Συχνά πολλοί σκακιστές - ειδικά οι αρχάριοι - έχουν την απορία σχετικά με την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στα ταλέντα και τους κορυφαίους σκακιστές όλων των εποχών. Ποιος ήταν ο καλύτερος και γιατί; Θα μπορούσαν άραγε και άλλα ταλέντα να έφταναν στο επίπεδό τους, και αν ναι, τότε γιατί δεν τα κατάφεραν;

Ενας από τους ισχυρότερους παγκόσμιους πρωταθλητές, ο Ανατόλι Κάρποβ, έχει πει, μεταξύ άλλων, ότι για να γίνει κανείς παγκόσμιος πρωταθλητής, δε φτάνει να είναι καλός παίκτης, πρέπει να είναι και πολύ ισχυρός χαρακτήρας.

Βέβαια, συνεχίζει ο Κάρποβ, τα παλιά χρόνια, το ταλέντο για να γίνει κορυφαίος και πρωταθλητής, έπρεπε να έχει και οικονομική άνεση. Πολλοί σκακιστές της εποχής εκείνης ζούσαν με ελάχιστο εισόδημα και ο ψυχολογικός παράγοντας ήταν πολύ επηρεασμένος σε σχέση με τους εύπορους αντιπάλους τους. Ενας από αυτούς ήταν και ο Γερμανός Τάιχμαν (1828-1925), ο οποίος παρ' όλη τη φτώχεια του ήταν επικίνδυνος για κάθε ισχυρό της εποχής, όπως οι Ρουμπινστάιν, Σλέχτερ, Νίμτσοβιτς, Ταρτακόβερ, Σπίλμαν, Αλιέχιν, Μάρσαλ κ.ά.

Ενα δείγμα της άποψης του Κάρποβ για τον συνδυασμό ισχυρού χαρακτήρα, ταλέντου και οικονομικής άνεσης ήταν και ο Τάιχμαν, που φάνηκε καθαρά στη συμμετοχή του σε ισχυρό διεθνές τουρνουά το 1911, μαζί με τους παραπάνω κορυφαίους και μετά από μια οικονομική ενίσχυση από μικρό ποσό που κληρονόμησε από τη μητέρα του..! Ο Τάιχμαν, δύο γύρους πριν το τέλος, είχε εξασφαλίσει την πρώτη θέση! Η θέση στο διάγραμμα είναι μετά την 18η κίνηση των μαύρων (Σλέχτερ) και ο Τάιχμαν είδε έναν δύσκολο συνδυασμό και δε δίστασε να μπει σε αυτόν και να πάρει τη νίκη και την πρώτη θέση μπροστά από τους Ρουμπινστάιν και Σλέχτερ! 19. Αχζ7+ ΡχΑ 20. Ιη5+ Ρη8 21. Βθ5 Ιχζ5 22. Βχθ7+ Ρζ8 23. Βχζ5+ Ρη8 24. Βη6!! Βδ7 25. Πε3 και 1-0!