Προχτές η εταιρία ζήτησε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο να εξαιρεθεί από την κήρυξη η θέση του εργοστασίου, αφού ούτως ή άλλως εκεί δεν υφίσταται πλέον αρχαιολογικός χώρος, να νομιμοποιηθούν οι αυθαίρετες εγκαταστάσεις, να εγκριθεί η κατασκευή νέων βοηθητικών κτιρίων και να επιτραπεί η επέκταση του λατομείου.
Και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο... απέρριψε το εργοστάσιο, εγκρίνοντας τη λειτουργία του (!) με την παρακάτω απόφαση: Παραμένει η ισχύουσα κήρυξη με το εργοστάσιο μέσα σε αυτή, προκειμένου να ελέγχεται η λειτουργία του και προσδιορίζονται τα όρια του αρχαιολογικού χώρα σύμφωνα με τη γεωμορφολογία του εδάφους. Ως προς τα υπάρχοντα κτίρια, «νόμιμα» και μη, θα διερευνηθούν οι συνθήκες που χτίστηκαν και αν καταστράφηκαν αρχαιότητες, αλλά την ίδια στιγμή δόθηκε έγκριση για τα νέα κτίρια. Και το πιο παράδοξο: Θα κατασκευαστούν νέες εγκαταστάσεις, αλλά η λειτουργία του λατομείου είναι παράνομη, σύμφωνα με το σχετικό νόμο!
Για τις παραπάνω αποφάσεις ευτυχώς υπήρχαν και μειοψηφούντες, ωστόσο η πλειοψηφία του Συμβουλίου φρόντισε να εξασφαλίσει με δικολαβικό τρόπο τη λειτουργία των «Τσιμέντων Χαλκίδας», με την πρόφαση της προστασίας μιας περιοχής που έχει εμφανείς αρχαιότητες (μυκηναϊκό νεκροταφείο και Ακρόπολη, τείχη κλασικών χρόνων, ναός της Αρτέμιδος), πολλές μη αποκαλυμμένες και που ολόκληρη, το δομημένο και αδόμητο περιβάλλον της, συνιστά ένα πολιτιστικό τοπίο, που από το νόμο πρέπει να προστατεύεται. Αλλά οι νόμοι ισχύουν κατά περίπτωση, όταν πρόκειται για πρώην ελληνικές παραγωγικές μονάδες που ξεπουλήθηκαν σε ξένες πολυεθνικές.