«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες φαίνεται να συμπυκνώνουν και να αποκρυσταλλώνουν μια σειρά από ιδεώδη που συσχετίζονται με την ίδια τη φυσιογνωμία του ελληνικού πολιτισμού, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε να συγχέονται με την ωριμότερη και ευγενέστερη διατύπωσή του. Ο κατάλογος των στοιχείων, των γνωρισμάτων που θα μπορούσαν να περιγράψουν, αλλά και να εξηγήσουν το φαινόμενο των Ολυμπιακών Αγώνων συγκροτείται ακτινωτά διατρέχοντας σχεδόν όλες τις πτυχές της αρχαίας ελληνικής πραγματικότητας, με άξονα την απαίτηση της ιδεώδους αρμονίας σε ατομικό συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Γι' αυτό και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον οι συγκριτικές εκείνες μελέτες οι οποίες θα μπορούσαν να αναδείξουν τα κοινά στοιχεία που είναι ικανά να συνδέσουν ακόμα και σήμερα ή κυρίως σήμερα, τις διαφορετικές κουλτούρες, κάτω από κοινές αξίες, κοινές πρακτικές, κοινές ανάγκες»... Ενα απόσπασμα από την εισαγωγή των επιμελητών του καλαίσθητου και ενδιαφέροντος λευκώματος που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ατραπός» με τον τίτλο «Υέ Κύε. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαιότητα» (επιμέλεια Μ. Καΐλα, G. Thill. E. Θεοδωροπούλου, Γιώτα Ξανθάκου). Η έκδοση συνοδεύεται από ένα CD με εξαιρετικά πρωτότυπο υλικό, που περιλαμβάνει τέσσερα μέλη (μουσική σύνθεση/ ρυθμική απαγγελία)τα οποία αποδίδονται στον Μεμήδη και νέες μουσικές μορφές, εμπνεόμενες από το αρχαίο ελληνικό μέλος.