«Πάντα είχα ένα "πιστεύω" που έβγαινε από τα βιώματά μου», σημείωσε ο Α. Φασιανός. «Δεν εντάχτηκα στο "συρμό". Εκανα το δικό μου, το καθημερινό, που δεν τελειώνει ποτέ. Η καθημερινότητα με εμπνέει. Η πραγματικότητα μεταμορφώνεται. Η επανάληψη δεν είναι απομίμηση. Είναι η επανάληψη του διαφορετικού, της αιώνιας επανόδου. Τα επίπεδα χρώματα εκφράζουν το φως που είναι από πίσω. Το φως που "χαϊδεύει" τη σκιά».
Οπως τόνισε η επιμελήτρια της έκθεσης Εφη Αγαθονίκου, η παρουσίαση ξεκινά από το ισόγειο με έργα του '70 - '80, αλλά και δημιουργίες του 1957 από την πρώτη έκθεση του Α. Φασιανού. Στο μεσοπάτωμα φιλοξενούνται χαρακτικά, μονοτυπίες, μακέτες για το θέατρο, γλυπτά, έργα πριν τις σπουδές στην ΑΣΚΤ κ.ά. Στην ξύλινη αίθουσα εκτίθενται δημιουργίες των δεκαετιών του '80 και του '90. Η έκθεση ολοκληρώνεται στην πίσω αίθουσα του ισογείου, με έργα που φιλοτεχνήθηκαν μετά το 1990.