Σ' αυτό το σταυροδρόμι, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος που το 1981 καταδικάστηκε σε 15ετή κάθειρξη πρωταγωνιστώντας στις τότε φοιτητικές διαδηλώσεις Κοσσοβάρων Αλβανών κατά του Βελιγραδίου, καλείται να παίξει το ρόλο του, κουκουλώνοντας (κι αυτός...) όπως όπως τα προβλήματα που προκαλεί η κατοχή του προτεκτοράτου ώστε μέχρι τον Ιούνη όλα να είναι - τυπικώς... - «έτοιμα» για την έναρξη της διαδικασίας που θα ολοκληρωθεί (μεσοπρόθεσμα) με την αναβάφτιση του προτεκτοράτου σε de jure «ανεξάρτητο» υπό τη γνωστή «διεθνή» κηδεμονία.
Ωστόσο, ακόμη και έτσι, τα προβλήματα θα συνεχίζουν την «άγουσα». Παρά την «καταιγίδα» εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που χορηγήθηκαν στο Κοσσυφοπέδιο, έξι χρόνια μετά την έναρξη της κατοχής του απ' τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι όσοι γεύτηκαν την «ανάπτυξη», την «ελευθερία» και την ευμάρεια. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού (και όχι μόνον οι μειονότητες...) στενάζουν απ' τη μάστιγα της ανεργίας και της φτώχειας που σίγουρα δεν πρόκειται να εξαφανιστεί (όπως ισχυρίζονται Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, πρώην και νυν, αξιωματούχοι) με την «ανεξαρτητοποίηση» του προτεκτοράτου. Ο Κοσούμι θα αισθανθεί σύντομα (εάν δεν έχει ήδη...) ένα ακόμη πιόνι σε μία ιδιότυπη σκακιέρα με παραπάνω από δύο παίχτες...