Η στήριξη των ΝΑΤΟικών σχεδίων στα Βαλκάνια και τη γύρω περιοχή και ο εγκλωβισμός της δράσης των συνδικάτων στην κατεύθυνση ενίσχυσης της «νέας τάξης πραγμάτων», είναι ο στόχος των ηγεσιών της Διεθνούς Ομοσπονδίας και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Μετάλλου, τον οποίο προωθούν και με τη διοργάνωση διάσκεψης για τα Βαλκάνια, στις 27 και 28 του Μάη στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι θέματα της διάσκεψης είναι: «Οικονομία - κοινωνία - κουλτούρα στα Βαλκάνια», «Δημοκρατικοποίηση και ανθρώπινα δικαιώματα», «Διασταύρωση συνόρων και πολυεθνική συνεργασία» κλπ.

Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη, σε βασικά εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα, η ανεργία, είναι ανύπαρκτα στο κείμενο συζήτησης που παρουσιάζουν αυτές οι ηγεσίες. Την ίδια στιγμή δείχνουν μια ψεύτικη ευαισθησία για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», χρησιμοποιώντας τους ίδιους όρους και την ίδια επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση για να δικαιολογήσουν τη δολοφονική επίθεση στη Γιουγκοσλαβία. «Ποιο είναι το υψηλότερο αγαθό, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή το δικαίωμα για κρατική κυριαρχία;», αναφέρουν αποκαλυπτικά και συμπληρώνουν πως «οι συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες έχουν λάβει ξεκάθαρη θέση για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε Λευκορωσία, Σερβία, Κόσσοβο...»!!!

Οι... παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντοπίζονται στη Λευκορωσία και τη Γιουγκοσλαβία, που είναι από τις μοναδικές χώρες στην περιοχή που αντιστέκονται στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, αποκαλύπτοντας το πραγματικό στόχο. Επιπλέον υποστηρίζουν ένθερμα το λεγόμενο Σύμφωνο Σταθερότητας στα Βαλκάνια, που θέτει τις βάσεις για την επέλαση των πολυεθνικών στην περιοχή και τονίζουν πως και οι δυο οργανώσεις «ασχολούνται μέσα στο πλαίσιο του Συμφώνου Βαλκανικής Σταθερότητας, αναγνωρίζοντας τη σύνδεση μεταξύ ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πορείας της οικονομικής ανασυγκρότησης».

Ο Δ. Τσιουμπρής, γραμματέας της ΠΟΕΜ και στέλεχος της ΕΣΑΚ, σχολιάζοντας το περιεχόμενο της διάσκεψης, μας δήλωσε: «Αυτές οι οργανώσεις προκαλούν. Εχουν εγκαταλείψει τους εργαζόμενους, δεν κάνουν κουβέντα για τα προβλήματά τους, για την προσπάθεια του κεφαλαίου να ανατρέψει δικαιώματα και κατακτήσεις. Ουσιαστικά λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ. Χειροκρότησαν το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς και σήμερα καμώνονται πως ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και βλέπουν ότι παραβιάζονται σε δυο χώρες μόνο, οι οποίες αντιστέκονται στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή στη Λευκορωσία και τη Γιουγκοσλαβία. Οι εργαζόμενοι, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται αυτές τις οργανώσεις του κεφαλαίου να τις θέσουν στο περιθώριο».