Τα τηλεγραφήματα των περισσοτέρων διεθνών πρακτορείων, μετά το σφύριγμα της λήξης, έκαναν λόγο για την μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών. Ομως αυτό είναι η... μισή αλήθεια. Στο σκέλος που αφορά το όνομα και την ποδοσφαιρική ιστορία των ομάδων. Γιατί εντός παιδιάς η εθνική αντιμετώπισε και κέρδισε "στα ίσια" την Γαλλία. Ο Ρεχάγκελ και οι παίχτες του ήταν άψογα διαβασμένοι, στημένοι στο γήπεδο και απόλυτα έτοιμοι. Επαιξαν όπως ακριβώς έπρεπε για να τα καταφέρουν. Μεγαλύτερη απόδειξη η δήλωση του Ζιντάν: «Δεν ήταν δίκαιο να προκριθούμε»...
Από την αρχή οιδιεθνείς πρόσεξαν την άμυνα αλλά κυρίως έκλεισαν τους χώρους ώστε οι αντίπαλοι τους να μην κάνουν παιχνίδι. Και όποτε είχαν την ευκαιρία απειλούσαν. Δεν φοβήθηκαν και εκμεταλλεύτηκαν άριστα όλα τους τα πλεονεκτήματα. Ελλειψη άγχους, κούρασης (σε σχέση με τους άσσους των "τρικολόρ" οι οποίοι έδωσαν ένα... βουνό αγώνες) είχαν υπομονή και πίστη. Και δικαιώθηκαν. Στο 65' λοιπόν ο Ζαγοράκης με μια πανέμορφη ενέργεια - "άδειασε" τον Γκαλάς - ξεμαρκαρίστηκε και έβγαλε σέντρα ακριβείας - "μισό γκολ". Ο Χαριστέας, την μπάλα, από την πάσα "πάρε - βάλε" (στην ποδοσφαιρική διάλεκτο), με κεφαλιά, την έστειλε στα δίχτυα και μαζί την εθνική στα ημιτελικά.
Sportidea |