Οι 28οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πλέον γεγονός για την Αθήνα. Οι Ελληνες εργαζόμενοι όμως, παρά το μεγάλο ενδιαφέρον που προκαλεί σε όλους το θέαμα των Αγώνων, έχουν βγάλει ήδη ορισμένα συμπεράσματα, θα βγάλουν ακόμα περισσότερα στο μέλλον, όταν θα έχουν σβήσει όλα τα φώτα της γιορτής και θα αρχίσουν πιο έντονα όλοι να νιώθουν στο πετσί τους για ποιον στην πραγματικότητα γίνονται οι «Ολυμπιάδες».

Το υπέρογκο κόστος, που ειδικοί λένε ότι μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 10 δισ. ευρώ. Τα πρωτοφανή μέτρα αστυνομοκρατίας, στρατοκρατίας, αμερικανοκρατίας, ΝΑΤΟκρατίας, οι κάμερες χαφιέδες, οι μηχανισμοί του «Ζέπελιν». Τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν ήδη οι πολυεθνικές - χορηγοί, από τα έργα, τη διαφήμιση, την εμπορευματοποίηση των πάντων. Η μεγάλη γάγγραινα του ντοπαρίσματος αθλητών και τα σκάνδαλα που βγαίνουν στην επιφάνεια εξαιτίας του σκληρού καπιταλιστικού ανταγωνισμού των εταιριών. Το πάρσιμο πίσω εργατικών δικαιωμάτων, αλλαγής εργασιακών σχέσεων, η ανεργία και υποαπασχόληση. Η πολιτιστική υποβάθμιση, το θάψιμο κάθε ιδέας λαϊκού μαζικού αθλητισμού.

Ολα αυτά αποτελούν μόνο ορισμένα από τα «καλά» που κληρονόμησε ο λαός μας και η νεολαία και από αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες...