, που επιβάλλουν οι επιχειρήσεις, στις οποίες και οφείλεται ένα μέρος της αύξησης των κερδών τους. Σ' αυτό το «παιχνίδι των αριθμών», οι ρυθμοί αύξησης των τιμών των προϊόντων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και βασικών υπηρεσιών, επιταχύνονται ανεξέλεγκτα στο όνομα του «ελεύθερου ανταγωνισμού». Το δήλωσε κατηγορηματικά ο υπουργός Ανάπτυξης, Δ. Σιούφας, και το επαναλαμβάνει η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης σε κάθε ευκαιρία: «Ούτε μέτρα αστυνομικού τύπου, ούτε συμφωνίες κυρίων» για τις τιμές. Ο ίδιος υπουργός διαβεβαιώνει, όπως έκανε πρόσφατα και στη Γενική Συνέλευση των βιομηχάνων της Θεσσαλίας, ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση και ότι σύντομα θα καταρτιστεί νέος αναπτυξιακός νόμος και θα δρομολογηθεί η αλλαγή του φορολογικού συστήματος, στο πλαίσιο που ορίζει αυτή η προτεραιότητα. Αλλά και από τις Βρυξέλλες, σε μια γενικότερη τοποθέτηση υπέρ των αξιώσεων του μεγάλου κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής δεν παρέλειψε να εκθειάσει τις ευεργετικές συνέπειες από την εκπλήρωση των στόχων της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας, που συμπυκνώνουν όλα τα αντεργατικά οικονομικά, εργασιακά και κοινωνικά μέτρα.

Το επόμενο χρονικό διάστημα και στη βάση των παραπάνω τοποθετήσεων, η κυβερνητική μηχανή θα εργαστεί ακούραστα για να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους και να πραγματοποιήσουν ακόμη μεγαλύτερες επιδόσεις από αυτές που παρατίθενται στο σχετικό πίνακα που δημοσιεύει ο «Ρ». Γι' αυτό και οι βιομήχανοι δηλώνουν αισιόδοξοι για τα κέρδη τους τα επόμενα χρόνια. Κλάδοι που έχουν να κάνουν με τα τρόφιμα - ποτά, τα παράγωγα του πετρελαίου και άνθρακα, τα χημικά προϊόντα, τα βασικά μέταλλα και τα μη μεταλλικά ορυκτά - που είναι και οι μεγαλύτεροι στην ελληνική βιομηχανία τα τελευταία 12 χρόνια - αναμένεται να συνεχίσουν την καλή πορεία τους. Χαρακτηριστική αυτής της πορείας είναι και η τελευταία κλαδική έρευνα του ΙΟΒΕ για την αγορά του πετρελαίου, σύμφωνα με την οποία τα καθαρά κέρδη προ φόρων των διυλιστηρίων ΕΛΠΕ, «Μότορ Οϊλ» και «Πετρόλα» την πενταετία 1997 - 2001 «παρουσίασαν ιστορική αύξηση με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 258%».

Τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων έρχονται σε πλήρη αντίθεση και με την κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων. Ενδεικτική είναι η κατάσταση χιλιάδων ΕΒΕ στο εμπόριο, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που παρουσίασε η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου. Οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου παρουσίαζαν αύξηση των καθαρών κερδών κατά 16,2% (ΑΕ και ΕΠΕ) με το ποσοστό να αυξάνεται δραματικά στον τομέα του λιανικού εμπορίου και να φτάνει το 41,4%. Αντίθετα, οι ατομικές επιχειρήσεις και οι ΟΕ έβλεπαν τις πωλήσεις τους να μειώνονται κατά 40%. Το «αξιοπερίεργο» είναι ότι οι υποσχέσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, ίδιες με αυτές της νέας, οδηγούν τους μεγαλοεπιχειρηματίες σε κέρδη δισ. ευρώ, ενώ οι υποσχέσεις προς τους μικρούς επιχειρηματίες για χρηματοδοτήσεις, δάνεια και άλλες ενισχύσεις, οδηγούν στο «λουκέτο», τα χρέη και την επιβίωση μετ' εμποδίων.