Associated Press

Αστυνομοκρατία παντού στο Λονδίνο

Δύο εβδομάδες μετά τις επιθέσεις της 7ης Ιούλη. Μεσημέρι της Πέμπτης 21/7: Τέσσερις «ζούφιες» επιθέσεις, σε τρεις σταθμούς του υπόγειου σιδηροδρόμου στο Λονδίνο - Warren Street, Oval, Shepherd's Bush - και στο λεωφορείο Νο26 στο Χάκνεϊ. Και πάλι πανικός και χάος, σε μία πρωτεύουσα που επί σχεδόν τρεις δεκαετίες «ακινητοποιούνταν» από τις επιθέσεις του ΙΡΑ. Το «σκηνικό του τρόμου» ξαναστήθηκε αμέσως, μάλιστα με «παλιούς και αποδυναμωμένους» εκρηκτικούς μηχανισμούς, όπως δήλωσε ο Χανς Μίκελς, ειδικός του κέντρου ερευνών Imperial College.

Την επομένη, την Παρασκευή, πλείστες καταγραφές «συμβάντων» σε σταθμούς του μετρό, κτίρια της βρετανικής πρωτεύουσας... και ένας νεκρός. Ενας «μελαμψός» άντρας, ασιατικής μάλλον καταγωγής, θεωρήθηκε «ύποπτος βομβιστής» και εκτελέστηκε με 5 σφαίρες, ενώ είχε ακινητοποιηθεί στο έδαφος, στο σταθμό του Stockwell, από άντρες της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας με πολιτικά. Κάποιες πληροφορίες ανέφεραν ότι ο συγκεκριμένος άντρας δεν είχε καμία σχέση, αλλά πάραυτα δολοφονήθηκε.

Πρόκειται για την εφαρμογή, για πρώτη φορά, της επίσημης οδηγίας που δόθηκε πριν από λίγες μέρες από τη Σκότλαντ Γιαρντ στους αστυνομικούς των ειδικών δυνάμεων, να πυροβολούν αμέσως τα άτομα που θα εκτιμήσουν ότι είναι ύποπτα για τρομοκρατικές ενέργειες.

«Σύμπτωση» πρώτη: Το σκηνικό του τρόμου έκανε «πρεμιέρα» στη βρετανική πρωτεύουσα την 7η Ιούλη, όπου μερικές δεκάδες χιλιόμετρα βορειότερα, στο Γκλένιγκλς της Σκοτίας, άρχιζε τις εργασίες της η Σύνοδος των Οκτώ ισχυρών, η «G8». Η δεύτερη «παράσταση» δόθηκε την ημέρα της επίσημης επίσκεψης του Αυστραλού πρωθυπουργού, Τζον Χάουαρντ... Η Αυστραλία χώρα - μέλος της βρετανικής κοινοπολιτείας, μέλος της συμμαχίας των «προθύμων», «χτυπημένη» και η ίδια από την «τρομοκρατία» από επιθέσεις στην Ινδονησία...

«Σύμπτωση» Δεύτερη: Ο χρόνος. Ολα τα βλέμματα της οικουμένης στραμμένα στη Βρετανία... Ο Τόνι Μπλερ με έστω ψαλιδισμένη πλειοψηφία έγραψε ιστορία εκλεγόμενος για τρίτη συνεχόμενη φορά. Αναλαμβάνει την Προεδρία της ΕΕ για το τρέχον εξάμηνο, σε μία «Ευρώπη» που κλυδωνίζεται συθέμελα από τα «Οχι» της Γαλλίας και της Ολλανδίας, στα δημοψηφίσματα για την έγκριση της Συνταγματικής Συνθήκης. Προεδρεύει της «G8» και συνάμα προωθεί ατζέντα για περιβάλλον και Αφρική. Γεγονός που στρέφει προς τα εκεί τα μάτια της οικουμένης, καθώς εμφανίζεται ως σωτήρας των «υπερχρεωμένων υπό ανάπτυξη χωρών του Τρίτου Κόσμου». Οι «καλλιτέχνες» σπεύδουν στο πλευρό του, διοργανώνοντας συναυλίες, ενώ ο Μπόνο των «U2» δηλώνει ότι ο Τόνι Μπλερ και ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, Γκόρντον Μπράουν, είναι «ο Πέτρος και ο Παύλος της παγκόσμιας ανάπτυξης»...

«Σύμπτωση» τρίτη: Μεσούντων των δύο επιθέσεων στο Λονδίνο, μεσολαβούν δύο επιθέσεις στην Τουρκία, στα τουριστικά θέρετρα Τσεσμέ και Κουσάντασι. Οι στόχοι είναι τουρίστες. Ειδικά στη δεύτερη επίθεση σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν Βρετανοί και μία Ιρλανδέζα. Η κυβέρνηση Ερντογάν έχει αποδώσει την επίθεση στους Κούρδους και ειδικά στο ΡΚΚ, που θεωρεί ότι βρίσκεται πίσω από την οργάνωση «Γεράκια για την απελευθέρωση του Κουρδιστάν» (ΤΑΚ). Το ΡΚΚ αρνείται...

«Σύμπτωση» τέταρτη: Το Πακιστάν, που έτσι κι αλλιώς βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα εξαρχής του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», μπαίνει στο «στόχαστρο». Χώρα - μοχλός στην περιοχή της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ασίας, όπου οι εξελίξεις και οι ανακατατάξεις είναι υπερβολικά πολλές και όλοι μιλούν για τις αναδυόμενες χαρακτηριζόμενες υπερδυνάμεις της Ινδίας και της Κίνας, που σε συνδυασμό με τη Ρωσία κάνουν ένα άξονα «επικίνδυνο».

Γιατί το Λονδίνο, τη στιγμή που στη Βρετανία λάμβανε χώρα η Σύνοδος του «G8», είχε κατεβάσει κατά μία βαθμίδα το επίπεδο συναγερμού; Πώς είναι δυνατόν οι 1.000.000 κάμερες να μην κατέγραψαν τις «παράδοξες» κινήσεις των επίδοξων βομβιστών; Πώς είναι δυνατόν να αναγνωρίστηκαν αμέσως τα πτώματα των 4 δραστών της πρώτης επίθεσης, ενώ δύο εβδομάδες μετά, οι υπόλοιποι νεκροί αναγνωρίζονται ακόμη; Τι έγινε με τους νεκρούς που είχαν εγκλωβιστεί στο βαγόνι που παρέμενε σε σήραγγα στον υπόγειο μέχρι προχτές; Γιατί η ισραηλινή Μοσάντ επιμένει ότι είχε προειδοποιήσει για τις επιθέσεις; Πώς είναι δυνατόν οι τέσσερις υποτιθέμενοι βομβιστές, να είναι όχι μόνο παιδιά της διπλανής πόρτας, αλλά και επιτυχημένοι ή φοιτητές, άτομα που δεν είναι δυνατόν -σύμφωνα με ψυχολόγους- να πραγματοποιήσουν επιθέσεις αυτοκτονίας, καθώς αυτό απαιτεί «εξαιρετικά υψηλό επίπεδο κοινωνικής απομόνωσης» στις συγκεκριμένες συνθήκες; Πώς είναι δυνατόν την Πέμπτη να «κοπιαρίστηκαν» οι επιθέσεις της 7ης Ιούλη και μάλιστα από «ερασιτέχνες»; Και εάν οι πρώτοι 4 δράστες ήταν περισσότερο «επαγγελματίες», γιατί δεν πυροδότησαν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς εντός των σταθμών, ώστε να γίνει πραγματική εκατόμβη νεκρών;

Τα ερωτήματα δεκάδες ή και εκατοντάδες, που μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν από μόνα τους ειδικό κεφάλαιο. Απαντήσεις δεν υπάρχουν ούτε πρόκειται ποτέ να δοθούν. Εντούτοις, η υπόθεση είναι τόσο περίπλοκη και συγκεχυμένη - όπως ακριβώς οι ανακοινώσεις της Σκότλαντ Γιαρντ, που αντί να διαφωτίζουν συσκοτίζουν ακόμη περισσότερο - που ενώ είναι τόσο ξεφωνημένη, κανείς δεν μπορεί να έχει απαντήσεις... Παρά ταύτα οι ειδήσεις του «τρόμου» κάνουν ασχολίαστα το γύρο του κόσμου και χρησιμοποιούνται πολύ «έξυπνα», με στόχο να αποδώσουν σε βάθος χρόνου τουλάχιστον στο συλλογικό υποσυνείδητο των λαών. Ειδικά στις κοινωνίες της Δύσης, κοινωνίες της κατασκευασμένης συναίνεσης και των «ειδικών» της επικοινωνίας.

Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να γίνουν αποδεκτά χωρίς σοβαρές αντιρρήσεις ή αντιδράσεις τα νέα δρακόντεια αντιτρομοκρατικά μέτρα, που πια δε στοχεύουν στον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων, που ήδη έχουν δεχτεί αυτά τα τελευταία 4 χρόνια ανηλεείς επιθέσεις, αλλά ακόμη και στα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Στη Βρετανία τα κόμματα διαβουλεύονται ώστε να καταλήξουν σε μέτρα, αν και ο υπουργός Εσωτερικών, Τσαρλς Κλαρκ, έδωσε μία πρόγευση: Απελάσεις σωρηδόν, βάση δεδομένων για τις κινήσεις όλων, κατάλογος με «μη αποδεκτές ενέργειες», ακόμη και σε επίπεδο συμπεριφοράς ή συνηθειών ή άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων. Ο Βρετανός πρωθυπουργός μιλά για σύσταση «ιδεολογικής μονάδας κρούσης» και για Ισλαμική Διάσκεψη.

Συνάμα αρνείται συστηματικά ότι η αιτία για τις επιθέσεις είναι η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, παρότι η έκθεση του «Τσάταμ Χάουζ» (επιστημονικό επιτελείο για τις διεθνείς σχέσεις) το τονίζει και σημειώνει ότι η Βρετανία είναι «ουραγός» των ΗΠΑ, έχοντας χάσει σημαντικό έδαφος στη διεθνή πολιτική σκηνή. Επιπλέον, ο Τόνι Μπλερ δακτυλοδείχνει τις «μαντράσας» (τα ισλαμικά σχολεία), όπως είχαν κάνει από κοινού παλιότερα και ο Κόλιν Πάουελ με τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, αλλά προσδοκώντας άμεσα αποτελέσματα. Που τα είχε εξαιτίας της ειδικής σχέσης με την πρώην αποικία της το Πακιστάν.

Μετά το «μαστίγιο» του Αφγανιστάν και του Ιράκ, που δεν αποδίδουν τα δέοντα, σειρά έχει το δηλητηριασμένο «καρότο» της πιο απροκάλυπτης προπαγάνδας της τρομοϋστερίας, για την πλήρη υποταγή των λαών.