Πόσες φορές μια ανανέωση και τακτοποίηση στη βιβλιοθήκη δε μου πρόσφερε ευχάριστες εκπλήξεις. Πολλές. Η τελευταία ήταν προχτές που ξεσκόνιζα τα βιβλία μου και έπεσε στα χέρια μου - λες και το έκανε επίτηδες - το «Γεράκι της Μάλτας» του Ντάσιελ Χάμετ (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»). Και προσπάθησα να θυμηθώ τι σημαίνει επιτέλους το Γεράκι της Μάλτας; Είναι το πολύτιμο δώρο κάποιων ιπποτών, ή ένας συμβολισμός του χρήματος; Αυτό θα προσπαθήσει να ανακαλύψει ο ιδιωτικός ντέτεκτιβ Σαμ Σπέιντ, σε μια συναρπαστική ιστορία, η οποία με κράτησε άυπνη πολλά βράδια. Παλιά, αλλά και τώρα που το ξαναδιάβασα. Με την αφορμή αυτή μου δόθηκε η ευκαιρία να ρίξω μια ματιά ακόμη στην ιστορία του ίδιου του συγγραφέα που είναι το ίδιο - ίσως και περισσότερο - συναρπαστική, όσο και το συγγραφικό του έργο. Ο Σάμιουελ Ντάσιελ Χάμετ γεννήθηκε το 1894 στο Μέριλαντ των ΗΠΑ και πέθανε στις 10 Γενάρη του 1961 σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Τρεις μέρες αργότερα κηδεύεται στο Εθνικό Νεκροταφείο του Αρλινγκτον, όμως οι χαφιέδες που τον καταδίωκαν όσο ζούσε δεν τον ξεχνούν. Σε μια αναφορά τους προς το FBI επισημαίνουν ότι είναι «ανάρμοστη κατάσταση, κάποιος που υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος να θάβεται ως ήρωας». Θυμίζουμε ότι ο Χάμετ έλαβε μέρος εθελοντικά και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους καθώς και ότι υπήρξε ο σύντροφος της θεατρικής συγγραφέως Λίλιαν Χέλμαν μέχρι και το θάνατό του. Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε για τον Ντάσιελ Χάμετ, αλλά δεν υπάρχει χώρος, υπάρχει όμως χρόνος να (ξανα)διαβάσουμε τα έργα του.