Ο Μιχαήλ Ρογκόφσκι, πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνδέσμου της γερμανικής βιομηχανίας, ζητάει τη γενική καθιέρωση της εργάσιμης βδομάδας των 40 ωρών στη Γερμανία. Στο εβδομαδιαίο μαγκαζίνο «Focus» του Μονάχου δήλωσε: «Αν επιστρέψουμε στην εβδομάδα των 40 ωρών, αυτό θα ισοδυναμούσε με τη διαγραφή έντεκα εορτάσιμων ημερών, πράγμα που θα αποτελούσε πραγματική ώθηση στην κονγιουκτούρα και δε θα πονούσε κανένα».

Ο ίδιος είναι υπέρ της διαγραφής και της Πρωτομαγιάς σαν διεθνούς ημέρας των εργατών. Κι αυτό θα «βοηθούσε την κονγιουκτούρα» και δε θα πονούσε κανένα! Φυσικά όχι τους βιομήχανους, αλλά τους εργάτες, γιατί την αύξηση των εργάσιμων ωρών την προτείνει χωρίς αντίστοιχη αύξηση αμοιβής.

Την πρόταση του Ρογκόφσκι έσπευσαν να την ασπαστούν διάφοροι πολιτικοί του χριστιανοκοινωνικού και του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, κάνοντας τον περιορισμό ότι είναι υπέρ της 40ωρης εβδομαδιαίας εργασίας χωρίς όμως τη διαγραφή ή τη μείωση των χριστιανικών εορτών.

Αφορμή για τη συζήτηση μεγαλύτερου χρόνου εργασίας έδωσε η πρόταση του καγκελάριου Σρέντερ να μετατεθεί η «εθνική εορτή της 3ης Οκτώβρη, ημέρας της ενοποίησης της Γερμανίας» μόνιμα σε Κυριακή, ώστε να κερδηθεί χρόνος εργασίας για την οικονομία, όταν η 3η Οκτώβρη συμπίπτει με εργάσιμη μέρα της βδομάδας.

Σε πρώτη δήλωση της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας προσφοράς υπηρεσιών ver-di τονίζεται ότι μπροστά στη διαρκούσα μαζική ανεργία, η παράταση του χρόνου εργασίας, αντί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας θα κατέστρεφε πολλές άλλες. Παράταση του χρόνου εργασίας π.χ. στις δημόσιες υπηρεσίες σε 42 ώρες τη βδομάδα θα στοίχιζε την περικοπή 150.000 θέσεων.