«Ούτε στρώμα να πλαγιάσω, ούτε φως για να διαβάσω, το γλυκό σου γράμμα, ωχ! μανούλα μου, καλοκαίρι κι είναι κρύο, ένα μέτρο επί δύο, είναι το κελί μου, ωχ! μανούλα μου. Μα εγώ δε ζω γονατιστός, είμαι της γερακίνας γιος, τι κι αν μ' ανοίγουνε πληγές, εγώ αντέχω τις φωτιές. Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις...». Ο εμπνευσμένος από τα βασανιστήρια τόσων και τόσων αγωνιστών στο ΕΑΤ-ΕΣΑ λόγος του Κώστα Βίρβου, που έσμιξε με τη μουσική του Βασίλη Τσιτσάνη, μας έδωσε το τραγούδι «Της γερακίνας γιος», ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της σύγχρονης μουσικής ιστορίας μας. Είναι ένα από τα εκατοντάδες κομμάτια που μας πρόσφερε η δημιουργική πένα του ευαίσθητου ποιητή του λαϊκού μας τραγουδιού, του Κώστα Βίρβου. Περισσότερα από 2.000 τραγούδια έχει γράψει ο σεμνός δημιουργός με το σπάνιο και ανεξάντλητο ταλέντο, στη διάρκεια της πολύχρονης πορείας του. Τραγούδια βιωματικά, κοινωνικά, πολιτικά, που ντύθηκαν με τη μουσική σπουδαίων συνθετών (Τσιτσάνη, Καλδάρα, Δερβενιώτη, Μπακάλη, Λεοντή, Θεοδωράκη, Τζουανάκου κ.ά.) και ερμηνεύτηκαν από μεγάλες φωνές (Μπέλλου, Νίνου, Μπίνης, Λίντα, Γκρέυ, Πάνου, Λύδια, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Αλεξίου, Μαρινέλα κ. ά.).

Στο μεγάλο στιχουργό - λαϊκό ποιητή Κ. Βίρβο είναι αφιερωμένη η εκδήλωση που διοργανώνουν το Φεστιβάλ Πέτρας και ο Δήμος Πετρούπολης, την Τρίτη (27/6), στις 9μμ, στο Θέατρο Πέτρας. Για το πλούσιο σε ποσότητα και ποιότητα έργο του θα μιλήσει ο Πάνος Γεραμάνης, ενώ τραγούδια του θα ερμηνεύσουν οι: Τάκης Μπίνης, Χαρούλα Λαμπράκη, «Αθηναϊκή Κομπανία», Γιάννης Λεμπέσης και «Λαϊκή Στράτα», Αντώνης Παπαϊωάννου, Κώστας Σμοκοβίτης, Θεοδοσία Στίγκα, Μάνος Παπαδάκης και Λευτέρης Δημόγλου. Θα τους συνοδέψουν οι μουσικοί: Γρ. Βασίλας, Χρ. Γρηγορίου, Β. Κονταράτος, Γ. Τσάφας, Τ. Φράγκος, Ντ. Χατζηιορδάνου.

Γεννημένος το 1926, στα Τρίκαλα, το 1943 έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην Πάντειο και αργότερα στη Νομική Θεσσαλονίκης. Την ίδια χρονιά ο Κ. Βίρβος οργανώνεται στην Εθνική Αντίσταση. Το Μάρτιο του '44 συλλαμβάνεται να γράφει συνθήματα στους τοίχους και μεταφέρεται στην Ειδική Ασφάλεια, όπου βασανίστηκε. Στις 12 Ιουνίου 1944 κατάφερε ν' αποφυλακιστεί και ύστερα από πολλές περιπέτειες έφτασε στον Κόζιακα και παρουσιάστηκε στην αντάρτικη οργάνωση, που έδρευε στο Γοργογύρι. Από εκεί στάλθηκε στο χωριό Λιόπρασο των Χασίων και εντάχθηκε σε άλλη μονάδα. Οι μεγάλες στιγμές της πορείας του, αλλά και της χώρας μας τον συγκλονίζουν. Η Κατοχή, η Αντίσταση, ο Εμφύλιος, αλλά και τα καθημερινά προβλήματα του λαού, το δράμα των πολιτικών προσφύγων, η γραφειοκρατία, η μετανάστευση βρίσκουν την έκφρασή τους στους λιτούς, αληθινούς, γεμάτους αισθήματα στίχους του. Δημοκράτης, αγωνιστής, με δυνατή γλωσσική αρματωσιά, με ανήσυχο πνεύμα και πηγαία ευαισθησία, ο Κ. Βίρβος συλλαμβάνει τους εσωτερικούς κραδασμούς του λαού μας και τους κάνει τραγούδι. Η στιχουργική του πορεία ξεκίνησε το 1948 με τον «Φαντάρο», που μελοποίησε ο Απ. Καλδάρας, αλλά δε δισκογραφήθηκε, καθώς η εταιρία φοβήθηκε να το στείλει στη «Λογοκρισία». Το τραγούδι του «Θα το βρεις από άλλη» (σε μουσική Απ. Καλδάρα) ανοίγει τη δισκογραφική πορεία του, το '49, για ν' ακολουθήσει μια διαδρομή γεμάτη επιτυχίες. Το έργο του δεν περιορίζεται στον έρωτα, στη μάνα, στην κοινωνική αδικία. Είναι τραγούδι πολιτικό. Η «Καταχνιά» σε μουσική Χρ. Λεοντή, αν και κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '60, περιλαμβάνει παλιότερα τραγούδια, ορισμένα από τα οποία εμπνεύστηκε στα κρατητήρια της οδού Ελπίδας 5, όταν σκότωσαν τους διακόσιους αγωνιστές στην Καισαριανή και κάποια άλλα στο βουνό.