«Καμία αύξηση τιμών στο ψωμί και στα είδη αρτοποιίας δεν έχει γίνει από τα βιοτεχνικά αρτοποιεία - φούρνους της γειτονιάς». Αυτό σπεύδει να διαβεβαιώσει, με ανακοίνωσή της, η Συντεχνία Αρτοποιών Αθηνών - Προαστίων και Περιχώρων. Και ενώ ομολογουμένως δε γνωρίζουμε με ποια αφορμή εξέδωσε τη σχετική ανακοίνωση η Συντεχνία, γεγονός είναι ότι - τόσο με βάση τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής που λέει ότι από τον περασμένο Νοέμβρη είχαμε ανατίμηση 9,1%, όσο και με βάση την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας - το ψωμί όχι μόνον έχει ακριβύνει, αλλά η τιμή του έχει φτάσει και σε προκλητικά υψηλά επίπεδα για τα λαϊκά εισοδήματα.

Κι αν η Συντεχνία εννοεί ότι δεν υπήρξαν ανατιμήσεις στους τελευταίους 3-4 μήνες, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι το ψωμί μέσα σε δύο χρόνια, από τις αρχές του 2002 μέχρι τις αρχές του 2004, ακρίβυνε μέχρι και 36,3%. Για την ιστορία, να θυμίσουμε ότι το 2002 με την εισαγωγή του ευρώ, με πρόσχημα τη «στρογγυλοποίηση» και τη μετατροπή των τιμών, η τιμή του σκαρφάλωσε στο 1 ευρώ από τα 0,88 ευρώ (300 δραχμές), που πωλούνταν μέχρι τότε και στο μεταξύ «τσίμπησε ακόμα 20 λεπτά και ήδη πουλιέται με 1,20 ευρώ.

Αν αυτές δεν είναι ανατιμήσεις, τότε τι είναι;