Σε κάθε τρελή... τρελή σατιρο-κωμωδία του Γούντι Αλεν χωράνε κάθε λογής φαιδρά σε πρώτη ανάγνωση, σοβαρά σε δεύτερη, ανατρεπτικά σε τρίτη ανάγνωση ερωτήματα, που μας προκαλούν συνειρμούς και τελικώς επιτρέπουν να στηθεί ένα ...θεότρελο, λευτερωμένο από συμβατικούς «κανόνες» σκηνικό «παιχνίδι». Οταν η εντελώς «τζαζ» θεματολογία και πλοκή μιας κωμωδίας του ιδιοφυούς ηθοποιού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Γούντι Αλεν πέσει στα χέρια μιας κεφάτης παρέας Ελλήνων «εραστών» του θεάτρου, όπως είναι το Θεατρικό Εργαστήρι Πετρούπολης «Εμμετρον», που - έχοντας φαντασία, χιούμορ και συνείδηση της ...αμερικανοτρελαμένης ελληνικής πραγματικότητας - και την παρουσιάσουν στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, τότε γίνεται ένα ελληνικότατα ...θεότρελο ευφρόσυνο θεατρικό «παιχνίδι». Κι αν δε συνέβαινε αυτό που λέει ο τίτλος της κωμωδίας του Γούντι Αλεν, «Ο θεός είναι σε κώμα», με την παράσταση που έδωσε η πολυμελής ομάδα «Εμμετρον», την πρώτη βραδιά του 31ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ (2η Θεατρική Σκηνή), συνέβη και παρασυνέβη...

Η γελαστική παράσταση της ομάδας «Εμμετρον» ήταν μια «συναισθηματική γυμναστική και νοητική εξάσκηση», ελεύθερο «θέατρο μέσα στο θέατρο». Μια φαρσική σεναριακής δομής σάτιρα, που «παίζει» με τα περί θεϊκής ύπαρξης και τις έννοιες αλήθεια - ψέμα, πραγματικότητα - φαντασία, ζωή - θέατρο, ξεκινώντας από τους αρχαίους θεατρικούς αγώνες - τα «Διονύσια» - και φθάνοντας στο σήμερα.