Μια τρελαμένη με τα πλούτη της μητέρα, έφτασε στο σημείο να χαρίζει στο κοριτσάκι της, την Διαμαντίνα, κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και στα γενέθλιά της, ακόμα και διαμάντια και άλλες πολύτιμες πέτρες. Το κοριτσάκι, αδιάφορο για τα αχρείαστα πετράδια, τα άφηνε ξεχασμένα μέσα σε ένα κουτί. Ωσπου απέκτησε ό,τι πολυτιμότερο της έλειπε. Συνομήλικους φίλους. Και τότε άρχισε να χαίρεται παίζοντας μαζί τους με ολοστρόγγυλες, αστραφτερές γυάλινες γκαζές. Μόνο που η ξετρελαμένη για πλούτη και διαμάντια μητέρα παλάβωσε φανταζόμενη ανύπαρκτους κινδύνους για τα διαμάντια... ενώ, αντίθετα, το κοριτσάκι ήταν ευτυχισμένο με το «διαμάντι» της αγάπης και της συντροφικότητας των φίλων της.