Την αρχή κάνουν οι συνταξιούχοι που, στις 24 Φλεβάρη, βγαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την κυβερνητική κοροϊδία των εξευτελιστικών αυξήσεων στις συντάξεις. Την επομένη μέρα, 25 Φλεβάρη, στους δρόμους του αγώνα βγαίνουν, ξανά, οι μικρομεσαίοι αγρότες, συμμετέχοντας στη νέα πανελλαδική, παναγροτική κινητοποίηση της ΠΑΣΥ. Στις 28 Φλεβάρη η αγωνιστική σκυτάλη περνάει στη σπουδάζουσα νεολαία και στους εκπαιδευτικούς, που κινητοποιούνται - για δεύτερη φορά, μέσα σε λίγες μέρες - κατά της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και του αποπροσανατολιστικού «διαλόγου» για την Παιδεία. Και στις 17 Μάρτη, αναμένεται «εργατική καταιγίδα», καθώς πραγματοποιείται η 24ωρη πανεργατική απεργία, για την επιτυχία της οποίας έχουν ριχτεί στη μάχη οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η κυβερνητική πολιτική «βάλλεται πανταχόθεν», καθώς τα λαϊκά στρώματα δε δείχνουν, πια, ανοχή για τη νέα κυβέρνηση. Το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, δε συμβαδίζει με τη λαϊκή θέληση, αλλά κινείται συναινετικά με την κυβερνητική πολιτική, μπορεί να ευχαριστεί τους κυβερνώντες, που σκέφτονται πως δεν έχουν σοβαρό πολιτικό αντίπαλο, αλλά δεν τους εφησυχάζει. γιατί ξέρουν πως ο κίνδυνος έρχεται από αλλού...