Χαράλαμπος Γεωργιάδης. Καμπάνη 17 - Κιλκίς. Επαναπατρίστηκα στα τέλη Νοεμβρίου 1989. Από τότε και μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να λύσω, στη Διεύθυνση Γεωργίας Νομού Κιλκίς, το πρόβλημά μου για τη χρηματική αποζημίωση για το πατρικό μου σπίτι που, όργανα του τότε κράτους, χωροφύλακες και ΜΑΥδες, το κάψανε τον Αύγουστο του 1947.

Στις 10-9-1999 έστειλα συστημένο γράμμα στον υπουργό Γεωργίας Γ. Ανωμερίτη και αφού του εξέθεσα την οικονομική και αναπηρική μου κατάσταση, του ζήτησα να παρέμβει προσωπικά και να δώσει εντολή στη Δ/ση Γεωργίας Ν. Κιλκίς να βρεθεί λύση και στο δικό μου πρόβλημα.

Μέχρι στιγμής όμως, δεν πήρα καμία απάντηση από τον κ. υπουργό, απάντηση την οποία περιμένω με αγωνία!

Συνταξιούχος, Αθήνα. Τι θα γίνει τελικά με κείνο το δεκάρικο, που μας έταξε ο πρωθυπουργός προεκλογικά, πότε θα το πάρουμε (αν το πάρουμε);

Εγώ παίρνω 139.000 δρχ., οπότε σύμφωνα με τα λεγόμενά του πρέπει να μου δώσει 152.000 δρχ. αλλά δε βλέπω μέχρι στιγμής τίποτα. Χώρια που υπάρχει φόβος να... πεθάνω, άμα αργήσει πολύ και τότε πού θα μου το στείλει, στον άλλο κόσμο; Ενας όμως συνάδελφος συνταξιούχος με καθησύχασε λέγοντάς μου πως στον «άλλο» κόσμο υπάρχουν όλα τα αγαθά και δε θα χρειαστεί το επιπλέον δεκάρικο. Το ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνησή του ξέρει και φροντίζει πού να μας στείλει εμάς τους συνταξιούχους, εκεί που υπάρχει μια «καλύτερη» ζωή. Ομως ο πολύς κόσμος δεν τα «καταλαβαίνει» αυτά και είναι τόσο ανυπόμονος. Σου λέει: «Τώρα θέλω το δεκάρικο!»