-- Κατ' αρχήν θα θέλαμε να μας μιλήσετε λίγο για την ιστορική διαδρομή του κόμματός σας.

-- Το κόμμα μας ιδρύθηκε με την πρώτη του συνδιάσκεψη το 1936. Από την ίδρυσή του, το κόμμα θέτει σαν στόχο, κατ' αρχήν, να κάνει μία αγροτική επανάσταση στη χώρα. Να καταργήσει τα λατιφούντια, τα μεγάλα τσιφλίκια, και να παραχωρήσει τη γη σε εκείνους που τη δουλεύουν. Να διεξάγει μία αντιιμπεριαλιστική επανάσταση για τη διάσωση του πετρελαίου. Εκείνη την εποχή το πετρέλαιο βρισκόταν στα χέρια βορειοαμερικανικών εταιριών, όπου οι συνθήκες εργασίας ήταν πραγματικά θλιβερές και συνεπώς και οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες των εργαζομένων άθλιες.

Το 1954 πραγματοποιείται η πρώτη απεργία στον πετρελαϊκό κλάδο στη Βενεζουέλα. Αυτή η απεργία, αν και προέβαλε οικονομικά αιτήματα, βασικά είχε αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά, με μεγάλη απήχηση σε εθνικό επίπεδο, καθώς τη στήριζε ολόκληρη η χώρα.

Στη δεκαετία του '60, μετά την πτώση της δικτατορίας του Πέρες Χιμένες, διεξήχθη ένας αγώνας για τη δημοκρατία, ωστόσο η σοσιαλδημοκρατία και ο σοσιαλχριστιανισμός πρόδωσε αυτήν τη διαδικασία. Οι αλλαγές που αναμένονταν ποτέ δεν υλοποιήθηκαν και η χώρα κάθε μέρα παραδινόταν όλο και περισσότερο στα ξένα συμφέροντα, κυρίως του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Εκείνη την εποχή, λοιπόν, το κόμμα αποφασίζει να προχωρήσει σε ένοπλο αγώνα, ενάντια σε μία κυβέρνηση διεφθαρμένη και ξεπουλημένη, που δεν έλυνε τα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Για μας τους κομμουνιστές αυτός ήταν ένας αδιάκοπος αγώνας. Δυστυχώς όμως υποστήκαμε μία σοβαρή πολιτικοστρατιωτική ήττα. Ωστόσο, αυτή ήταν μία σημαντική εμπειρία για τους κομμουνιστές της Βενεζουέλας. Το 1967, έγινε μία συμφωνία, που ονομάστηκε Συμφωνία Δημοκρατικής Ειρήνης, με την πρώτη κυβέρνηση του Προέδρου Ραφαέλ Καλντέρα. Αυτό είχε σαν συνέπεια το κόμμα μας, να επανέλθει στη νομιμότητα και να ενταχθεί και πάλι στην κοινωνικοπολιτική ζωή του τόπου. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της πορείας το κόμμα υπέστη πολλά πλήγματα.

Αργότερα, το 1992 έχουμε την ανταρσία των νέων στρατιωτικών, υπό την καθοδήγηση του σημερινού Προέδρου, Ούγκο Τσάβες Φρίας, ενάντια σε μία και πάλι διεφθαρμένη και ξεπουλημένη κυβέρνηση, του Κάρλος Αντρές Πέρες. Στη συνέχεια, αυτή η κίνηση των νέων στρατιωτικών ηττήθηκε, ωστόσο ηττήθηκε στρατιωτικά, γιατί σε πολιτικό επίπεδο στη χώρα είχαν ωριμάσει οι συνθήκες, ώστε ολόκληρος ο λαός να καταλαβαίνει όλο και περισσότερο την ανάγκη να τινάξει από πάνω του την κυριαρχία της σοσιαλδημοκρατίας και του σοσιαλχριστιανισμού, που μας επέβαλε ο δικομματισμός στη Βενεζουέλα.

Μετά από δύο χρόνια φυλακής, το 1994 ο Τσάβες απελευθερώνεται και ο λαός συσπειρώνεται γύρω από αυτόν. Ο σημερινός Πρόεδρος και τότε αρχηγός του Μπολιβαριανού Επαναστατικού Κινήματος ρίχνεται στην εκλογική μάχη και πετυχαίνει την πρώτη νίκη έναντι της κυβέρνησης του Ραφαέλ Καλντέρα. Το πρώτο μέλημα του Τσάβες ήταν ένα νέο Σύνταγμα της χώρας και γι' αυτό το σκοπό συγκάλεσε μία Συνταγματική Συνέλευση. Το νέο Σύνταγμα στόχευε στην οικοδόμηση μιας νέας δημοκρατίας, της 5ης Δημοκρατίας.

-- Γνωρίζουμε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας υποστηρίζει την Επαναστατική Μπολιβαριανή Διαδικασία, θα θέλαμε, λοιπόν, να μας πείτε ποιο είναι το περιεχόμενό της και γιατί ονομάζεται μπολιβαριανή;

-- Αυτή η διαδικασία λέγεται μπολιβαριανή γιατί συγκεντρώνει ολόκληρη την πατριωτική, θεωρητική σκέψη του απελευθερωτή μας Σιμόν Μπολίβαρ. Ως γνωστόν, ο Μπολίβαρ απελευθέρωσε πέντε χώρες στη Λατινική Αμερική - τη Βενεζουέλα, την Κολομβία, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία και το Περού. Αυτή η σκέψη του Μπολίβαρ είναι η θεωρητική βάση που προσανατολίζει τις ενέργειες της κυβέρνησής μας. Ο στρατός μας συμμετέχει δραστήρια στην οικοδόμηση αυτής της Δημοκρατίας, έχοντας υπόψη ότι είναι ένας στρατός που ίδρυσε ο απελευθερωτής μας, είναι ένας στρατός που έφερε την ελευθερία σε άλλους λαούς και δεν έχει παράδοση να επεμβαίνει ενάντια στους λαούς, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.

Μόλις η Συνταγματική Συνέλευση επεξεργάστηκε το νέο Σύνταγμα, διεξήχθη δημοψήφισμα, το οποίο και το ενέκρινε και ξεκίνησε η πρακτική εφαρμογή του. Ταυτόχρονα ξεκίνησε και ένας ανελέητος πόλεμος του ιμπεριαλισμού, της ολιγαρχίας της χώρας ενάντια στην Επαναστατική Μπολιβαριανή Διαδικασία. Ωστόσο ο λαός ήξερε πώς να υπερασπιστεί την επανάστασή του. Ηττήθηκε η απεργία στον πετρελαϊκό τομέα, ηττήθηκε το πραξικόπημα, που απομάκρυνε για 38 ώρες τον Πρόεδρο Τσάβες από την εξουσία.

Αυτήν τη στιγμή, λοιπόν, βρισκόμαστε στη διαδικασία οικοδόμησης αυτής της νέας Δημοκρατίας, της νέας λαϊκής εξουσίας. Πραγματοποιείται στη χώρα μία αγροτική επανάσταση στον κάμπο της Βενεζουέλας, που στόχο έχει να εξαλείψει τα λατιφούντια και να παραχωρήσει τη γη σε αυτούς που τη δουλεύουν. Πραγματοποιείται μία επανάσταση στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, για παράδειγμα τα παιδιά από 3 μέχρι 5 ετών έχουν τους παιδικούς σταθμούς, όπου τους παρέχονται, πέρα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα, τρία γεύματα, ιατρική περίθαλψη και ψυχολογική υποστήριξη, όλα δωρεάν. Για τα παιδιά από 6 μέχρι 12 ετών υπάρχει το μπολιβαριανό σχολείο, όπου παραμένουν από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα, όπου επίσης τους προσφέρονται τρία γεύματα. Αυτό είναι μία εγγύηση ότι τα παιδιά θα βρίσκονται συνέχεια σε ένα σωστό περιβάλλον σπουδών και όχι στο δρόμο, στο έλεος της εγκληματικότητας κλπ.

Αυτόν τον καιρό, μάλιστα, δημιουργούνται κάποια μοντέλα μπολιβαριανού λυκείου, που θα έχουν το ίδιο σύστημα σπουδών και υπάρχουν προσδοκίες ότι μέχρι το 2007 ολόκληρο το σχολείο θα έχει την ίδια εκπαιδευτική δομή. Ακόμα, σε λιγότερο από ένα χρόνο και στα πλαίσια της συμφωνίας Κούβας - Βενεζουέλας, πάνω από 1.300.000 πολίτες μας έμαθαν γραφή και ανάγνωση και, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Πρόεδρός μας Τσάβες, είναι πάνω από 1.000.000 συμπατριωτών μας που «ξέσχισαν το πέπλο του σκότους και δε θα επιτρέψουν ποτέ ξανά να τους γυρίσουν στο έρεβος». Ταυτόχρονα, αναπτύσσεται μία σημαντική πολιτική ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όπου, και πάλι στα πλαίσια της συμφωνίας Κούβας - Βενεζουέλας, υπάρχουν εκατοντάδες Κουβανοί γιατροί σε ολόκληρη τη χώρα που φροντίζουν την υγεία του λαού μας. Αυτές, όπως καταλαβαίνετε, είναι σημαντικές επιτυχίες.

-- Ωστόσο, εμείς έχουμε μάθει και για μία άλλη πολύ σημαντική πρωτοβουλία της κυβέρνησής σας, τη δημιουργία της ALBA, Μπολιβαριανή Εναλλακτική Λύση για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, που είχε απήχηση σε πολλές χώρες της περιοχής, σε αντίθεση με τη γνωστή ALCA (Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής), που προωθούν οι ΗΠΑ και που προκαλεί την έντονη αντίδραση των λαών της περιοχής, αλλά και κάποιων κυβερνήσεων. Τι προβλέπει, λοιπόν, η ALBA;

-- Πράγματι, άλλη μία σημαντική επιτυχία αυτής της επαναστατικής κυβέρνησης είναι και το γεγονός ότι έβαλε τροχοπέδη στην εφαρμογή της Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής, ALCA, την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες επιθυμούσαν διακαώς να θέσουν σε ισχύ το Γενάρη του 2005. Ο Πρόεδρός μας αντιπρότεινε την Μπολιβαριανή Εναλλακτική Λύση για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική τη γνωστή ως ALBA, που στόχο έχει την ολοκλήρωση των λατινοαμερικανικών χωρών και της Καραϊβικής σε πολιτικό, οικονομικό, εμπορικό, πολιτιστικό και επικοινωνιακό, ακόμα και σε στρατιωτικό επίπεδο.

Μεταξύ των άμεσων στόχων αυτής της πρωτοβουλίας είναι η δημιουργία μιας λατινοαμερικάνικης πετρελαϊκής εταιρίας, που θα εγγυάται τον εφοδιασμό αυτών των αναπτυσσόμενων χωρών με πετρέλαιο και τα παράγωγά του, σε οικονομικές τιμές.

Υπάρχει ακόμα η πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός τηλεοπτικού σταθμού για το Νότο της Αμερικής, που θα εγγυάται την αντίδραση, την απάντηση στη συνεχή προϊμπεριαλιστική, αντεπαναστατική εκστρατεία, που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των λατινοαμερικάνικων λαών. Αυτή είναι μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία για ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.

Θα ήθελα να αναφέρω ακόμα μία πρωτοβουλία που θεωρώ επίσης σημαντική και η οποία προβλέπει την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου, κατ' αρχήν σε ολόκληρη την Κολομβία και αργότερα και σε άλλες χώρες.

Ολα αυτά, συνδυάζονται και με άλλες εμπορικές συμφωνίες που θα εγγυώνται μία πολιτική ταχείας οικονομικής ανάπτυξης σε αυτήν την περιοχή της Λατινικής Αμερικής. Εχει σημασία να αναφέρω ότι η οικονομία της Βενεζουέλας τον περασμένο χρόνο παρουσίασε αύξηση της τάξης του 16% και αναμένονται παρόμοια ποσοστά για αυτήν τη χρονιά.

Ο ιμπεριαλισμός βεβαίως προσπαθεί με κάθε τρόπο να ματαιώσει όλα αυτά τα σχέδια, γιατί για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, η διαδικασία στη Βενεζουέλα είναι ξεκάθαρα μία εναλλακτική λύση στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, είναι, λοιπόν, πιθανή μία πολιτική ανεξάρτητης, κυρίαρχης ανάπτυξης των λαών μας και αυτόν το δρόμο ακολουθεί η Επαναστατική Μπολιβαριανή Διαδικασία.

-- Και μία τελευταία ερώτηση που αφορά στην προετοιμασία, στα πλαίσια του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας, μίας διεθνούς μπριγάδας εθελοντικής εργασίας...

-- Καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι δεν είναι δυνατόν να σωθεί η διαδικασία στη Βενεζουέλα στα στενά σύνορα της χώρας, αλλά χρειαζόμαστε και εξαρτόμαστε από την αλληλεγγύη των χωρών της Λατινικής Αμερικής, της Καραϊβικής και ολόκληρου του κόσμου. Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτής της αλληλεγγύης που χρειαζόμαστε και ζητούμε από ολόκληρο τον κόσμο, προετοιμάζεται μία διεθνής μπριγάδα εθελοντικής δουλιάς, που κατ' αρχήν θα συμμετέχει στις εκδηλώσεις του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που θα πραγματοποιηθεί στο Καράκας, στις πρώτες μέρες του Αυγούστου. Στη συνέχεια οι μπριγαδίστες θα παραμείνουν για την εθελοντική εργασία. Μέχρι τώρα σκεφτήκαμε την αξιοποίησή τους στην ανοικοδόμηση ενός αγροτικού μπολιβαριανού σχολείου, πιθανώς σε μια ανατολική επαρχία της χώρας.

Για μας αυτή η πρωτοβουλία, συνεργασίας, αλληλεγγύης και συμπάθειας και του ελληνικού λαού με το λαό της Βενεζουέλας έχει τεράστια σημασία για την υπεράσπιση της Επαναστατικής Μπολιβαριανής Διαδικασίας, καθώς και για τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα.