Με δυο μαχητικές κινητοποιήσεις καταγεγραμμένες ήδη στο ενεργητικό τους, οι εργαζόμενοι στα κλωστήρια του Λαναρά στη Νάουσα σχεδιάζουν τα νέα αγωνιστικά τους βήματα, απέναντι στην απόφαση της εργοδοσίας να τους θέσει σε αναγκαστική άδεια από την περασμένη Τετάρτη. Κι αυτό χωρίς να δεσμευτεί για την επαναλειτουργία του εργοστασίου μετά τη λήξη της άδειας στις 4 Αυγούστου. Κεντρικά αιτήματα των εργαζομένων είναι να μην προχωρήσει ο Λαναράς στο κλείσιμο των κλωστηρίων και να μη χαθεί ούτε μια θέση εργασίας στην πόλη, καθώς το 50% της ανεργίας στη Νάουσα δε σηκώνει ούτε έναν άνεργο περισσότερο.

Το πρωί της Πέμπτης, οι εργαζόμενοι προχώρησαν στο συμβολικό αποκλεισμό των δρόμων μπροστά από τις πύλες των εργοστασίων στο χωριό Στενήμαχο και στην επαρχιακή οδό Νάουσας - Αγίου Νικολάου, ενώ την Παρασκευή πραγματοποίησαν μαζική συγκέντρωση και πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Αύριο το πρωί, σε νέες γενικές συνελεύσεις που πραγματοποιούν στους χώρους της δουλιάς τους, αναμένεται να αποφασίσουν τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα τους.

Στο πλευρό τους, βρίσκεται από την πρώτη στιγμή το Εργατικό Κέντρο της Νάουσας, που μαζί με τα σωματεία των εργαζομένων στα κλωστήρια και τα υπόλοιπα εργοστάσια του κλάδου, παλεύει για το συντονισμό της πάλης, ακολουθώντας το παράδειγμα του νικηφόρου πανναουσαϊκού αγώνα, που έδωσαν πριν από μερικούς μήνες οι εργαζόμενοι της πόλης για τη σωτηρία της «Τρικολάν».

Καθημερινή και έμπρακτη είναι η συμπαράσταση και του ΚΚΕ στη μάχη των εργαζομένων της Νάουσας, με τις κομματικές δυνάμεις στο νομό να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Στη συγκέντρωση της Παρασκευής παραβρέθηκε και ο βουλευτής του Κόμματος Αγγελος Τζέκης, ο οποίος μιλώντας στους εργαζόμενους επισήμανε την ανάγκη «να πάρει ο αγώνας πανναουσαϊκό πανεργατικό χαρακτήρα, προκειμένου να είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος», ενώ σημείωσε ότι «η κρίση που επικαλείται ο Λαναράς είναι τεχνητή και οφείλεται από τη μια στη δίψα του για περισσότερα κέρδη και από την άλλη στην πολιτική της κυβέρνησης, που υποθάλπει και ενισχύει την ασυδοσία της εργοδοσίας».

Η έντονη φημολογία των τελευταίων μηνών ότι ο Λαναράς σχεδίαζε τον περιορισμό της παραγωγής νήματος στα πλαίσια των αναδιαρθρώσεων στο εσωτερικό του ομίλου «Κλωνατέξ», επαληθεύτηκαν. Μόλις την περασμένη Τετάρτη, η διοίκηση της επιχείρησης έθεσε τους εργαζόμενους σε υποχρεωτική άδεια, αφού, όπως ισχυρίστηκε, αδυνατούσε να εφοδιάσει τα εργοστάσια με βαμβάκι, επικαλούμενη οικονομική δυστοκία.

Ηδη από το Πάσχα τα κλωστήρια υπολειτουργούσαν και η εργοδοσία προσπάθησε να επιβάλει κατάτμηση των θερινών αδειών και μείωση του ωραρίου των εργαζομένων, μέτρα που δεν πέρασαν κάτω από την πίεση των εργατικών αγώνων. Το πρόσχημα της εργοδοσίας ότι στερείται κεφαλαίων κίνησης είναι προκλητικό, τη στιγμή που αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο Λαναράς θέλει να ξεμπερδεύει με τη νηματουργία και τους 500 εργαζόμενους της Νάουσας, αφού η εισαγωγή έτοιμου νήματος από την Τουρκία και άλλες τρίτες χώρες αφήνουν πολλαπλάσια περιθώρια κέρδους για την εταιρία του.

Ο όμιλος «Κλωνατέξ» καταγράφει κερδοφόρα πορεία, διατηρώντας την πρωτιά στον κλάδο τόσο στην Ελλάδα, όσο και στα Βαλκάνια, όπου μετακόμισε τις επιχειρήσεις της με κρατικές επιδοτήσεις, φτάνοντας σήμερα να απασχολεί πάνω από 2.500 εργαζόμενους εκτός Ελλάδας. Τα υπερκέρδη όμως από τις επενδύσεις φαίνεται πως δεν είναι αρκετά για το Λαναρά, ο οποίος ζητάει εκβιαστικά νέα προνόμια για να διατηρήσει ανοιχτά τα κλωστήριά του στην Ελλάδα, όπως το πάγωμα των χρεών του στις τράπεζες και τη χορήγηση νέου δανείου ύψους 30.000.000 ευρώ. Στα αιτήματά του βρίσκει σύμμαχους και τους κυβερνητικούς πολιτευτές στη Νάουσα, που επιχειρούν να συγκαλύψουν τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων του δικομματισμού για το αδιέξοδο και προτείνουν σαν μοναδική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή τη χορήγηση νέων προνομίων και επιδοτήσεων στο Λαναρά.

Η ραγδαία αποβιομηχάνιση της Νάουσας τις τελευταίες δεκαετίες, όπως και τα πρόσφατα παραδείγματα της «Τρικολάν» το περασμένο Φθινόπωρο και των κλωστηρίων της Νάουσας σήμερα, έρχονται να επιβεβαιώσουν τη θέση του ΚΚΕ ότι η καταστροφή παραδοσιακών παραγωγικών κλάδων στην περιοχή είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Στηρίζουν τα σχέδια των επιχειρηματιών για αύξηση των υπερκερδών τους, μέσα από επιδοτούμενες επενδύσεις στα Βαλκάνια και περιορισμό της δραστηριότητας στην Ελλάδα, στα πλαίσια της προσπάθειας εξαγωγής κεφαλαίων, αλλά και με δεδομένες τις εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα σ' αυτές τις χώρες μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Ας είναι καλά και η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Στην κατεύθυνση αυτή ψηφίστηκε και η Συνθήκη του Μάαστριχτ από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Συνασπισμό και προωθήθηκε το Σύμφωνο Σταθερότητας, που προβλέπει την επιδοτούμενη μεταφορά επιχειρήσεων στα Βαλκάνια, όπου το κόστος της εργατικής δύναμης παραμένει ασύγκριτα χαμηλότερο.

Απέναντι στο αδιέξοδο όπου οδηγεί τους εργαζόμενους η εφαρμογή αυτών των πολιτικών και με δεδομένες τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας, και όχι μόνο, η αναγκαιότητα να συσπειρωθούν οι εργαζόμενοι γύρω από την εναλλαχτική πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Του Μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία, που θα αναπτύσσει τη λαϊκή οικονομία, έτσι ώστε να ικανοποιούνται όλες οι σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Γιατί, η μόνη φιλολαϊκή προοπτική βρίσκεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής, που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη στηριγμένη σε κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής σε κλαδικό και περιφερειακό επίπεδο και θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα σε όφελος του λαού χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς. Τότε μόνο θα αναπτυχθούν όλοι οι τομείς, τότε μόνο οι εργαζόμενοι θα έχουν πλήρη δουλιά με όλα τα δικαιώματα.