Κυριακή 4 Δεκέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 27
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ
Τα αδιέξοδα της επεμβατικής πολιτικής των ΗΠΑ

Αποτυχημένη παντελώς η προπαγάνδα περί «απελευθέρωσης» του ιρακινού λαού και νέα προβλήματα από την παρατεινόμενη παρουσία των Αμερικανών «ράμπο»

Ανακρίσεις κατ' οίκον από τους Αμερικανούς «ράμπο»

Associated Press

Ανακρίσεις κατ' οίκον από τους Αμερικανούς «ράμπο»
Η ζωή στο κατοχικό Ιράκ είναι τόσο άθλια και απελπιστική που πολλοί Ιρακινοί δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι ακόμη και τα φονικά χρόνια του πολυετούς εμπάργκο των Ηνωμένων Εθνών ήταν καλύτερα από τη φρίκη που ζουν τώρα. «Τους πίστεψα όταν είπαν ότι θα έρθουν να μας βοηθήσουν», θα αναφέρει ο Ιμπραχίμ Χοσεΐν σε συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ» για να καταλήξει: «Αλλά τώρα τους μισώ, είναι οι χειρότεροι όλων»...

Ο Ιμπραχίμ δεν είναι ο μοναδικός «απελευθερωμένος» Ιρακινός με ανάλογες απόψεις. Σχεδόν δυόμισι χρόνια μετά τον πόλεμο, το Μάρτη του 2003, οι Ιρακινοί πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά πια το αληθινό πρόσωπο της κατοχής. Στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας της χώρας η ηλεκτροδότηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη, με ολέθριες συνέπειες τις περισσότερες φορές, ειδικά σε ό,τι αφορά τα νοσοκομεία: «Ασθενείς πεθαίνουν στα χειρουργεία ή στην εντατική μονάδα, μόνο και μόνο γιατί τα μηχανήματα σταματούν να λειτουργούν εξαιτίας της διακοπής της ηλεκτροδότησης», όπως αναφέρει γλαφυρότατα δημοσίευμα των «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Τα δισεκατομμύρια ρέουν για τα συμβόλαια ανοικοδόμησης που παραδόθηκαν στα χέρια των φίλων του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Ου. Μπους και του αντιπροέδρου Ντικ Τσένι, όπως στην «Μπέχτελ» και τη «Χάλιμπάρτον» και των άλλων πολυεθνικών. Την ίδια στιγμή «σχεδόν το 50% των νοικοκυριών δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και μόνο το 8% του Ιράκ, εξαιρουμένης της πρωτεύουσας, έχουν αποχέτευση», αναφέρει άλλο δημοσίευμα αμερικανικής εφημερίδας («USA Today»).

Αθλια η ζωή για τον ιρακινό λαό

Η ανεργία έχει εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη, ως αποτέλεσμα κυρίως των αποφάσεων που ελήφθησαν από τις κατοχικές δυνάμεις και τέθηκαν σε εφαρμογή από τις διαδοχικές «δοτές» κυβερνήσεις, τυπικά εκλεγμένες ή όχι. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη λήξη των επίσημων πολεμικών εχθροπραξιών ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων - «Συμμαχική Περιφερειακή Αρχή», ονόματι κατά τους Αμερικανοβρετανούς -, ο Πολ Μπρέμερ, απέταξε περίπου 350.000 μέλη του στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας και διέταξε την απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων από τις κρατικές βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Διώξεις ουσιαστικά, μόνο και μόνο γιατί «ήταν μέλη του Μπάαθ».

Αποτέλεσμα σήμερα; Περισσότεροι από τους μισούς Ιρακινούς να είναι άνεργοι και μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα τι πράττει ο πρωθυπουργός Ιμπραχίμ Τζαφάρι; Ανακοινώνει νέο πακέτο ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων και κρατικών επιχειρήσεων, εφαρμόζοντας πιστά τους σχεδιασμούς των οικονομικών «εγκεφάλων» από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Το κυριότερο όμως: Τουλάχιστον 150.000 Ιρακινοί έχουν χάσει τη ζωή τους. Κατά προσέγγιση αριθμός, από ανεξάρτητες οργανώσεις, αφού αν και όλοι μετρούν έναν - έναν τους κατοχικούς στρατιώτες που χάνουν τη ζωή τους κατά τις επιθέσεις της ιρακινής αντίστασης, ουδείς ασχολείται με τους Ιρακινούς... Ειδικά δε οι κατοχικές δυνάμεις, που δε φείδονται ούτε στη χρήση χημικών όπλων - όπως ο λευκός φώσφορος που χρησιμοποίησαν και κατά άμαχου πληθυσμού της Φαλούτζα, το Νοέμβρη του 2004 - ούτε στους βομβαρδισμούς, ούτε στη χρήση βομβών διασποράς, ούτε στις «συνοπτικές» εκτελέσεις, όταν θεωρούν κάποιον «ύποπτο».

Μερικά θραύσματα της φρίκης της κατοχής, ικανά όμως να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο. Γιατί οι Ιρακινοί, όταν δε συμμετέχουν ενεργά, περιβάλλουν με ένα ειδικό «πέπλο σιωπής» και ασφάλειας τις ομάδες της αντίστασης, που δρουν σε όλο το Ιράκ, ασχέτως των ερωτημάτων που ενσκήπτουν ευλόγως για κάποιες εξ αυτών.

Προς «βιετναμοποίηση» του πολέμου

Αυτό ακριβώς το δίχτυ ασφαλείας, είναι που έχει προκαλέσει το μεγαλύτερο πλήγμα στο Λευκό Οίκο, που βλέπει τον πόλεμο ολοένα και να θεριεύει και οι ΗΠΑ να βρίσκονται μονίμως στη θέση του «κατηγορουμένου», κυρίως από τον ίδιο τον αμερικανικό λαό, που δείχνει να εγκαταλείπει τον πρόεδρο Μπους. Μερικές ημέρες πριν, η δημοτικότητα του Αμερικανού προέδρου άγγιζε μετά βίας το 36% - από τα χαμηλότερα ποσοστά στην ιστορία των ΗΠΑ. Αλλη δημοσκόπηση ανέφερε ότι ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί συγκρίνουν τον πόλεμο του Ιράκ με τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ολως τυχαίως νέα στοιχεία αποκαλύφτηκαν όπου αναφέρουν «τους λάθους λόγους» για τους οποίους εξαπολύθηκε και ο πόλεμος του Βιετνάμ...

Στο Ιράκ η σθεναρή αντίσταση των Ιρακινών λες και άνοιξε το κουτί της Πανδώρας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σκάνδαλα συνεχώς αποκαλύπτονται και δεν αποκρύβονται πλέον, κατά τη συνήθη μέχρι σήμερα τακτική. Ο προσωπάρχης του Τσένι και αναπόσπαστο μέλος της εξουσίας, Λούις Λίμπι, παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη για παρακώλυση και ψευδομαρτυρία όσον αφορά την αποκάλυψη του ονόματος της πράκτορα της CIA Βάλερι Πλέιν. Υπόθεση που σχετίζεται άμεσα με το Ιράκ, καθώς ο σύζυγος της Πλέιν, πρώην πρέσβης Τζ. Γουίλσον, ήταν ο άνθρωπος που έφερε στο φως της δημοσιότητας την παραποίηση του «φακέλου» του Ιράκ, που παρουσίασε η πρώην «περιστερά» και πρώην επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Κόλιν Πάουελ, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ώστε να νομιμοποιηθεί ο πόλεμος κατά του Ιράκ.

Τώρα ο πρώην προσωπάρχης του Κόλιν Πάουελ, ταγματάρχης Λ. Γουίλκερσον, επιτίθεται κυριολεκτικά δηλητηριωδώς εναντίον του Τσένι χαρακτηρίζοντάς τον εν πολλοίς «εγκληματία πολέμου».

Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό που φανερώνει ότι και η καρέκλα και του ίδιου του αντιπροέδρου τρίζει. Οι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο αρχίζουν να διατυπώνουν δυνατά και με σαφήνεια τις αντιρρήσεις και οι Δημοκρατικοί μυρίζονται αίμα...

Οι περισσότεροι αναλυτές κάνουν λόγο για σκάνδαλο τύπου «Γουότεργκέιτ», το σκάνδαλο που απέπεμψε τον πρόεδρο Νίξον. Πραγματική αιτία; Οχι φυσικά παράνομες παρακολουθήσεις, αλλά ο πόλεμος του Βιετνάμ. Ο πόλεμος, που η πραγματική εξουσία έκρινε ότι ο δρόμος που ακολουθούνταν εκ μέρους της προεδρίας Νίξον δεν ήταν πλέον ο ενδεδειγμένος για τα αμερικανικά συμφέροντα!

Τι σκοπεύει να πράξει ο Λευκός Οίκος; Τελευταίο δείγμα γραφής του προέδρου Μπους η ομιλία του πριν λίγες ημέρες στη Ναυτική Ακαδημία στην Ανάπολη, όπου εξέθεσε τη νέα εθνική στρατηγική για νίκη υπό τον τίτλο «Νίκη στο Ιράκ». Η απόσυρση των κατοχικών αμερικανικών δυνάμεων αποκλείεται. Ενώ οι περιγραφόμενοι βραχυπρόθεσμοι, μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι αποκαλύπτουν ένα σχέδιο «βιετναμοποίησης».

Παράλληλα, όπως εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές, «κολλημένος» στον τοίχο ο Λευκός Οίκος, γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνος και όλα τα στοιχεία συγκλίνουν ότι επιθυμεί νέους πολέμους. Εξάλλου, από καιρό μάς έχει «προειδοποιήσει». Συρία, Ιράν, ΛΔ Κορέας, Βενεζουέλα και φυσικά Κούβα ίσως είναι οι επόμενοι όχι τόσο μακρινοί χρονικά στόχοι.


Χρ. Μ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ