Αγριεύει ο ανταγωνισμός μεταξύ των πανίσχυρων τραστ του οπτικοακουστικού τομέα, από τις κινηματογραφικές εταιρίες μέχρι τους κατασκευαστές συστημάτων «οικιακής ψυχαγωγίας».

Θύματα αυτού του ανταγωνισμού είναι οι ανεξάρτητες κινηματογραφικές παραγωγές, μεμονωμένα πρόσωπα στις «παρυφές» της κινηματογραφικής βιομηχανίας που παίζουν το ρόλο του «αδύναμου κρίκου» και βέβαια, τελικό και σημαντικότερο θύμα είναι οι εν δυνάμει «θεατές - καταναλωτές», όλοι εμείς δηλαδή, που καλούμαστε να γεμίσουμε τα κέντρα ομογενοποιημένης «ψυχαγωγίας» - τύπου «πολυσινεμά» - και παράλληλα να ακολουθούμε, ασθμαίνοντας, τα νέα «θαύματα» της τεχνολογίας. Με απώτερο στόχο την άλωση της συνείδησης φυσικά και τη χειραγώγησή της.

Με πρόσχημα την «πειρατεία» στην αναπαραγωγή και διανομή οπτικοακουστικού υλικού - κυρίως μέσω DVD και διαδικτύου - το Χόλιγουντ έχει εξαπολύσει τα τελευταία χρόνια μια συνδυασμένη επίθεση με δύο, διαφαινόμενους, στόχους: την ανεξάρτητη παραγωγή και τον έλεγχο της αγοράς της «οικιακής ψυχαγωγίας», κυρίως των συστημάτων οικιακών «κινηματογράφων».

Για το πρώτο θυμίζουμε την περίπτωση του Αμερικανού ηθοποιού, Κάρμαϊν Κάριντι, πρώην, πια, μέλους της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ο Κάριντι κατηγορήθηκε πρόπερσι από το Χόλιγουντ ότι διένειμε μέσω διαδικτύου τις κόπιες των νέων ταινιών που του είχαν δοθεί για αποκλειστικά προσωπική του θέαση, έτσι ώστε να αποφανθεί επί των υποψηφιοτήτων για «Οσκαρ». Ανεξάρτητα από το αν ο Κάριντι λειτούργησε ως «πειρατής» ή επρόκειτο για εξιλαστήριο θύμα, τα μεγάλα στούντιο χρησιμοποίησαν την ιστορία για να προτείνουν τη μαζική θέαση των υποψηφίων ταινιών από τα μέλη της Ακαδημίας σε ειδικές προβολές σε κινηματογράφους. Ηταν μια πρόταση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στους ηθοποιούς και σκηνοθέτες σε ΗΠΑ και Ευρώπη, αφού, έτσι θα ήταν πρακτικά αδύνατον τα μέλη της Ακαδημίας να δουν όλες τις ταινίες και θα περιορίζονταν, φυσικά, στις υπερπαραγωγές, αποκλείοντας όλες τις άλλες.

Για την ιστορία να πούμε ότι πριν λίγους μήνες ο Κάριντι δικάστηκε και καταδικάστηκε για «βιντεοπειρατεία», με το δικαστήριο να του επιβάλλει πρόστιμο 600 χιλιάδων δολαρίων. Να σημειωθεί ότι ο Κάριντι είναι 70 ετών, έχει μια μέτρια καριέρα, με τον πλέον γνωστό του ρόλο να είναι ένας «γκάνγκστερ» στην ταινία «Νονός - 3». Επιπλέον είναι άρρωστος, μένει σε νοικιασμένο διαμέρισμα και φαίνεται πως για πληρωμή του προστίμου δεν μπορεί να τίθεται ούτε λόγος. Ο ίδιος αναγνωρίζει πως παρέδωσε στον έτερο κατηγορούμενο, Ράσελ Σπρεγκ, τις ταινίες, αλλά δεν ήξερε ότι θα διανέμονταν στο διαδίκτυο. «Απλώς με πέταξαν έξω μετά από 22 χρόνια δουλιάς» στην Ακαδημία λέει ο Κάριντι.

Λίγο καιρό μετά την καταδίκη του και συγκεκριμένα τον περασμένο Δεκέμβρη, το Χόλιγουντ επιτέθηκε και πάλι νομικά, αυτή τη φορά εναντίον μιας αναπτυσσόμενης εταιρίας παραγωγής προϊόντων οικιακού κινηματογράφου υψηλής και πανάκριβης τεχνολογίας, της «Kaleidescape». Οι δικηγόροι των μεγάλων στούντιο κατηγορούν την εταιρία ότι αναπτύσσει και εισάγει στην αγορά απαγορευμένη τεχνολογία, η οποία δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας κόπιας από «εγκεκριμένα» DVD, αλλά και τη «διασπορά» τους μέσω δικτύων πανίσχυρων ηλεκτρονικών υπολογιστών. Συγκεκριμένα, ο κάτοχος των προϊόντων της εταιρίας έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει ταινίες από εκατοντάδες DVD στη «μνήμη» του υπολογιστή και μετά αυτός, μέσω συμβατού δικτύου, να προβάλλει ταυτόχρονα επτά διαφορετικές ταινίες σε διαφορετικές οθόνες.

Επισήμως, την εταιρία κατηγορεί η ένωση για τον έλεγχο αντιγραφής DVD (DVD Copy Control Association) η οποία παίζει το ρόλο του «μαντρόσκυλου» του Χόλιγουντ, αφού αυτή εκμεταλλεύεται αποκλειστικά την τεχνολογία για την προστασία των DVD από τη δημιουργία αντιγράφων ή αλλιώς Content Scramble System. Το «περίεργο» είναι ότι η «Kaleidescape» συνεργάζεται εδώ και ένα χρόνο άψογα με την CCA πληρώντας όλους τους όρους της. Μάλιστα, ο διευθυντής της δηλώνει ότι υψηλόβαθμα στελέχη της κινηματογραφικής βιομηχανίας διαθέτουν τα προϊόντα τους. Αλλωστε, μόνο για τέτοιους μισθούς προορίζονται αυτά τα προϊόντα, αφού το «φθηνότερο» ξεκινά από 30.000 δολάρια. Να σημειωθεί ότι η «Kaleidescape» δεν έχει διαθέσει πάνω από 300 «κομμάτια» - μερικά από αυτά ως «δώρα» - και προς το παρόν εντοπίζει το αντικείμενό της στην έρευνα.

Γιατί όμως το Χόλιγουντ να «σέρνει» στα δικαστήρια μια «αδερφική» εταιρία και μάλιστα με ελάχιστες «λιανικές» πωλήσεις; Διότι, στον ίδιο τομέα δραστηριοποιούνται ακόμη πέντε εταιρίες οι οποίες όμως δεν έχουν αναπτύξει στο βαθμό που το έκανε η «Kaleidescape» την τεχνολογία ηλεκτρονικών υπολογιστών για DVD. Πρόκειται δηλαδή για κλασική περίπτωση μονοπωλιακού ανταγωνισμού. Να θυμίσουμε εδώ, ότι μερικά από τα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ ανήκουν πλέον σε πολυεθνικές, όπως η «Sony», η οποία επίσης δραστηριοποιείται στον τομέα του οικιακού κινηματογράφου.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί, ότι λίγα είναι γνωστά για την CCA. Σύμφωνα με στελέχη της «Kaleidescape», η εν λόγω «ένωση» διακρίνεται από ένα είδος... «συνωμοτικότητας». Ο κατάλογος ιδιότητας μέλους δεν είναι εύκολα διαθέσιμος, ενώ οι συμφωνίες αδειών που παρέχει είναι «εμπιστευτικές». Στο διαδίκτυο δεν υπάρχει όνομα, τηλέφωνο ή οποιοσδήποτε άλλος τρόπος για να έρθει κάποιος σε επαφή με τον πανίσχυρο αυτό οργανισμό, εκτός αν συμπληρωθεί η σχετική αίτηση για παροχή άδειας...