Λιοσίων 93. Ωρα 7 το πρωί. Εξω από τη Διεύθυνση Εργασίας της Νομαρχίας Αθηνών εκατοντάδες μετανάστες σχηματίζουν ήδη μια τεράστια ουρά, μιάμιση ώρα πριν ανοίξουν οι πόρτες. Η πλειοψηφία στέκεται στο ίδιο σημείο απ' τις πέντε, απ' τις έξι το πρωί. Ο Βασίλης, από την Αλβανία, περιμένει από τη μία τα ξημερώματα. Για να καταθέσει τα απαιτούμενα για τη χορήγηση άδειας εργασίας ένσημα και τη σύμβαση εργασίας, αναγκάζεται να πληρώνει ο ίδιος την ασφαλιστική εισφορά του εργοδότη του. Και, ασφαλώς, δεν είναι ο μοναδικός...

«Κάντε όλοι στην άκρη εδώ πέρα. Πίσω λέμε, δεν καταλαβαίνετε;». Είναι οι αστυνομικοί, οι οποίοι - σύμφωνα με τις εξηγήσεις της Διεύθυνσης - ... ρυθμίζουν την εξυπηρέτηση του κοινού, που καταφτάνουν στο χώρο προχωρώντας σε ασύδοτη «επίδειξη ισχύος». Σπρώχνοντας και τραβώντας πολλούς μετανάστες και μετανάστριες, τους «τοποθετούν» κατά πώς εκείνοι θεωρούν «πρέπον». Κι όλα αυτά, με τις κατάλληλες... οδηγίες: «Οποιος κουνηθεί, θα φύγει πίσω»!..

Η επίδειξη αυταρχισμού, ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ. Κάθε τόσο, ένας υπάλληλος φωνάζει «δύο παραλαβή!». Τους οποίους «δύο» γραπώνει - κυριολεκτικά - ένας αστυνομικός και τους «τοποθετεί» στην είσοδο της υπηρεσίας. Κι όλα αυτά, μπροστά σε δύο - ομολογουμένως - σαστισμένους και αμήχανους πρωτοετείς μαθητευόμενους αστυνομικούς. Πρόκειται για την πρακτική τους άσκηση στην «υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος», άραγε;

«Διερμηνέας, δεν υπάρχει. Αν είσαι τυχερός και βρεθεί κάποιος φίλος που γνωρίζει τη γλώσσα, έχει καλώς». Οπως επίσης δεν υπάρχει καμία λίστα προτεραιότητας. Εξαιτίας της πιθανότητας κάποιος να δωροδοκηθεί, εξηγεί η προϊσταμένη, η οποία προσθέτει: «Εμείς τους έχουμε και κάθονται εδώ, αλλού δεν είναι έτσι».

Οι μετανάστες επενδύουν στην έκδοση και ανανέωση της άδειας παραμονής ή εργασίας, τον περιορισμό της εργοδοτικής τους εκμετάλλευσης, τον τερματισμό (έστω προσωρινό) της ομηρίας τους στην παρανομία. Κάτι τέτοιο όμως, δεν περιλαμβάνεται στις στοχεύσεις της κυβέρνησης. «Τον περασμένο Φλεβάρη πλήρωσα 500 ευρώ τα παράβολα για μένα, τη γυναίκα και το παιδί μου, προκειμένου να πάρω άδεια παραμονής. Ακόμα δεν έχω πάρει τίποτα», λέει στο «Ρ» ο Κούτσο, Αλβανός.

Χαρακτηριστικά της αδιαφορίας για την όποια ρύθμιση προς ανακούφιση των μεταναστών, είναι όσα επισημαίνουν οι ίδιοι: τέτοιος συνωστισμός παρατηρείται στο συγκεκριμένο παράρτημα, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα. Ενώ, οι σχετικές υπηρεσίες έχουν «συμπυκνωθεί» το τελευταίο διάστημα. Εικόνες καθημερινές, όπως υπογραμμίζουν οι μετανάστες. Εικόνες που βεβαιώνουν ότι ο πρόσφατος ξυλοδαρμός του εικοσάχρονου Αλβανού, ο οποίος αντέδρασε, επειδή, έχοντας χάσει επανειλημμένα μεροκάματα, δεν εξυπηρετήθηκε από ανάλογη υπηρεσία, δεν είναι ούτε μεμονωμένα, ούτε περιστασιακά...