Ιδίως αν κοιτάξει κανείς τους δείκτες ανεργίας, το επίπεδο των μισθών και το κατεστραμμένο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης των δυο χωρών, ενώ την ίδια ώρα οι πολυεθνικές κάνουν ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν. Πράγματι, το «κοινοτικό κεκτημένο» είναι καθεστώς και στις δύο χώρες.
Αν συνυπολογίσει ο πρωθυπουργός και τις ελληνικές εταιρίες που μετακομίζουν προς τα βόρεια, αναζητώντας μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και ακόμη περισσότερα κέρδη, τότε μπορεί να δει το «κοινοτικό κεκτημένο» σε όλη τη Βαλκανική. Εκμετάλλευση «χωρίς σύνορα».
ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ να ...ανατριχιάσουμε με τα πρόστιμα ύψους 19 εκατομμυρίων ευρώ, που επέβαλε η Τράπεζα της Ελλάδας σε τραπεζικά ιδρύματα που καταστρατηγούσαν κάθε κανόνα (και) στις συναλλαγές τους με τους πολίτες, οι οποίοι κατέφευγαν αναγκαστικά σ' αυτά;
Σίγουρα όχι, ιδίως όταν γνωρίζει κανείς τα ποσά της κερδοφορίας των ελληνικών τραπεζών τα τελευταία χρόνια, τα οποία είναι δύσκολο ακόμη και να υπολογιστούν και φυσικά ανέρχονται σε δισεκατομμύρια ευρώ.
Αν συνυπολογίσουμε, μάλιστα, ότι τα εν λόγω ιδρύματα έχουν «δεμένους» από δανεισμό τους μισούς κατοίκους αυτής της χώρας για τα επόμενα 30 χρόνια, τότε μάλλον είναι αστειότητα η όλη υπόθεση.
Αραγε, αν ψάξει κανείς - μετά τα πρόστιμα - να δει αν οι τράπεζες συμμορφώνονται στους ανεπαρκείς - έστω - κανόνες που υπάρχουν, τι θα βρει; Μάλλον το γνωστό καθεστώς ασυδοσίας να διαιωνίζεται ανεξέλεγκτο, προκλητικό και εξοντωτικό.
ΝΕΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ όρο εφηύρε χτες ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος αναφέρθηκε στον «πελατειακό καπιταλισμό», κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον βασικό μέτοχο, εξηγώντας έτσι το φαινόμενο της διαπλοκής.