Εχουν γνώση. Δεν ξεχνούν πως κυριαρχούν. Αν δεν ανέτρεπαν, θα 'ταν από κάτω. Γι' αυτό έχουν το νου τους. Και τα μηνύματα δεν είναι καλά.

Φταίει εκείνος ο αφορεσμένος. Ανιδιοτελής και ευφυής, εγκατέλειψε τον κόσμο του. Δίδαξε και προπαγάνδισε τη μάθηση και τις τέχνες. Εσμιξε με τους ξωμάχους, τους προβατάρηδες, τους τεχνίτες. Η εργασία σας παράγει τον πλούτο. Εσείς να τον διαφεντεύετε. Ανατρέψτε τα πάντα. Το ζήτημα δεν είναι να εξηγήσετε τον κόσμο. Να τον αλλάξετε.

Αυτά έλεγε και ξαμολήθηκαν να τον τσακίσουν.

Τον έπιασαν, τον αλυσόδεσαν και τον κάρφωσαν ψηλά, στο βράχο του Καυκάσου. Πρόλαβε όμως ο αφορεσμένος, σωστός ζευγάς, κι έσπειρε. Κι άντε να τα βγάλεις πέρα με τη σπορά που μένει. Το φάντασμά του πλανάται πάνω από τη χώρα, η σπορά του μεγαλώνει.

Το ξέρουν. Αν δεν κάνουν ζάφτι τους ανθρώπους τους, δεν έχουν καμιά αξία. Θα 'ναι περιφρονημένοι. Οι ισχυρότεροι το είπαν καθαρά. 'Η ξεμπερδεύετε με τους δικούς σας ή ξεχάστε μας. Τα μέτρα πρέπει να περάσουν. Είναι κατάλληλος ο καιρός. Ζαλισμένοι είναι οι άνθρωποι. Τόσα έχουν συμβεί.

Πήραν την απόφαση. Ολοι ζητούν συγγνώμη. Είναι μόδα. Ας την εκμεταλλευτούν.

Κίνησαν κατακαλόκαιρο για τον τόπο του μαρτυρίου. Ανέβηκαν στα βράχια του. Περιεργάστηκαν το χώρο. Αναρωτήθηκαν, πώς άντεξε. Πολλή ζέστη. Πολύς αέρας. Πολλή δίψα. Πολλή πέτρα.

Περασμένα ξεχασμένα, είπαν. Νέο ξεκίνημα. Τέρμα οι διαχωριστικές γραμμές. Ολοι για τη χώρα. Μια προσπάθεια και έπαθλο το νέκταρ και η αμβροσία. Για το καλό σας τα νέα ωράρια, οι νέες διευθετήσεις, οι διαρθρωτικές αλλαγές. Και προσοχή. Υπάρχει κίνδυνος να τα μαζέψουν και να φύγουν σ' άλλους τόπους, με βολικούς ανθρώπους. Μένουν για την προκοπή της χώρας. Κάντε μια θυσία κι εσείς, για να 'ρθει το καλύτερο.

Χειροκρότησαν δεσμοφύλακες, πεταλωτήδες, φαλαγγίτες. Αυτοί ξέρουν τι σημαίνει να στήνεις νέο Παρθενώνα, να κουράζεσαι βασανίζοντας, να ξαγρυπνάς μη και ο ποιητής γράψει το στίχο του κι ο ζωγράφος παίξει με τα χρώματα.

Ο Προμηθέας έλειπε. Ο Ερμής το παρατήρησε. Πέταξε και γύρισε. Τα είδε όλα και τ' άκουσε. Εσκυψε και χαμηλόφωνα ενημέρωσε. Είναι κάτω με τα σποροπαίδια του. Στους ανθρώπους της φάμπρικας. Στους επιστήμονες που μαραζώνουν. Στους άνεργους. Στους αγρότες που ξεκληρίζονται. Στους φτωχούς και καταφρονεμένους. Λέει τα ίδια. Τους μακαρίζει που γεννήθηκαν αργά. Τώρα είναι ώριμα τα πράγματα. Η πρόοδος της επιστήμης και η εφαρμογή της απελευθερώνει τον άνθρωπο. Ο χρόνος για εργασία μπορεί να είναι ελάχιστος. Ο πλούτος περισσότερος. Εμπρός. Ανατρέψτε τον κόσμο. Απελευθερωθείτε και οργανώστε τη ζωή σας. Δεν έχετε να χάσετε τίποτε. Μόνο τις αλυσίδες σας.

Ταράχτηκαν σαν τ' άκουσαν και σκέφτονται τα μέτρα που θα πάρουν.