Η εγκατάλειψη του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου, το οποίο κατασκευάστηκε το 19ο αιώνα επί Χαριλάου Τρικούπη, χωρίς από τότε να έχει γίνει η παραμικρή παρέμβαση όσον αφορά στη χάραξή του, και η σχεδόν παντελής απουσία ανισόπεδων διαβάσεων αλλά και υπογειοποίησής του στις κατοικημένες περιοχές αποτελούν τις βασικές αιτίες για τα πολλά ατυχήματα, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και θανατηφόρα.

Ειδικά το κομμάτι της σιδηροδρομικής γραμμής από το Διακοφτό μέχρι την Κυπαρισσία είναι γεμάτο από επικίνδυνα σημεία και αρκετές αφύλαχτες διαβάσεις, όπου κάθε χρόνο χάνονται ανθρώπινες ζωές. Στην Αχαΐα, σημεία-καρμανιόλες βρίσκονται στο Διακοφτό, στον Αγ. Βασίλειο, μέσα στην πόλη της Πάτρας (Κανελλοπούλου, Νόρμαν, Αγ. Αντρέας, Βραχνέικα) κ.α., στην Ηλεία, στον Καρδαμά, στην Αμαλιάδα, στη Μυρτιά, στη διασταύρωση Λαμπέτι, στο Νεοχώρι Φυγαλείας, στο Γιαννιτσοχώρι κ.α.

Στάθηκε σχεδόν αδύνατο να συλλεγούν ακριβή στοιχεία για συγκεντρωτικά ατυχήματα στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου κατά έτος. Από στοιχεία που καταφέραμε να συλλέξουμε, μόνο για το 2002, στο σιδηροδρομικό δίκτυο από το Αίγιο μέχρι την Κυπαρισσία, δηλαδή μόλις το 40% του σιδηροδρομικού δικτύου στην Πελοπόννησο, έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 11 άνθρωποι, κυρίως σε αφύλαχτες διαβάσεις, ενώ υπήρξαν δεκάδες ατυχήματα και συνακόλουθα αρκετοί τραυματισμοί (ακρωτηριασμοί χεριών και ποδιών, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, κ.ά.).

Οι ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιες καθώς συνειδητά δεν υπάρχει πολιτική ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού της γραμμής, ενώ ταυτόχρονα έχουν περικοπεί απαραίτητα κονδύλια για συνεργεία ελέγχου των γραμμών. Ουσιαστικά, η μόνη επιλογή που έχει προκριθεί και αναμένεται να υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα είναι η κανονικοποίηση της γραμμής Κορίνθου-Πάτρας και παράλληλα η πλήρης σχεδόν εγκατάλειψη του υπόλοιπου σιδηροδρομικού δικτύου.

Στο δίκτυο δε της Ανατολικής Πελοποννήσου, αυτό που ξεκινά από Κόρινθο, περνά από τους Νομούς Αργολίδας και Αρκαδίας και καταλήγει στην Καλαμάτα, η λειτουργία της γραμμής εδώ κι ένα χρόνο περίπου έχει διακοπεί. Μετά τους αλλεπάλληλους εκτροχιασμούς των τρένων που έθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές επιβατών και εργαζομένων με την ύπαρξη αρκετών τραυματισμών, η διοίκηση του ΟΣΕ αναγκάστηκε να προχωρήσει σε εκτεταμένες επισκευές του δικτύου που είχε αρχίσει πλέον να γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο, αντί να προχωρήσει σε νέα χάραξη και κατασκευή της γραμμής που θα επέτρεπε τη γρήγορη και ασφαλή μεταφορά του επιβατικού κοινού. Αλλωστε, δεν ήταν λίγες οι φορές, που, εξαιτίας της ελλιπούς συντήρησης του δικτύου, βράχοι, μετά από βροχή, αποκολλώνταν από τις πλαγιές των βουνών και κατέληγαν στο δίκτυο, με αποτέλεσμα η σύγκρουση της αμαξοστοιχίας να καθίσταται αναπόφευκτη - σε αρκετές περιπτώσεις και ο εκτροχιασμός της - με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για την ασφάλεια των επιβατών.

Η διέλευση του τρένου μέσα από κατοικημένες περιοχές έχει προκαλέσει την οργή των κατοίκων τους, που εκφράζουν ως άμεσο αίτημα την περίφραξη της σιδηροδρομικής γραμμής. Και, βεβαίως, απαιτούν και την οριστική λύση του προβλήματος, σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα, τα οποία κατηγορηματικά αναφέρουν πως μόνο όταν η σιδηροδρομική γραμμή δεν τέμνεται με το δρόμο μπορούμε να μιλάμε για το απόλυτο σχεδόν της ασφαλούς διέλευσης. Κάτι που σημαίνει, είτε ανισόπεδες διαβάσεις, είτε υπογειοποίηση της γραμμής. Πέρα από το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα αφύλαχτες διαβάσεις και σε κατοικημένες περιοχές, ο κίνδυνος παραμένει είτε υπάρχει αυτόματη φύλαξη (μπάρες) είτε ακόμα και όταν είναι φυλασσόμενη η διάβαση από υπαλλήλους του ΟΣΕ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Πάτρα, μόνο στο σημείο μπροστά από την εκκλησία του Αγ. Ανδρέα, όπως μαρτυρούν οι φύλακες οι οποίοι επιτηρούν το συγκεκριμένο σημείο, «στο μήνα, το τρένο θα εμπλακεί σε ατύχημα τουλάχιστον μια φορά με αυτοκίνητο με συνέπεια πολλούς τραυματισμούς και κάποιες φορές και με νεκρό».

Σε δήλωσή του στο «Ρ» ο Χρήστος Κορδάς, δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Πάτρας με τη δημοτική κίνηση «Πάτρα Μπροστά - Ενωμένοι», σημειώνει σχετικά: «H Πάτρα σε όλο το μήκος των 8 χιλιομέτρων του πολεοδομικού της ιστού τέμνεται από απαρχαιωμένη σιδηροδρομική γραμμή, με δυσμενέστατες επιπτώσεις στη λειτουργία της, στην ασφάλεια πεζών και οχημάτων, να υπάρχουν δε κραδασμοί, θόρυβος, ρύπανση, κλπ. Επίσης, οι γραμμές δημιουργούν φράγμα προσπέλασης προς τη θάλασσα, στον κεντρικό πυρήνα της πόλης.

Συνεχώς, ιδιαίτερα στις προεκλογικές περιόδους, εξαγγέλλεται η κατασκευή σύγχρονης διπλής γραμμής για τρένο υψηλής(;) ταχύτητας, χωρίς όμως ουσιαστικά βήματα προόδου.

Εμείς στηρίζουμε τον εκσυγχρονισμό του τρένου ως το πιο φιλικό και αποτελεσματικό μέσο μεταφοράς, με την προϋπόθεση ότι θα είναι δημόσιου χαρακτήρα, με φτηνό εισιτήριο για το λαό. Βασικός όρος για τη νέα γραμμή είναι να εξαλειφθούν πλήρως οι δυσμενείς επιπτώσεις από την ύπαρξή της και η ανάδειξη των πλεονεκτημάτων του σιδηροδρόμου με κατάλληλες προβλέψεις, όπως υπογειοποίηση, λειτουργία προαστιακού τρένου, νέα χάραξη, κ.ά.».

Λίγο έξω από την Πάτρα, στο χωριό Αγ. Βασίλειος, η σιδηροδρομική γραμμή «κόβει» στη μέση το χωριό και η αυτόματη φύλαξη (μπάρες) που υπάρχει σε κάθε διάβαση αποτελεί την ελάχιστη ασφάλεια που μπορεί να υπάρξει καθώς η απουσία ανισόπεδων διαβάσεων αναγκάζει τους κατοίκους αλλά και πολλούς μαθητές να περνούν με τα πόδια από τη γραμμή. «Πριν από τέσσερα χρόνια, το τρένο παρέσυρε και σκότωσε τη 14χρονη Αθηνά Παπαχριστοπούλου, μαθήτρια και κάτοικο του χωριού, μόλις λίγα μέτρα από το σπίτι της. Οπως βλέπετε, τα σπίτια απέχουν από τη σιδηροδρομική γραμμή ελάχιστα μέτρα και ο κίνδυνος στην παραμικρή απροσεξία είναι μεγάλος. Οσο δεν παίρνονται τα επιβεβλημένα μέτρα ασφαλείας ο κίνδυνος πάντα θα ελλοχεύει», μας λέει ο Γιάννης Χρόνης, κάτοικος του χωριού.

Ανάλογο, καθημερινό κίνδυνο διατρέχουν οι περισσότεροι από τους 450 μαθητές του 2ου και 6ου Δημοτικού Σχολείου Αμαλιάδας, αφού προκειμένου να φθάσουν στο σχολείο τους είναι αναγκασμένοι να διέρχονται από έξι διαβάσεις που τέμνονται με τη σιδηροδρομική γραμμή. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αύλειος χώρος του 2ου Δημοτικού Σχολείου απέχει μόλις τέσσερα μέτρα από τη σιδηροδρομική γραμμή! Παρά τις αντιδράσεις των γονιών, το μόνο που έγινε ήταν η τοποθέτηση ενός σχολικού τροχονόμου. Κάτι όμως που δε λύνει το πρόβλημα, αφού ο κίνδυνος παραμονεύει κάθε στιγμή, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μικρά παιδιά. «Ολα αυτά όμως δε συγκινούν τους υπεύθυνους του ΟΣΕ αφού το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς η επιχείρηση θα είναι πιο κερδοφόρα. Εχουν κοστολογήσει μεγαλύτερο το κόστος κάποιων υπογείων διαβάσεων από τη ζωή ενός μικρού μαθητή», σημειώνει ο Αγγελος Κολόσακας, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων - Νηπιαγωγών Αμαλιάδας, και συμπληρώνει: «Σοβαρές ευθύνες, επίσης, έχει η δημοτική αρχή η οποία δεν έχει κάνει το παραμικρό προκειμένου να δοθεί λύση. Και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την κατασκευή ανισόπεδων διαβάσεων σε όλες τις διασταυρώσεις».