Με καζάνι που βράζει μοιάζουν οι αγρότες στα χωριά του Νομού Ηρακλείου που βρίσκονται σε απόγνωση, για τις εξευτελιστικές τιμές στις οποίες εκβιάζονται να δίνουν τα αμπελουργικά τους προϊόντα, τιμές που όπως τονίζουν δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο όχι μόνο το υψηλό κόστος παραγωγής, αλλά ούτε το κόστος συγκομιδής. Κι αυτό, ενώ η αγροτική οικονομία και ιδιαίτερα τα αμπελουργικά προϊόντα και το λάδι αποτελούν βασικό μοχλό ανάπτυξης στην Κρήτη.

Ωστόσο, αντί της ανάπτυξης και στήριξης της αγροτικής παραγωγής και των μικρομεσαίων νοικοκυριών, αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα πηγαίνοντας στα χωριά του νομού και συζητώντας με τους παραγωγούς, είναι το ξεκλήρισμα των αγροτικών νοικοκυριών, που εγκαταλείπουν τις καλλιέργειές τους γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν ούτε για στοιχειώδεις ανάγκες τους.

«Δεν πάει άλλο, η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα. Αυτά που βγάζουμε δεν αρκούν να ζήσουμε τις οικογένειές μας, να στείλουμε τα παιδιά μας στο φροντιστήριο. Κάτι πρέπει να γίνει». Είναι μερικές από τις συνήθεις κουβέντες αγροτών κατά την επίσκεψή του «Ρ» στα χωριά και τις συζητήσεις μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι.

Μετά και το χτύπημα που δέχτηκαν οι ελαιοπαραγωγοί, οι οποίοι ακόμη μένουν απλήρωτοι για το 40% της επιδότησης, οι τελευταίες εξελίξεις στη σταφίδα, το κρασί και το νωπό σταφύλι έχουν εξοργίσει τους παραγωγούς σταφυλιών που βλέπουν ην παραγωγή και τον κόπο τους ουσιαστικά να τα κλέβουν οι εμποροβιομήχανοι για ένα κομμάτι ψωμί. Κι αυτό με τις πλάτες τόσο της ΕΕ όσο και της κυβέρνησης.

Για παράδειγμα, η τιμή της σταφίδας σήμερα είναι στα 0,308 ευρώ το κιλό. Τα οινοποιήσιμα σταφύλια δεν έχουν καν τιμή! Δηλαδή, οι παραγωγοί τα πάνε στους εμπόρους και τους συνεταιρισμούς χωρίς να γνωρίζουν τι τιμή θα πληρωθούν και πότε... Το νωπό σταφύλι παραδίδεται από 0,147 ευρώ το κιλό έως και 0,295 ευρώ το πολύ, ενώ το σκεπαστό στις 0,528 ευρώ, όταν, πέρσι, πληρωνόταν 1,174 ευρώ το κιλό. Σ' αυτά να συμπληρώσουμε και το υψηλό κόστος παραγωγής, φυτοφάρμακα, καύσιμα, εφόδια, κ.ά.

Και αφού τελικά με χίλια ζόρια και βάσανα καταφέρνουν να καλλιεργήσουν και να παράγουν, έρχεται το δεύτερο και μεγαλύτερο χτύπημα με τις εξευτελιστικές τιμές που αναγκάζονται να δίνουν τα προϊόντα τους. Χωρίς καμία προστασία, οι παραγωγοί είναι στο έλεος των εμπόρων. Σε συνδυασμό με τους αντιαγροτικούς κανονισμούς της ΚΑΠ, που βάζουν πλαφόν και πρόστιμα συνυπευθυνότητας, συρρικνώνεται ακόμα περισσότερο το εισόδημά τους.

Τη σκυτάλη παίρνουν οι αθρόες εισαγωγές κρασιών και λαδιού, υποβαθμισμένης ποιότητας από άλλες χώρες. Και με δεδομένη την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων λόγω της ΕΕ, η ντόπια παραγωγή δεν μπορεί να αντέξει στον ανταγωνισμό. Το αποτέλεσμα φυσιολογικό, τα χρέη να πνίγουν τους παραγωγούς. Οι εμποροβιομήχανοι να τους εκβιάζουν για χαμηλές ή εικονικές τιμές, καθορίζοντας το τι και πόσο θα παράγουν. Επιβάλλοντας οι ίδιοι το σύστημα τιμών και επιδοτήσεων, τις ποσότητες σταφιδοποίησης και οινοποίησης, το πόσο θα εξάγουν και τι τελικά θα πετιέται στις χωματερές.

Μαζί μας μίλησε και ο Κυριάκος Κυριακάκης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αρχανών και μέλος της ΠΑΣΥ που μας λέει: «Τα προβλήματα συνεχώς οξύνονται και πρέπει εδώ και τώρα να δοθούν λύσεις. Η άσκημη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για το εισόδημα του μικρού και μεσαίου αγρότη οφείλεται στις παρεμβάσεις και τα καθεστώτα που έχει διαμορφώσει η ΕΕ μέσω των εκβιασμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Αυτό που απαιτούμε εμείς από την ελληνική κυβέρνηση είναι να παρέμβει και, με άμεση οικονομική βοήθεια, να ανατρέψει το καταστροφικό κλίμα που υπάρχει στην ύπαιθρο».

Για τη στάση της πλειοψηφίας των συνδικαλιστών επισημαίνει: «Η εμπειρία όλα αυτά τα χρόνια έχει δείξει ότι με το να τρέχουν και να γλείφονται τα συνδικαλιστικά όργανα των αγροτών μέσα στους διαδρόμους των υπουργείων. Με το να προσπαθούν να λυθούν τα προβλήματά τους από αυτούς που τα δημιουργούν και εφαρμόζουν αυτή την πολιτική. Ε, αυτή η τακτική είναι αδιέξοδη.

Σαν σύλλογος, προσθέτει, έχουμε καταγγείλει επανειλημμένα τον αποπροσανατολιστικό ρόλο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Ηρακλείου, που θέλει να πείσει ότι με συναντήσεις παραγόντων, υφυπουργούς και γραμματείς θα λυθούν τα προβλήματα. Πρόκειται για κοροϊδία, αφού τα προβλήματα όχι μόνο δε βρίσκουν λύση, αλλά συνεχώς οξύνονται».

«Ο μόνος δρόμος για τον αγρότη είναι να κατέβει μαζικά στους δρόμους, να οργανώσει κινητοποιήσεις και να χαλάσει αυτή την "κοινωνική ηρεμία" που με τόσο κόπο προσπαθούν να στήσουν πάνω στην πλάτη μας. Για να πιέσει τις κυβερνήσεις που, δυστυχώς, το ίδιο τους κάνει, για να διεκδικήσει λύσεις στα προβλήματα που γεννά η αντιαγροτική πολιτική. Γι' αυτό το λόγο ο σύλλογός μας έχει πάρει απόφαση να καλέσουμε πλατιά σύσκεψη με σκοπό το συντονισμό της δράσης μας».

«Ο παραγωγός είναι έρμαιο στον κάθε έμπορο», τονίζει από τη μεριά του ο Γιάννης Μπαντουβέρης, αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Προφήτη Ηλία.« Οι 5-6 έμποροι που μας εκμεταλλεύονται παίρνοντας τα προϊόντα μας για ψίχουλα είναι γνωστοί σε όλους. Κάτι πρέπει να γίνει. Η εμπορία να έρθει στον παραγωγό και να δοθούν ικανοποιητικές τιμές με παρέμβαση του κράτους», συμπληρώνει.

Για την ανάγκη συντονισμένης πάλης και αγώνα μίλησε στο «Ρ» και ο Γιάννης Ξυδάκης, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Δημοτική Αγωνιστική Κίνηση» Δήμου Τεμένους, τονίζοντας ότι «η Τοπική Αυτοδιοίκηση έπρεπε και πρέπει να σταθεί στο ύψος της, διεκδικώντας μαζί με τους αγρότες λύσεις στα προβλήματα τους.

Δεν το κάνει όμως. Γιατί, αφ' ενός, οι πλειοψηφίες είναι απόλυτα ταυτισμένες με την πολιτική ξεκληρίσματος των αγροτών. Και, αφ' ετέρου, γιατί υπάρχει το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της ΤΑ που έχει φοροεισπρακτικό και φορομπηχτικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των πολιτών της.

Εμείς καλούμε τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους να αγωνιστούν, για να συνεχίσουν να καλλιεργούν τη γη, για να μην ερημώσει ο τόπος μας», καταλήγει.