Οι ελεγκτές της «Γιουροστάτ» ανεβάζουν το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2003 στο 3,3%, κατ' άλλους στο 3,7% και, πάντως, πάνω από το όριο του 3% του διαβόητου Συμφώνου Σταθερότητας και της ΟΝΕ, ενώ, οι προβλέψεις τους για το 2004 είναι ακόμη χειρότερες. Την ίδια στιγμή, στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας καταγράφουν υψηλά ποσοστά θνησιμότητας των επιχειρήσεων, κυρίως μικρομεσαίων. Ιδιαίτερα, στην περίοδο 2002 - 2003, επτά στις δέκα νεοϊδρυμένες κατ' έτος επιχειρήσεις διακόπτουν τη λειτουργία τους. Και, βέβαια, η ανεργία συνεχίζει στο... ύψος της, όπως και η κάθε μορφής υποαπασχόληση, τα μεροκάματα και ακόμη περισσότερο οι συντάξεις παραμένουν στο γνωστό επίπεδο της απαράδεκτης φτώχειας και όλο και περισσότεροι αναρωτιούνται τι θα γίνει, όταν τελειώσουν τα Ολυμπιακά έργα και τα... οράματα των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς και το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.

Και δε μας διαφεύγουν, βέβαια, οι σκοπιμότητες και οι επιδιώξεις όλων όσοι σπεύδουν τώρα και φωνάζουν «σήματα κινδύνου για την οικονομία», αλλά τόσο αυτοί, όσο και διάφοροι άλλοι (πχ οι χθεσινοί και οι σημερινοί κυβερνώντες), έχουν πρωτίστως υποχρέωση να πουν τι έγινε και πού πήγε ο τεράστιος πλούτος, που παράγουν οι εργαζόμενοι όλ' αυτά τα χρόνια, όταν η Ελλάδα σημείωνε πολλαπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης ετησίως από το μέσο όρο της ΕΕ.