Ολοκληρώνεται σήμερα στο ΥΠΠΟ η διεθνής επιστημονική συνάντηση (21, 22/10) που οργάνωσε η Διεύθυνση Τεχνικών Ερευνών Αναστήλωσης του ΥΠΠΟ, στο πλαίσιο της ετήσιας συνάντησης της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής για την Ανάλυση και Δομική Αποκατάσταση της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (International Scientific Committee for Analysis and Restoration of Structures of Architectural Heritage - ISCARSAH) του ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών).

Η 45μελής, περίπου, διεπιστημονική επιτροπή αποτελείται από πολιτικούς μηχανικούς, αρχιτέκτονες, αρχαιολόγους κλπ., από διάφορες χώρες. Χτες, παρουσιάστηκε η Διεθνής Χάρτα του ICOMOS για την «Ανάλυση, Συντήρηση και Δομική Αποκατάσταση της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς και του Κειμένου των Οδηγιών», που επικύρωσε η Γενική Συνέλευση του ICOMOS στη Ζιμπάμπουε το 2003.

Σήμερα θα συζητηθεί ένα θέμα που αφορά ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα, δηλαδή ο αντισεισμικός σχεδιασμός των δομικών επεμβάσεων σε μνημεία. Προσκλήθηκαν Ελληνες και ξένοι επιστήμονες - μέλη της επιτροπής για την ανταλλαγή απόψεων και παρουσίαση προτάσεων για την εκπόνηση ενός ειδικού κανονιστικού πλαισίου για την αντισεισμική συμπεριφορά των μνημείων.

Από τη χτεσινή παρουσίαση της Χάρτας αξίζει να αναφέρουμε ένα σημείο που επιβεβαιώνει τη θέση της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, ότι η μέθοδος αποκατάστασης ενός διατηρητέου κτιρίου μόνο με τη διατήρηση της πρόσοψης και την κατεδάφιση του εσωτερικού, είναι καταστροφική. Η Χάρτα επί του θέματος αναφέρει: «Η αξία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς δεν καθορίζεται μόνο από την εξωτερική της εμφάνιση, αλλά και από την ακεραιότητα όλων των στοιχείων της, ως μοναδικό προϊόν της εξειδικευμένης οικοδομικής τεχνολογίας της εποχής της. Ειδικότερα, η αφαίρεση της εσωτερικής δομής ενός κτιρίου και η διατήρηση μόνο των όψεων δεν ανταποκρίνεται στα κριτήρια της δομικής συντήρησης. Οταν προτείνεται οποιαδήποτε αλλαγή στη χρήση ή λειτουργία ενός μνημείου, πρέπει να λαμβάνονται προσεκτικά υπόψη όλες οι απαιτήσεις τόσο της θεωρίας της συντήρησης όσο και των συνθηκών ασφαλείας. Η δομική αποκατάσταση ενός μνημείου της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσο προς τον τελικό σκοπό, που είναι η προστασία του κτιρίου ως συνόλου».

Θα εισακουστούν όλα αυτά από το ΥΠΠΟ και το ΥΠΕΧΩΔΕ ή τα συνέδρια - όσο κι αν είναι σημαντικά και καλών προθέσεων - θα αποτελούν άλλοθι μιας πολιτικής που στο επίκεντρο και της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς θα έχει το κέρδος;