Σε 24ωρη απεργία την ερχόμενη Κυριακή 19 του Σεπτέμβρη 2004 προχωρά ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας σε όλες τις τουριστικές επιχειρήσεις, που κήρυξε το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας (ΕΚΚ). Υπογραμμίζεται ότι η απόφαση για απεργία, τόσο στο ΕΚΚ όσο και στο Σύνδεσμο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, πάρθηκε κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με στόχο την κλιμάκωση του αγώνα των ξενοδοχοϋπαλλήλων, ο οποίος ξεκίνησε στο «Ακτί Μεσογγί» και πλαίσιο αιτημάτων: Κατώτερος μισθός 1.200 ευρώ, 8ωρο-5ήμερο. Επίδομα ανεργίας 80% των 1.200 ευρώ. Αναγνώριση των ενσήμων της ανεργίας στη σύνταξη. Πλήρης κάλυψη από το ΤΑΞΥ σε γιατρούς-προστασία του εφάπαξ. Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και διασφάλιση της σταθερής εργασίας με δικαιώματα. Ελάχιστη σύνθεση προσωπικού των ξενοδοχείων και καθορισμός καθηκόντων, κλπ.

Σε σχέση με την απόφαση για την απεργία, αξίζει να σημειωθεί πως όταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κατέθεσαν την πρόταση, η πλειοψηφία (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΑΠ) και η πρόεδρος του Συνδέσμου, που είναι και πρόεδρος του ΕΚΚ, Σοφία Λίβερη, αποποιούμενοι τις σοβαρές ευθύνες που τους αναλογούν τόσο για την όξυνση των προβλημάτων του κλάδου όσο και για την αδρανοποίηση του σωματείου, προσπάθησαν να σαμποτάρουν για άλλη μια φορά την απεργία. Προεξοφλούσαν πως, δήθεν, η απόφαση του ΔΣ του Συνδέσμου για απεργία των ξενοδοχοϋπαλλήλων θα κηρυχτεί παράνομη από τους ξενοδόχους από τη στιγμή που δεν έγινε Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου. Επομένως, υποστήριζαν, το ΕΚΚ δεν μπορεί να πάρει απόφαση για την κάλυψή της! Τελικά, όμως, κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων, πάρθηκε απόφαση από το ΔΣ του ΕΚΚ για απεργία σε όλες τις τουριστικές επιχειρήσεις.

Το ΠΑΜΕ με σχετική ανακοίνωση καλεί τους ξενοδοχοϋπαλλήλους να δώσουν ανυποχώρητα τη μάχη της απεργίας. Η εμπειρία αποδεικνύει ότι η ενότητα, η μαζικότητα και ο ανυποχώρητος οργανωμένος αγώνας του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος με συνέχεια και συνέπεια είναι τα μόνα όπλα που έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι για την προστασία των δικαιωμάτων τους, των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών και τη διεκδίκηση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, υπογραμμίζεται.