«Κίνητρό μας είναι το μεράκι και σκοπός μας η συνολική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Οχι η υστεροβουλία και το κέρδος». Με τη φράση αυτή ο Σπύρος Μαγγίνας, πρόεδρος του ερασιτέχνη Ατρομήτου Περιστερίου, μας έδωσε το στίγμα της προσπάθειας που καταβάλλεται και της φιλοσοφίας που διέπει αυτόν και τους συνεργάτες του, στην ιστορική ομάδα των δυτικών συνοικιών. Μια φιλοσοφία που οφείλει να διαπερνά την πλειοψηφία των ασχολουμένων με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Σε αντίθεση με τη «βιτρίνα», δηλαδή το επαγγελματικό κομμάτι του ποδοσφαίρου, στο ερασιτεχνικό, εφαλτήριο δεν (πρέπει να) αποτελεί το κέρδος, η εκμετάλλευση, η κοινωνική καταξίωση, το εφήμερο. «Ο σκοπός δεν (πρέπει να) αγιάζει τα μέσα», το συνολικό δεν υποτάσσεται στις ανάγκες του ατομικού. Αλλά αντίθετα, αρχές και ομαδική προσπάθεια, με όραμα και υψηλούς στόχους, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουν να κινούνται, όσοι το υπηρετούν.

Η συνάντησή μας, με τον Σπ. Μαγγίνα, έγινε στο γήπεδο που βρίσκεται στην περιοχή «Τσαλαβούτα». Την ώρα που παίδες και παμπαίδες προπονούνταν και μάθαιναν τα «μυστικά» της μπάλας. Ταυτόχρονα - μέσα από αυτό το «ταξίδι» - μαθαίνουν και σημαντικές αλήθειες της ζωής...

-- «Για μας δεν αποτελεί αυτοσκοπό η νίκη, οι τίτλοι, η ανάδειξη πρωταθλητών. Τα θέλουμε, τα χαιρόμαστε, όταν έρχονται, αλλά τα αξιολογούμε όπως τους πρέπει. Μεγαλύτερη σημασία έχει, και αυτό καθοδηγεί την πορεία μας, η σωστή αντιμετώπιση και διαπαιδαγώγηση των αθλητών μας. Αποστολή μας είναι να συμβάλλουμε ώστε να γίνουν - πρώτα και κύρια - ολοκληρωμένες προσωπικότητες, χρήσιμες για τον εαυτό τους και την κοινωνία», επισημαίνει ο πρόεδρος του ερασιτέχνη Ατρομήτου.

Και συνεχίζει: «Αν κάποιος έχει το ταλέντο και την επιμονή, θα χαρούμε να τον δούμε να προοδεύει. Να κάνει καριέρα. Και προσπαθούμε να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Αλλά δεν είναι αυτός ο βασικός μας στόχος. Αλίμονο αν ήταν. Θα χάναμε την ουσία και θα βαδίζαμε σε λάθος δρόμο, θα κάναμε μισή δουλιά. Τότε όσοι δεν μπορούσαν ή ήθελαν να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο, θα έχαναν το χρόνο τους. Εμείς δεν το θέλουμε αυτό. Επιδίωξή μας είναι, όσοι είναι εδώ να κερδίσουν κάτι.

Φιλοσοφία μας είναι πως, ανεξάρτητα από τις δυνατότητές τους, δικαιούνται να αθλούνται. Να ζήσουν την εμπειρία, να την ευχαριστηθούν και να κερδίσουν μέσα από αυτό το ταξίδι. Τι; Πολλά! Μαθαίνουν να συνεργάζονται, κοινωνικοποιούνται, αποκτούν συνείδηση, πειθαρχία, μαχητικότητα, τους γίνεται βίωμα η οριοθέτηση στόχων και η προσπάθεια επίτευξής τους. Βιώνουν πως ό,τι φαντάζει ακατόρθωτο για έναν, με τη συνεργασία των πολλών γίνεται πραγματικότητα. Αυτά είναι στοιχεία που διαμορφώνουν το χαρακτήρα τους και θα τους ακολουθούν μια ζωή. Και πιστεύουμε ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημά μας και το σημαντικότερο κέρδος τους».

Στον ερασιτέχνη Ατρόμητο Περιστερίου υπάρχουν 6 κατηγορίες (οι πέντε από αυτές χωρισμένες σε δύο τμήματα) παιχτών. ΠΡΟΤΖΟΥΝΙΟΡ: Με 35 παιδιά, ηλικίας 7-10 χρονών. ΤΖΟΥΝΙΟΡ: Με 54 παιδιά, ηλικίας 10-11 χρονών. ΠΑΜΠΑΙΔΕΣ: Με 54 παιδιά, ηλικίας 12-13. ΠΑΙΔΕΣ: Με 54 παιδιά, ηλικίας 14-15 χρονών. Οι 35 έφηβοι (16-18 χρονών) και 25 νέοι (18-21) είναι υπό την αγωνιστική επίβλεψη της ΠΑΕ. Η ανταπόκριση των Περιστεριωτών είναι τέτοια, που ο σύλλογος σταμάτησε πλέον τις εγγραφές. «Δυστυχώς», μας λέει ο Σπ. Μαγγίνας, «δεν μπορούμε να δεχτούμε άλλα παιδιά. Γιατί δε θα μπορούμε να ανταποκριθούμε, όπως πρέπει. Και αυτό γιατί δεν υπάρχουν οι ανάλογες εγκαταστάσεις».

«Βέβαια», επισημαίνει, «σε σύγκριση με άλλους δήμους και περιοχές, είμαστε σε καλύτερη μοίρα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Στο Περιστέρι υπάρχουν 25 ομάδες στις ερασιτεχνικές κατηγορίες και άλλες περίπου 30 στις τοπικές. Οπως καταλαβαίνετε, τα 7 γήπεδα δεν επαρκούν. Δημιουργείται συνωστισμός. Από την άλλη τα παιδιά και οι γονείς έχουν πλέον απαιτήσεις. Και καλά κάνουν. Σου λέει, στη χώρα που διοργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες και κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, δεν μπορούμε να προπονούμαστε σε αλάνες και ξερά. Είναι, εκτός όλων των άλλων, επικίνδυνα για την ακεραιότητά μας».

-- Το πρόβλημα των εγκαταστάσεων, προκύπτει από έλλειψη χρημάτων και χώρων ή από έλλειψη βούλησης;

-- «Κυρίως από την έλλειψη βούλησης. Βέβαια, από ένα σημείο και μετά, υφίσταται και θέμα χώρων, αφού συνεχώς λιγοστεύουν οι ελεύθεροι. Ομως το βασικό είναι η βούληση της πολιτείας και των δήμων. Πώς υπάρχουν λεφτά για τις ΠΑΕ; Συνεχώς τους χαρίζουν, τους δίνουν με τη μια ή άλλη αιτιολογία. Για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο όμως, που επιτελεί κοινωνικό έργο, δεν περισσεύουν. Αυτό είναι "καθαρά" θέμα φιλοσοφίας και πολιτικής επιλογής».

-- Εσείς πως ανταπεξέρχεστε;

-- «Ο προϋπολογισμός μας είναι περίπου 70.000 ευρώ. Το κύριο βάρος σηκώνουν οι γονείς. Καταβάλλουν περίπου 250 ευρώ ετησίως και στα παιδιά τους παρέχονται τα πάντα. Ρουχισμός, προπονητές, ιατρική περίθαλψη, ό,τι χρειάζεται. Επίσης έχουμε και κάποιες χορηγίες, σε υλικό.

-- Ο ρόλος της ΠΑΕ, του δήμου και της πολιτείας;

-- «Η ΠΑΕ αντί για το 1%, που προβλέπει ο νόμος από τα εισιτήρια, μας έδωσε υλικό και 3 διαφημιστικές πινακίδες. Συνολικά δηλαδή περίπου 12 χιλ. ευρώ. Ο Δήμος πέρυσι έδωσε 2.400 ευρώ, γιατί η φετινή επιχορήγηση δεν είναι γνωστή. Οσο για την πολιτεία (κουνάει το κεφάλι)... Δεν έχουμε πάρει λεπτό. Το ενδιαφέρον της εξαντλείται σε δηλώσεις στελεχών της, όπως ο υφυπουργός Αθλητισμού. Θέλει, λέει, να φέρει τα παιδιά στα γήπεδα, να αθλούνται. Πώς όμως το κάνει πράξη;

Δεν καταλαβαίνει ή αδιαφορεί για την αναγκαιότητα ύπαρξης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και των επιλογών της. Δείτε τι έγινε στη Λιβαδειά και θυμηθείτε και άλλα ανάλογα περιστατικά. Οι ΠΑΕ και οι επιχειρηματίες ενδιαφέρονται για το κέρδος τους. Σιγά μην κάτσουν να ασχοληθούν με άλλα ζήτημα. Εμείς όμως ασχολούμαστε με τα παιδιά. Τα διαπαιδαγωγούμε. Δημιουργούμε σωστούς φιλάθλους, με αρχές. Οταν το παιδί μάθει - βιώσει από μικρό, πώς πρέπει να αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο, δεν το ξεχνάει. Οταν λοιπόν πάει στο γήπεδο ως φίλαθλος, θα φερθεί διαφορετικά. Αυτό δεν είναι κέρδος για την κοινωνία; Δεν αξίζει προσοχής και στήριξης»;

* * *

Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας, ο Σπ. Μαγγίνας, επισήμανε: «Εμείς κόντρα στις δυσκολίες αντιστεκόμαστε. Γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε, αφορά τα παιδιά μας. Μάλιστα ήδη έχουμε ξεκινήσει προσπάθειες για τη δημιουργία και άλλων τμημάτων. Κάποτε ο σύλλογος είχε π.χ. τμήμα πάλης, με σημαντικές επιτυχίες. Για διαφόρους λόγους μείναμε μόνο με το ποδόσφαιρο. Ομως δε μας αρκεί. Γι' αυτό έχουμε θέσει τις βάσεις και σύντομα θα λειτουργήσουν, σε πρώτη φάση, τμήματα πάλης και βόλεϊ».