Η Εκθεση για την Ανταγωνιστικότητα του 2004, ιδιαίτερα χρήσιμη στην κυβέρνηση για την περίοδο από το ...2005 και μετά, δεν περιορίζεται σε αντεργατικές, εξοργιστικές και αυθαίρετες διαπιστώσεις, που δικαιώνουν τον ΣΕΒ και την ΕΕ. Περιέχει και προτάσεις, ανάλογου ύφους και κατεύθυνσης. Στο πρώτο μέρος της έκθεσης, η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων τονίζει - και ξεκαθαρίζει τον επιστημονικό προσανατολισμό της, το έργο που της έχει ανατεθεί - ότι πρέπει «να αρθούν με σταθερό βηματισμό όλα τα αντιπαραγωγικά εμπόδια στην επιχειρηματική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς δραστηριότητας». Διαπιστώνει, στη συνέχεια, ότι οι νόμοι που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας, όπως και αυτοί που ετοιμάζονται, δίνοντας έτσι χαρακτήρα «επιστημονικής»... υφής στην κυβερνητική πολιτική! Τμήματά της είναι η διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, όπως και η απελευθέρωση των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεπικοινωνιών.

Στις ειδικότερες προτάσεις της ξεχωρίζουν:

• Σημαντική βελτίωση της ευελιξίας και της ποιότητας της αγοράς εργασίας, με τη θέσπιση πρόσφορων κανόνων για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και του κόστους των υπερωριών, τη μείωση του κόστους κινητικότητας των εργαζομένων κ.ά., ώστε να αρθούν τα εμπόδια που υπάρχουν στις προσλήψεις για την αύξηση της απασχόλησης.
• Συστηματική προσπάθεια για τη διασύνδεση των αμοιβών στο δημόσιο τομέα με την παραγωγικότητα και τις αρμοδιότητες των στελεχών του.
• Απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων.
• Διασύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα.
• Συνεργασία των κοινωνικών εταίρων για να επιτευχθούν βιώσιμες ρυθμίσεις στα Συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, προς όφελος των εργαζομένων και της ανάπτυξης της χώρας.
• Ουσιαστική απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
• Επιτάχυνση της διαδικασίας εξυγίανσης και ιδιωτικοποίησης βασικών φορέων παροχής μεταφορικών υπηρεσιών.
• Προώθηση της πλήρους ιδιωτικοποίησης των υπό κρατικό έλεγχο τραπεζών.
• Περαιτέρω εκσυγχρονισμός και ανταγωνιστική λειτουργία των Δημόσιων Επιχειρήσεων.
• Μεγαλύτερη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών σε μεγάλα δημόσια έργα, με συμβάσεις αυτοχρηματοδότησης ή συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
• Συγκράτηση των δημόσιων δαπανών.
• Ανοιγμα στη δημιουργία ανταγωνιστικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα.