Σαν «όαση ανθρωπιάς και κουλτούρας» στη γενικότερη εικόνα εμπορευματοποίησης και εκμετάλλευσης του αθλητισμού, ιδιαίτερα στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί η διοργάνωση της Μόσχας το 1980. Η ΕΣΣΔ αναμφισβήτητα διοργάνωσε τους πιο άρτιους και ανθρώπινους Αγώνες μέχρι σήμερα. Παρά το γεγονός ότι σαν οικοδέσποινα ήταν υποχρεωμένη να υπογράψει συγκεκριμένα συμβόλαια με χορηγούς, εντούτοις η θέληση των Σοβιετικών κράτησε τους Αγώνες σε υψηλό αθλητικό επίπεδο, ενώ η πινελιά κουλτούρας και ανθρωπιάς που έδωσαν οι Σοβιετικοί ήταν ικανή να δώσει το διαφορετικό πνεύμα στους Αγώνες. Αντίθετα, από κει και έπειτα αρχίζει η κατρακύλα των Ολυμπιακών Αγώνων στο δρόμο της απομάκρυνσής τους από το αθλητικό πνεύμα και η είσοδός τους στον καπιταλιστικό κόσμο του κέρδους. Εκτος από αυτό, τα χρόνια που ακολούθησαν μετά τη Μόσχα ανέδειξαν εκτός από την εμπορευματοποίηση ένα ακόμη πρόβλημα, αυτό του ντόπινγκ που συνυφασμένο με τα συμφέροντα για μεγαλύτερο κέρδος των πολυεθνικών που εκμεταλλεύονται τον αθλητισμό, αφήνει και αυτό το δικό του στίγμα. Μάλιστα οι Ολυμπιακοί της Σεούλ παραμένουν μέχρι σήμερα χαρακτηριστικό παράδειγμα σαν «Αγώνες των ουσιών».