«Στα δεκάξι της χρόνια η Σλάτζανα Σαρένατς από το χωριό Χάτζιτς της Βοσνίας, είναι μια κοπέλα με κλονισμένη υγεία. Πέφτουν τα νύχια από τα δάχτυλα των χεριών της, υποφέρει από πόνους στα νεφρά, κλαίει με το παραμικρό και έχει συχνά δυνατούς πονοκεφάλους που όταν την "πιάνουν" για να ανακουφιστεί πρέπει να μεταφερθεί σε νοσοκομείο. "Ενα πρωί έπεσε μια βόμβα κοντά στο σπίτι μας και άνοιξε ένα μεγάλο κρατήρα" μας είπε στη συνάντηση που είχαμε μαζί της στο χωριό Μπράτουνατς της Σεμπρένιτσα, όπου κατέφυγε με την οικογένειά της, στο πλαίσιο των πληθυσμιακών μετακινήσεων που αποφασίστηκαν στο Ντέιτον. "Ετρεξα να παίξω στον κρατήρα που είχε γεμίσει νερό από τη βροχή και έφτιαχνα με την κίτρινη λάσπη που είχε σχηματιστεί κουλουράκια και μικρές μπάλες". "Δύο μήνες μετά μου παραπονέθηκε ότι την πονάνε τα δάχτυλα των χεριών στις άκρες και διαπίστωσα ότι κάτω από τα νύχια είχαν σχηματιστεί πληγές και κάτι σαν κίτρινη σκόνη" λέει η μητέρα της, Σρέτενκα. Η μαγνητική τομογραφία έδειξε ότι υπήρχαν αλλοιώσεις, άγνωστο από τι, στην εγκεφαλική ουσία. Στο Μπράτουνατς, όπου εγκαταστάθηκαν οι Σέρβοι πρόσφυγες του βομβαρδισμένου Χάτζιτς, το νεκροταφείο είναι γεμάτο τάφους νέων ανθρώπων που πέθαναν από λευχαιμία» (το ρεπορτάζ του Σταύρου Τζίμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Φόβοι για αναζωπύρωση ρατσιστικού κύματος βίας γεννιούνται στη Βρετανία αλλά και στην Ευρώπη, μετά τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα στο Λονδίνο στις 7 και 21 Ιούλη. Το τελευταίο περιστατικό που ενέτεινε τις ανησυχίες αυτές, σημειώθηκε στο Λίβερπουλ εναντίον ενός μαύρου 18χρονου φιλήσυχου Βρετανού υπηκόου, που ονειρευόταν να γίνει δικηγόρος. Ομάδα κουκουλοφόρων τον δολοφόνησε, χτυπώντας τον στο κεφάλι με τσεκούρι!» (η είδηση στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).