Ωστόσο, το... παραμύθι συνεχώς ξεφτίζει μετά την πολεμική κατάκτηση του Ιράκ από τους Αγγλο-αμερικάνους και τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη της αντίστασης του ιρακινού λαού. Δίπλα στους Αγγλο-αμερικάνους βρίσκονται ως συμπαραστάτες οι δυτικόστροφες κυβερνήσεις των πρώην Λαϊκών Δημοκρατιών. Από κοντά κι η Ευρω-ενωσίτικη μπαμπόγρια με τη σταθερή προσήλωση στα... ιδανικά του ιμπεριαλισμού.

Ολος αυτός ο διεθνής εσμός προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη ότι το όλο ζήτημα βρίσκεται στη διαμάχη μεταξύ της αστικο-δημοκρατικής εκμεταλλευτικής ελευθερίας και των ανατολίτικων μεσαιωνικών καθεστώτων. Ετσι νομίζει ότι θα καλυφθεί η έντονη οσμή του πετρελαίου από τις δοξασίες της αστικοφιλελεύθερης ιμπεριαλιστικής μπουρζουαζίας και τα ποντικοσαλέματα της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας. Σε πείσμα των απογόνων των κόκκινων τριαντάφυλλων και των λευκών κρίνων, η ρίζα του προβλήματος της τρομοκρατίας γίνεται όλο και πιο κατανοητή στους λαούς της Ευρώπης. Το όνομα αυτής της ρίζας είναι με κεφαλαία γράμματα: ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ. Ο χώρος της Μέσης Ανατολής ήταν ανέκαθεν υψηλής στρατηγικής σημασίας. Αλλοτε για τη μετακίνηση των εμπορευμάτων της αποκιοκρατίας από την Κίνα και τις Ινδίες στην Ευρώπη. Στον εικοστό αιώνα έγινε κλειδί της διεθνούς οικονομίας μετά την καθιέρωση του πετρελαίου ως κύρια μορφή ενέργειας.