Τη σημαντική ανάπτυξη του φρανσάιζινγκ (franchising), την εκχώρηση δηλαδή του δικαιώματος χρήσης μεγάλων εμπορικών σημάτων από μεμονωμένους επιχειρηματίες, τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα διαπιστώνει μελέτη της ICAP, η οποία θεωρεί ότι πρόκειται για μια «μηχανή ανάπτυξης» ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μόνο που και σ' αυτή την περίπτωση τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται παραπέμπουν σε μεγάλες - για τα ελληνικά δεδομένα της διευρυμένης αυτοαπασχόλησης - επιχειρήσεις και μόνο τυπικά μικρομεσαίες. Είναι ενδεικτικό ότι περίπου το 65% των δικτύων φρανσάιζ εμφανίζουν πωλήσεις μέχρι 15 εκατ. ευρώ και το 64% των επιχειρήσεων που χορηγούν τη φίρμα τους απασχολούν έως 100 εργαζόμενους. Τα μεγέθη αυτά είναι αρκετά ώστε το 26% αυτών των επιχειρήσεων να έχουν παρουσία στο εξωτερικό και ένα ακόμη 46% σχεδιάζει να αναπτυχθεί και εκτός συνόρων στο μέλλον!

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα δεν είναι τελικά και τόσο μικρή, ενώ δε γίνεται αναφορά στην ουσία της εκμεταλλευτικής εξαρτημένης σχέσης των αυτόνομων «συνεργατών» με τη μεγάλη εταιρία, τα κόστη, τις ρήτρες, τα διαρκή δικαιώματα κλπ. Αντίθετα, η μελέτη θεωρεί ότι σε περιόδους οικονομικής ύφεσης το φρανσάιζινγκ συμφέρει και τους μικρούς επιχειρηματίες και τους καταναλωτές...

Το 2005 περίπου 400 τέτοιες επιχειρήσεις ανέπτυσσαν το δίκτυο των καταστημάτων τους μέσω του φρανσάιζινγκ, έναντι 230 στα τέλη του 2001 και 187 το 1998. Η αύξηση είναι 74% μεταξύ 2001- 2005. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση επιχειρήσεων είναι στους κλάδους ένδυσης και αξεσουάρ, τροφίμων - απορρυπαντικών - καλλυντικών (16%). Από την πλευρά του αριθμού των καταστημάτων υπερισχύουν τα τρόφιμα - απορρυπαντικά με 24% και η κατηγορία καφές - σνακ - παγωτό με 17%.

Η συγκεκριμένη μέθοδος καλύπτει ωστόσο μόνο το 4% των επιχειρήσεων στους κλάδους που εφαρμόζεται (λιανικό εμπόριο και λοιπές δραστηριότητες), όταν στη Βρετανία το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 30%. Η εκτίμηση για την ανάπτυξή του το 2006 εκτιμάται συντηρητική, στο 2,6%.